
Bij mijn laatste schrijven melden ik vol optimisme dat, omdat ik een rust week had gehouden, de grieperige toestanden weg waren en ik weer volop in het leven kon staan. Ja, je voelt het al aankomen he? Door die rustweek, was ik ontspannen en waren die winterse mankementen nog helemaal niet klaar met mij. Ik ben nu verkouden. Niet ernstig hoor, maar vervelend. Verstopte neus, deel van de dag. Loop ik warm en koud vooral s nachts. Ik hoest niet. Mijn hoofd is eind van de dag zwaar- en ik neem nu om de zoveel uur paracetamol in. Gewoon, om mezelf wat ruimte te geven. Tot nu toe eigenlijk 'medicijn-loos' geweest. Dacht dat ik genoeg reservers had om mijn eigen lichamelijke boontjes te doppen.

Overdag gaat het prima. Merk ik alleen maar dat mijn neus verstopt is. Verder helemaal niets. Dus ga ik zometeen even lekker in het zonnetje buiten. Even frisse lucht halen. Heerlijk- nog even geduld.

Morgen, zou het zonnig zijn, dan ga ik weer even frisse neus halen- deze bevalt dus niet meer. Dan kan ik even andere lucht inademen en mijn longen en neus van een 'opfris' beurt laten genieten. Ach, elk sta open voor wat morgen brengen zal. Dit ongemak, daar kan ik heel goed mee leven. Verkouden zijn - hoort erbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten