dinsdag 22 december 2015

Een kerst wens

Het uitwisselen van Kerst en Nieuw Jaars wensen

Elk jaar stuur ik nog tig aantal kerstkaarten. Ik merkte voor het eerst wat de financiƫle waarden ervan was...gewoon, omdat ik alleen de kaarten en postzegels kocht en geen andere artikelen af hoefden te rekenen. Ik heb daarbij nooit of te nimmer bij stil gestaan. Het ging mij om de inhoud, het bericht, de gedachten dat mensen wisten dat ik aan ze dacht en niet alleen in mijn adressenboekje stonden voor de goede vorm. Neen, ik gebruikte de adressen om diegene in mijn adressenboekje staan iets voor mij betekenen.

De betekenis en het vieren van het Kerstfeest is veelzijdig. Voor mij is het van oudsher een feestelijk aangelegenheid. De geboorte, een verjaardag dus, vieren. Een, waarbij de hoofdpersoon van goddelijke aard is. Jesus, de zoon van God en Maria zijn moeder en Josef zijn aardse vader. Want een kindje krijg je niet alleen. Daar zijn twee ouders voor nodig- en in dit geval 3.

Voor een buur uit vroegere tijden, was het een tweedaags vakantie festijn om heerlijk te eten, drinken en lol te trappen. Veel (harde) muziek spelen en de achtertuin vol vrienden en familie.

Voor anderen een jaarlijks familie bijeenkomst om met neven, nichten ooms en tantes even bij-elkaar te komen. Elkaar opzoeken en bij te kletsen. Niet zozeer 'de geboorte' maar wel het vieren van familie, van een gezin zijn.

En dan, die vrienden die werken moesten, meestal in de zorg, politie, brandweer en dergelijk. Die 'vierden' de kerst wanneer de dienst het toeliet.

Het sturen van kerstkaarten werd door velen jaarlijks gedaan. De post bezorgde 2x per dag om door de hoeveelheid enveloppen door te komen, ipv in om te komen. Kamers waren gesierd met slingers van kaarten, ramen ermee beplakt of schouwen en vensters ermee versiert. Veel met de hand gemaakt- of van die geweldige kinderkaarten- knutseltjes die zo aandoenlijk waren dat ze jaar in jaar uit weer tevoorschijn werden getoverd.

Nu hebben we Sociale Media in allerlei vormen. Twitter, Facebook, WhatsApp en natuurlijk ook e-mail. De kranten berichten over hoe slecht het gaat met de post wordt door deze ontwikkelingen de 'schuld' gegeven. Ik heb meerdere kerstberichten/wensen via de verschillende mogelijkheden ontvangen en ook gestuurd. En elk ontvangen bericht is mij dierbaar. Of het nou electronisch of via de brievenbus ontvangen wordt.

Want het gaat om de inhoud...het idee dat mensen /vrienden/ familie vinden dat het sturen van een kerstgroet een teken van waardering is, van goede wil, van vriendschap en welbehagen.

Voor mij het versturen van kerstkaarten hangt samen met een nostalgisch gevoel van dit feest.

Met deze blog wil ik ook heel graag met alle liefde mijn lezers een;

Zalig, gezellig, prettig en vooral 
feestelijke Kerst toewensen. 

Liefde, vreugde en samenhorigheid en vooral VREDE voor allen.

zondag 20 december 2015

De drukke dagen

Ik hoor om mij heen - ' deze drukke dagen, ik kan het niet bij houden'.  Soortgelijke uitspraken zitten veel in de lucht.

Wij, de mens, hebben het druk net voor het einde van het jaar, in voorbereiding van de kerst en verdere feestdagen. Drukker dan normaal.

Meestal negeer ik dat soort uitspraken en kreten, maar blijkbaar vind ik het nu eventjes nodig om daar wat over te schrijven.

DRUK zijn. Veel te doen, te organiseren, voor te bereiden, afmaken, planningen. Eind van het jaar is in zicht.

Zelfs als ik dit schrijf krijg ik de neiging om sneller te typen, te denken en te praten. Ik voel de haast - zeg maar.

Ik vraag mij dus ook af ( ik wilde me schrijven maar dat mag niet meer he? me ligt er na 2015 uit) waarom wij het nu zo druk hebben? Zijn de andere dagen van het jaar, de aankomende weekenden, feestdagen of gebeurtenissen dan zo onbelangrijk dat wij alles op deze twee weken gooien?

Voor het nieuwe jaar moet nog eventjes Dit af, Dat erbij, Daarnaartoe.

Ik ga opletten hoe ik elke eind van de week, maand en seizoen ervaar het komend jaar. Of ik mij dan ook druk maak omdat 'tijd' dan voorbij is. Het einde van...zeg maar!

Einde van een week - heb ik alles wel gedaan of moet ik er nog wat 'inproppen' voordat het niet meer kan- juist in die week.

Einde van de maand: Is het al zover - weer een maand voorbij. Maar ik heb dit of dat nog niet gedaan, niet af- in de maand die 'bijna' om is!

Einde van het seizoen. Wat nu al de truien tevoorschijn halen, nu al zwempak mee, nu al aardbeien plukken. Ik ben er dan misschien ook nog niet klaar voor, ik heb nog niet genoeg genoten van de herfst, het voorjaar of de zomermaanden. Is het echt al winter dan?

Het jaar 2015 loopt ten einde. En ik zie en ervaar dat 'wij' mensen rennen om het nog mee te kunnen maken.

Er zijn nog 11 dagen om van te genieten, te gebruiken, te waarderen. En dat ga ik ook doen! Want, voordat ik het weet - is het

2016

Met een knipoog naar 2015 en de kerstdrukte!

donderdag 17 december 2015

Een maand geleden...

Exact een maand geleden heb ik mijn laatste bericht geplaatst.

Het viel me net op toen ik voor het eerst weer mijn blog 'opende'.

Toch voelt het veel langer.


Soms kan de tijd als korreltjes zand door mijn vingers glippen.

Dan krijg ik er ook geen 'grip' op.

Het glijd maar door en glijd maar door.

Soms zitten er wat ruwe stukjes tussen.

En blijft er iets van kleven en ik grijp het vast - tijd staat heel eventjes stil.

Ik neem dan even adem en zucht heel diep.

Mijn hand ontspant zich en het zand loopt weer door.

Het moment van rust was te snel voorbij.

Ik deed mijn beklag van mijn frustratie over geen tijd te hebben voor mijn schrijven bij een vriendin.

Zij vond dat ik mij er niet druk om moest maken- dat het  wel goed zou komen.

Ruimte had ik blijkbaar nodig.

Toch voelde het niet fijn, en als een soort verraad...van " waar blijf je nou met je berichten?'

Er kwam gewoonweg niets van. Ik was niet leeg - de drang was ook niet weg.

Alleen de tijd - dat zand de klok en de volle dagen, dat hield me tegen.

Vandaag ben ik 'de strijd' aangegaan met het zand...!

Ik bid, hoop en ploeter om mezelf terug te vinden en mij weer de tijd te gunnen voor dat wat ik zo graag doe. Schrijven, koken, schrijven, foto's maken, schrijven, en projecten afsluiten zodat ik de nieuwe op kan pakken die borrelen ongeduldig om naar buiten te komen.

Tot zover - tot zondag