Ach die visdagen.....dat we er nog lang van mogen genieten.

Het is weer woensdag. Elke woensdag komt mijn schoonvader om de middag maaltijd met ons te delen. Wij zorgen ervoor dat er een lekkere hap klaar staat. Traditioneel gezien is het visdag. En dat lukt aardig moet ik zeggen. Ik maak er wel wat van.


Gebakken Mosselen    
                              Kip die vis heet!

Vorige week was het noodweer. Het stortregende en de wind was guur en hard. Dinsdagavond had ik al een telefoontje gehad van mijn zwager. Ging de vis maaltijd wel door ( mijn man was een paar dagen weg) want pa zat een beetje in een dipje.


Mijn schoonvader is 84. Ja, dat betekend dat veel van zijn bekenden en ook familieleden ook in de leeftijdscategorie zitten. En geleidelijk aan wordt het groepje kleiner. In één week had pa twee metgezellen, van op zijn favourite plek aan het water, verloren.   Pa zit graag aan de rivier en ziet de boten voorbij varen. Prachtig vind hij dat. En zo reden er diverse auto's vaak op een zonnige middag richting de rivier. Daar zaten de mannen dan soms in stilte soms te kletsen 'over alles en nog wat' zei pa dan. Ook is hij nu de langste ( oudste) bewoner van het complex waar hij al sinds 1975 woont. Vorige week kreeg hij te horen dat zijn goede buurman en zijn vrouw niet terug zouden keren. Hij - te ziek, zij - vergeetachtig!

Vandaag, na het eten zei pa, "ik denk dat ik maar eens op huis aan ga. De rivier dat wordt niks". Dat doet pijn. Hij zal wel op een andere zonnige dag van gedachten veranderen maar nu had hij er even geen zin in.

Pa zegt dat hij niet bang is voor de dood. Hij is er nog niet aan toe zegt hij erna, maar bang is hij niet. Ik probeer me daar wat van bij voor te stellen. Al je vrienden verlaten dit leven in ruil voor het eeuwig leven - en je doet zelf niets anders dan afscheid nemen. Het boeit mij op een of andere manier. Macabre lijkt het wel. Maar dat bedoel ik niet zo.

Zo hoort het wel. Oud worden en dan sterven. Het is niet altijd zo- dat weet ik maar al te goed. Ik ga pa voorlopig wat scherper in de gaten houden. Vaker bellen en even langs. Zijn groepje met vrienden wordt als maar kleiner....

Oud worden. Mooi als iedereen ook oud met je wordt. Ik heb altijd gezegd ( als klein kind al) ik word 107. Nou, ik ga zorgen dat ik jongere vrienden om me heen verzamel - ja, alleen is ook maar alleen. Of niet soms?