Even de spiegel oppoetsen

 

Wij zijn weer toegesproken door de premier, Mark Rutte. Wat ziet die man er moe uit. Ook minister de Jong oogt minder fit dan 15 maanden geleden. En dat is geen verrassing.

Nou vergis je niet. Ik ben ook gefrustreerd en soms wanhopig. Ook ik snap alles niet wat er speelt, gaande is of niet loopt zoals het loopt, maar ja, ik zit hier, thuis en heb de vrijheid om te luisteren en regels opvolgen of niet. En daar zit het 'm in he? Wel of niet volgen wat er van ons gevraagd wordt.

Als juf in ruste weet ik maar al te goed hoe het voelt wanneer je de hele dag bezig bent met het lesgeven, orde- en ook een beetje 'leuk' houden van, een group leerlingen. De hele dag zitten een paar je dwars. Nou niet persoonlijk, maar de les, de pauzes, de leerlingen. Gewoon, DWARSliggers. Kunnen zich moeilijk aan regels houden, afspraken nakomen of gewoon meedoen.

De afgelopen 15 maanden heb ik dat gedrag zien groeien in onze samenleving. De 'goedzakken' zijn, zoals ook op school in de klas, de dupe van de dwarsliggers. De ongehoorzame paar die zichzelf boven alles zetten. Die alles al weten of de informatie die ze moeten beheersen, onzin vinden. Proberen die te ontkrachten met allemaal onzinnige uitingen en eigenzinnige meningen.

Nou is het ieder zijn goed recht om een eigen mening te hebben. Nog wel. In onze wereld in ieder geval. Je hoeft geen Einstein te zijn om te weten in wat voor ander wereld sommige mensen leven die deze vrijheid niet hebben. Die, als ze hun mond opentrekken met een uiting van tegen gas, zo in de gevangenis terecht komen. Sommigen verdwijnen voor goed.

Enfin, dat is niet zo in Nederland, en dat maakt het wonen hier toch wat prettiger.

Terug naar de tegen gas gevers. Aan jullie adres horen de cafe en restaurant eigenaren hun conflict en ongenoegen te leggen. Niet bij de politiek. Ik zie met leden ogen aan elke dag hoe hoog de besmettingscijfers zijn. Ik luister en lees hoe vol de ziekenhuizen liggen. Dat komt niet door Mark Rutte, of de Jonge maar door jullie.

Ik verlang naar de vrijheid om naar de supermarkt te gaan zonder mondkapje en hand reiniger. Ik verlang ernaar om naar mijn kinderen te kunnen reizen zonder prik, zonder test, zonder angst. Ik verlang er naar om bij vrienden en familie op bezoek te kunnen zonder dat ik bang ben hen ziek te maken. En zo verlang ik wel naar meer dingen die nu niet kunnen. En ik wil jullie bedanken voor jullie koppigheid, egoïstische instellingen en niet bereid te willen zijn om anderen wel veilig te houden ongeacht je mening. Vindt het maar onzin, die onzin heeft wel gevolgen. Was het maar een griepje! Van dichtbij weet ik dat het niet zo is.

Kom op Nederland. Wij kunnen dit. Zet je beste beentje voor en houd nog even vol. Laat de moed niet zakken. Laat de tegen gas gevers deze strijd niet winnen.

Een mening hebben

Ik begin maar meteen met iets waar ik elke dag mee geconfronteerd word.

Ik lees de krant -  en ik heb een mening
Ik luister naar het nieuws-  en ik vorm een mening
Ik rijd in mijn auto, ik analyseer mijn mede weggebruikers - en heb daar een mening over
Ik loop door de stad, observeer - en ik vorm een mening

Toch doe ik mijn uiterste best om iemand niet te beoordelen. Wanneer wordt een mening een beoordeling over iemand of iets? Daar denk ik vaak over na.

Het is de gewoonste zaak van de wereld dat individuen hun leven en de gebeurtenissen eromheen op hun eigen manier ervaren, verwerken en over beslissen. Ook is het logisch dat allen dit ook op hun eigen manier doen - daarom zijn we allemaal EIGEN AARDIG gemaakt. Wel in Zijn gelijkenis maar wel elk ieder, anders.

Toch hoor ik mezelf opmerkingen plaatsen, of ik ervaar een gedachten met meteen daarop volgend het gevoel - oh dat had ik niet mogen zeggen/denken, of wel??

Ik vind het een lastig iets, om het maar zachtjes uit te drukken. Ik ga nog sterker proberen mijn 'meningen' een draai te geven- en mijn focus richten op de positieve dingen die ik uit berichtgevingen, observaties, gebeurtenissen en ervaringen kan halen. Dus geen beoordelingen meer maar complimenten.

Maar ja, is dat ook niet beoordelen?? Ik gooi het onderwerp in de groep!

1Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. 2Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden. 3Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt? 4Hoe kun je tegen hen zeggen: “Laat mij de splinter uit je oog verwijderen,” zolang je nog een balk in je eigen oog hebt? 5Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen.