Op de slof.....

Afgelopen woensdagochtend- heerlijk herfst weer en ideaal om lekker buiten te zijn. Manlief en ik hebben wat uurtjes doorgebracht in het Biesbosch. Meegeholpen met een 'werkclubje' om wat orde te scheppen in een stukje Educatief bos. Het was erg gezellig. Het werd ook behoorlijk warm, al dat gesleep met takken en stukken boom. Ik voelde wel dat mijn sok niet goed zat in mijn werkschoen en ipv wijsheid - sloeg stommiteit toe. Ik liet het voor wat het was. En wat werd het? Een grote open blaar op mijn hiel die schroeide en ja, bijna bloeide!

Dom dom dom. Ik had meteen er wat aan moeten doen. Toch overwon de gezelligheid over wijsheid. Ik trok wel mijn schoenen en sokken uit- zag de schade en dacht, " ik kan door als ik die laarzen maar aandoe. Zit zachte voering in en zonder sokken zitten ze ruim." Inderdaad, ik voelde de blaar plek niet schuren en bleef gezellig bij de werkgroep.

Na afloop heb ik mij verkleed, schone sokken aan- heeeeel voorzichtig over de zere plek die ik voorzien had van een pleister en liep de rest van de middag binnen op sokken. Ook s 'nachts de wond bedekt en veilig gesteld van mogelijk meer schade. Donderdag 'ging' het redelijk maar wel alleen op sloffen. Vrijdag was oorlog tussen mij en mijn voet. Rood, boos, opgezet en zelfs ernaar kijken deed zeer. Bah, verdorie nog aan toe. Je zou denken dat ik onderhand wel wijs genoeg zou zijn om zoiets niet te laten gebeuren. In de soda ermee, antibiotica zalf en zwachtelen die handel.

De dagen die volgde gingen gepaard met gestuntel, gezucht en gekreun. Ik was boos op mezelf. We hadden een paar afspraken staan. Eigen schuld dikke bult ( inderdaad) dus een oplossing zoeken om toch te deur uit te kunnen. Wie niet nadenkt moet op de blaren zitten- nou ja, lopen in mijn geval dus.

Ik trok hele zachte zomerschoenen aan en in mijn tas nam mijn sloffen mee. Daar zaten geen hielen in. Toch was lopen geen lolletje. Eind van de dag was de schade wel minder dan vrijdag maar oh wat was ik blij om met mijn voet omhoog te zitten.

Het is inmiddels maandagmiddag. Vanochtend werd mijn voet met liefde behandeld bij mijn pedicure. Ik had de afspraak al staan voor een verzorging's behandeling. Wat een geweldige vrouw is dat. Ze heeft mijn wond anders 'ingepakt' en gezorgd dat er wat rust op mijn hiel en bij de wond komt. Nu weet ik zeker- nog een paar dagen en ik ben weer de oude. Ook wijzer- ja echt wel. Nu even wat voorzichtiger aandoen en lief zijn voor mijn voet. Ik wil er nog langer mee door.