Ik ben vroeg begonnen. Nou ja vroeg. Ik was er om 7:20 uit. Was opgehangen, kippen en konijn eten gegeven en berichten na gekeken.
Ja, zo begon ik mijn dag ( na gebeden te hebben, danken voor mijn nachtrust en vragen voor Gods gezelschap in mijn dag) om daarna berichten na te kijken op mijn ipad of computer. Mijn kinderen zijn wakker als ik slaap. Op deze manier weet ik een beetje hoe hun dag is verlopen ( of niet). Als er een vraag of opmerking is kan ik er meteen op in gaan. Ja, zo begint (bijna) elke dag.
De afgelopen dagen waren zelfs de ochtenden wel erg warm. Niet dat ik klaag hoor. Maar gisteren en vandaag vond ik de ochtend temperaturen buiten heerlijk. Dan kom ik op gang. Enthousiast en vol goede moed.
Het lukte mij gisteren om een groot grasveld te maaien en daarna nog veel andere acties te ondernemen.
Zo is mijn dag vandaag ook van start gegaan! Fris en in aller rust de dag aan gaan. Dat werkt voor mij. Rust, ritme en routine ( wel met een aanpassingsvermogen om onverwachte dingen aan te kunnen waar nodig). Een duidelijke werkschema heb ik niet. Wel een lijst met dingen die ik (waar mogelijk) allemaal gedaan wil hebben op de aangewezen dag. Een gezegend mens ben ik!Onder het koffiedrinken - een onverwachte uitnodiging om te komen eten bij vrienden- wat een leuke manier om de werkweek morgen af te sluiten. Daar heb ik zo'n zin in. We hebben elkaar in maanden niet gezien. Wat fijn om de gelegenheid te krijgen om bij te kletsen. Lief!
Voor velen is het niet mogelijk op zo een mooie manier de dag te beleven. Denk aan daklozen, vluchtelingen, invaliden, werklozen, oorlog slachtoffers, verslaafden, zieken. Gezinnen die uit elkaar gerukt zijn door geweld, scheiding of door andere omstandigheden.
Wie van deze krijgt nou zo'n uitnodiging? Wie staat voor hun klaar?
Ik denk aan hun - terwijl ik dank voor mijn bestaan, voor alle zegeningen die ik heb. Ik bid ook voor hun - dat zij ergens in hun dag beleving ook wat rust zullen vinden. Geborgenheid en veiligheid voelen. Dat ze de nodige zorg krijgen, voedsel en waar nodig een dak boven hun hoofd. Energie en moed om alles aan te kunnen. Er zijn zoveel in het leven die onze steun zouden kunnen gebruiken. Elke vorm van hulp - hoe klein dan ook kan een wereld van verschil maken.
Ik vraag me af welke rol ik daarin kan spelen. Hoe kan ik een verschil maken in het leven van ........? Alleen bidden zal het niet zijn. Er wordt ook van mij verlangt om iets praktisch te ondernemen.
Hoe weet ik voor wie of hoe ik dat moet gaan doen? "Am I my brother's keeper"? Ja, dat ben ik.
Ik bid. Ik zoek een antwoord. Ik verwacht ook een teken. Maar ja, zal ik dan wel op een juiste manier reageren? Zal ik ingaan op mijn 'opdracht'? Zal ik durven?
Als ik geduld wil hebben - krijg ik te maken met momenten dat ik geduld moet leren uitoefenen! Veel en vaak want met oefenen wordt ik goed in iets.Ik wil de uitdaging wel aan - maar innerlijk huiver ik een beetje - wat gaat het worden? Wil ik de uitdaging wel aan waarvoor ik de 'teken' voor krijg?
Zal ik veel en vaak moeten oefenen? Vast wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten