vrijdag 3 augustus 2012

Veraf en toch dichtbij

Vandaag is het feest in Hamilton, New Zealand. Ik had een uitnodiging gekregen.. en ik heb JA! gezegd, oma komt.

Zes jaar geleden was ik er ook. " The first 24 hours are yours mum," zei mijn schoonzoon die belde vanuit de Birthing Centre. " I'll be home in 20  minutes, you get your bag packed and I'll stay home with Charlie. You can stay with Toni and Danni". Wow, wat een cadeau. Mijn vertrek vanuit Nieuw Zeeland stond al gepland voor 13 augustus.... Danni is 3 augustus geboren. Weinig tijd dus om veel te knuffelen maar wel bijzondere dagen om mijn dochter te helpen om weer aan te sterken. Ze heeft het altijd zwaar gehad bij de geboortes van alle 3. Veel bloed verlies en is dan erg verzwakt. Nu kon ik ECHT wat doen. En dan - dat ik de eerste middag/avond/nacht mee kon en mocht maken..... kippenvel krijg ik er nog van.

Nu is Danni 6 jaar oud. Haar uitnodiging staat opgeslagen op de computer en hangt ook aan mijn muur. Net als de andere mooie, bijzondere dingen die ik toegestuurd krijg. Nu hield mijn schoonzoon de iPad op de juiste hoogte bij het aansnijden van de 6 laagse verjaardag taart. We zingen met z'n allen mee - ook ik. Danni heeft haar vriendinnetjes netjes aan mij voorgesteld. Er zijn een paar nieuwe namen bijgekomen. Sommige " kennen"  mij al. Ik ga vaker op bezoek- via SKYPE of Cathay Pacific.

Het feestje zal lang doorgaan. Zes jonge meiden - op een grote kamer, op de vloer, met disco lichtjes en muziek. Het is goed zo - morgen is zaterdag! Lekker uitslapen.

Vaak wordt ik raar aangekeken als ik zeg dat mijn kinderen " down under" wonen. Nee ze zijn niet allemaal geĆ«migreerd, ik ben thuis gekomen. Reacties variĆ«ren, en vaak voel ik de beoordeling als een klap aankomen. Mijn kinderen en ik zijn een hecht gezin die niet bij-elkaar om de hoek wonen. Maar we zijn VERAF EN TOCH DICHTBIJ!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten