Het zal je kind maar zijn

Het wil niet zo vlotten- een BLOG schrijven. Niet dat ik nergens over te schrijven heb, misschien te veel. Maar ik val ook steeds terug op het overlijden van pa.

Ja, logisch zegt men. Toch wil ik het niet ' overdrijven'  want het leven is meer dan dat. Ouders overlijden nou eenmaal en dat is het ritme van het leven. Tenminste als je het over ' gewoon'  kan spreken.

Want net verscheen op mijn schermpje een bericht wat je niet wilt weten of lezen " Amber Alert ingetrokken, 13 jarig vermiste jongen vermoedelijk gevonden - ja zijn lichaam dan he! Niet levend en  wel - NEE, DOOD! Het zal je kind maar zijn. Gruwelijk.

Een kind, die nog ALLES leren moet, die nog van alles mee had mogen maken. Verliefd worden, rijbewijs halen, 18 worden, kinderen krijgen, afstuderen om maar een paar ervaringen te noemen. Die ervaringen die veel mensen voor lief nemen zijn hem afgepakt. Het zal je kind maar zijn.

Om verdrietig van te worden.

Er is een engeltje bij gekomen- maar wie wil dat? Ik ben wel blij dat er een hemel is waar hij zich nu bevindt in veiligheid en tussen de engeltjes maar vind het zo vreselijk dat hij er door deze gebeurtenis te zo terecht is gekomen.

Er stond in het bericht " zijn moeder is geïnformeerd en moet rekening houden met het feit dat haar zoon misschien niet meer leeft". Ga er maar aanstaan. Het zal je kind maar zijn.

Het zal allemaal wel goed begeleid worden, dat snap ik ook wel - en ga ik zelfs vanuit dat het ook zo is.

Weten doe ik niet, hoe dit manneke om het leven is gekomen. Mijn eerste opwelling is te denken dat iemand hem van zijn leven heeft beroofd. Dat gebeurt nogal vaker in onze wereld. Het kan zijn dat hij een ongeluk heeft gehad.... dat kan. Maar gek genoeg twijfel ik eraan. Raar he, want ik weet van niets en denk het ergste.

Ik zal bidden. Vooral voor de familie en alle betrokkenen. Ja, alle! Want iedereen die hierbij betrokken is heeft dat nodig.

Het zal je kind maar zijn.