zondag 29 september 2013

Vrijwillig is niet vrijblijvend

Al een tijdje loop ik rond met deze zin in mijn gedachten. Dat komt door het werk dat mijn man doet. Hij is een regio co-ordinator voor een stichting. Zijn taak is om vrijwilligers te steunen, informeren, enthousiasmeren en begeleiden in hun functie. Hij krijgt berichten via een bureau van mensen die zich hebben aangemeld als vrijwilliger om iets te betekenen voor deze stichting. Vrijwillig dus- zelf aanmelden en een handreiking doen naar en voor mensen die steun kunnen gebruiken.

Dan komt puntje bij paaltje- de tijdstip waarop deze mensen nodig zijn- ingezet zullen worden om hun bijdrage te leveren. Zo teleurstellend vaak zijn de telefoontjes die binnenkomen. De excuses zijn soms echt oprecht - zoals het leven wel eens voor grote ingrijpende verrassingen zorgt. De verhalen waar ik zo moedeloos van wordt zijn de uit de lucht gegrepen ' noodsituaties'  die voorgedragen worden.

Hier een paar voorbeelden:
- Sorry hoor, ik heb het druk want over twee weken is mijn dochter jarig en ik ben nu al met de voorbereidingen bezig!
- Oh ik was vergeten het in mijn agenda te zetten maar dan ben ik een weekje op vakantie!
- Ik heb nu geen tijd!
- Kan het op een ander moment- deze week komt me niet uit!

Nou, ik weet het wel, er kunnen onverwachte omstandigheden zich voordoen- er kan ' iets'  tussen komen waardoor een planning even niet loopt zoals het hoort. Dat snap ik best.

Toch heeft het mij aan het denken gezet over mijn eigen gedrag. Ik heb mezelf ook wel eens schuldig gemaakt aan het excuus- Nu even iet want......! En daar schaam ik me wel voor.

Want: Vrijwillig is NIET vrijblijvend.

Iemand rekent op mij op het moment dat ik mijn hulp aanbiedt. Dat betekend dat ik een belofte heb gemaakt die ik na hoor te komen. Als het mij ' niet uitkomt'  zal dat andere even uitgesteld moeten worden totdat ik weer beschikbaar ben. Mijn vrijwillig aanbod komt EERST! Heeft voorrang.

Vanochtend zat ik te luisteren naar een van de online preken van Jan Verschoor waar ik vaker naar luister. Hij had het niet over vrijwillig hoor maar wel over de onvoorwaardelijke liefde, het altijd voor mij klaar staan van Jesus die graag mijn dag mee wil maken samen met mij. Elke dag- en niet alleen wanneer ik het moeilijk heb, het (leven) even niet ziet zitten, verdrietig ben of pijn hebt. Hij wil graag elke dag meelopen. Een deel uitmaken van mijn leven -punt!

Geloof is een keus- een vrijwillige keus. Je mag geloven- niks moet. God heeft zijn Zoon mens gemaakt zodat wij Hem beter leren kennen, dat wij ons zelf in Hem herkennen, zijn worstelingen, zijn goede daden, zijn liefde voor de zwakke, zieke, arme. Het is aan mij om deze vrijwillige keuze na te komen- en te realiseren dat ik een verantwoordelijkheid heb- dat vrijwillig niet vrijblijvend is. Dat door Jesus in mijn leven te hebben betekend dat ik dat ook laat blijken door Zijn voorbeeld te volgen, door Zijn werk voort te zetten. Door te laten zien hoe geloven een verschil maakt in mijn leven- en dat doe ik nog niet genoeg!

Ik ben eigenlijk de mensen dankbaar die dit jaar zich hebben 'afgemeld'  dat dit onderwerp diep is aangekomen bij mij. Dat ik meer bewust ben geraakt van mijn verantwoordelijkheid. Ik ga hier aan werken en met God's zegen zal ik trachten zijn werk voort te zetten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten