Ons laatste weekendje weg - Woudrichem! |
Uw lichaam was op en u was moe!
Pa, die drie weken in het ziekenhuis waren zwaar. Opeens moest u alles inleveren. Geleidelijk aan besefte en aanvaarde u dat u alles uit handen moest geven. U was dankbaar voor de goede zorg van al het personeel- waarvan twee nu goede vriendinnen zijn geworden. U werd ook met liefde behandeld - maar dat kon niet anders- want dat straalde u zelf uit.
Hoe trots waren wij op u dat u zich zo kranig hield- tot de laatste dag toe. Ook wij werden daardoor geholpen. Samen met Leen en Arie wisselde wij van de wacht- naast uw bed benutten wij elk mogelijk moment om zoveel van uw nabijheid hier nog te mogen genieten. Uw warme glimlach en vriendelijk woord te mogen ontvangen.
Deze naderende datum viel ons zwaar pa, steeds meer kwamen de herinneringen naar boven- steeds helderder kwam u in beeld en in ons gesprek. Het afgelopen jaar bent u eigenlijk nog aanwezig geweest - er moest zoveel geregeld worden dat het bijna voelde alsof u er nog was- maar vandaag, ja vandaag komt het hard aan- u bent van ons heengegaan. En wij missen u nog HEEL VEEL.
Lieve pa, wat een bevoorrecht om u als pa gehad te hebben - om samen met u een familie te zijn.
Lieve pa, rust zacht. Wij zullen u ten alle tijden in ons hart mee dragen.
Lieve pa, bedankt!
Zoveel liefde- zoveel mensen die u missen! |
Een jaar geleden alweer, niet te geloven. Wat leuk dat ik nu wat foto's zie!
BeantwoordenVerwijderen