Even iets HEEL anders- passend onderwijs?

Mijn onderwerpen voor mijn BLOG komen te ontstaan als ik door iets geraakt word wat ik bv belangrijk vind of waar ik een mening over of gevoel voor heb. Ik ben, op beroepsgebied, leerkracht.

Mijn ervaringen zijn rijk aan diversiteit omdat ik zowel in Nederland als in New Zealand les hebt gegeven. Omdat ik ook alle leeftijden voor me hebt gehad. Omdat ik ook op openbare zowel als katholieke scholen hebt gewerkt.

Ik heb om diverse redenen ervoor gekozen om mijn schoolwerkzaamheden neer te leggen. Dat wil niet zeggen dat het onderwerp Onderwijs mij in de koude kleren laat staan. Ik voel me nog steeds betrokken. Hoe mooi is het om kinderen te helpen informatie te ontdekken, nieuwe talenten te ontwikkelen en bij te staan als zij iets nieuws leren. Een bevoorrechte positie had ik en daar ben ik trots op, nog steeds.

Door mijn diversiteit en andere ervaringen heb ik ideeën die misschien wat anders zijn dan de leerkracht die al 35 jaar op dezelfde school en in dezelfde groep werkzaam is. Dat wil niet zeggen dat na 35 jaar dezelfde groep en school fout is- want je leert als leerkracht wel nieuwe technieken en lesmethodes bij. Dat ben je ook verplicht tegenover je leerlingen.

Het onderwijs is niet statisch. Het is constant aan het ontwikkelen en wordt door experts in de politiek  aangepast, verandert en meer passend  gemaakt. Of in ieder geval is dat de bedoeling van de genomen veranderingen en aanpassingen. Passend onderwijs voor al onze kinderen zodat de meisjes en jongens als goed opgeleide volwassenen plaats kunnen nemen in onze maatschappij. Passend onderwijs om elk individuele kind te laten uitblinken in hun veld van expertise. Om te werken, geld te verdienen, het land te dienen en ondertussen hun kinderen naar een crèche of andere opvang te sturen.

Ook daar ( crèche/opvang) wordt aan de kwaliteit gesleuteld. Ook daar moeten kinderen al de mogelijkheid krijgen om alvast te leren zodat de overgang naar school soepeler verloopt. Dat kinderen met taalachterstanden vroeger gesignaleerd en geholpen kunnen worden. Als het gebakje nog niet klaar is haal je het toch ook niet vroeg uit de oven en zet je het onder een gloeilamp?!

Aan de andere kant heb je die groep mensen die zeggen- kinderen moeten tijd hebben om te ontwikkelen, meer te spelen en veilig voelen. Dat ze thuis en in eigen omgeving mogen zijn. Dat ouders DE rol hebben als opvoeder en zorgt voor de voorschoolse ervaringen en taalontwikkeling. Er stond zelfs gisteren een stukje in de krant (AD 3-12-2013) over een moeder die had gekozen om thuis te blijven om voor haar jonge kinderen te zorgen. Ze voelde dat zij zich voor de buitenwereld moest verontschuldigen notabene! Het moet niet gekker worden denk ik dan!

Kind ziet ouder stofzuigen en vraagt-
Kind: " wat is dat?"
Ouder: " een stofzuiger".
Kind: " wat is een slofzluiger?"
Ouder: " STofzUIger- zeg me na sTofzUIger" T T T net alsof je een beetje moet spugen T T T.
Kind: ST T ST T STofzuiger"
Ouder: Knap van jou - goed zo. Een stofzuiger kan stof zuigen. Net als jij uit de fles melk kon zuigen zuigt de stofzuiger stof. Houdt je hand maar voor deze buis. Kijk zo."
Kind: " Oh dat kriebelt" Kind lacht en trek hand terug en doet het weer voor de buis van de stofzuiger. " dat is zuigen he?"
Ouder: Ja dat is zuigen. Zo wordt de vloer schoon. Straks ga ik dweilen, dan moet je even op het kleed blijven want dan is de vloer nat."
Kind: Wat is dweilen?"

Kijk, dat is nou passend onderwijs- Taal ontwikkeling, ouder is opvoeder en leerkracht tegelijker tijd. Kind is in een veilige omgeving en communiceert met ouder. Klinkt herkenbaar? Ik hoop dat deze manier van opvoeden, onderwijs en gezinsleven niet helemaal verdwijnt!

Enfin, dat wilde ik even kwijt......