We zijn er nog niet.....

Een boek lezen en datzelfde boek bespreken vergt tijd. Want je komt van alles tegen. En vreemd genoeg ( of niet zo vreemd) raakt de inhoud nu onverwachts de dagelijkse gebeurtenissen - of dat nou toeval is of gewoon bewustwording laat ik in het midden. Ik ben zelf niet zo van 'toeval' maar dat is voor iedereen anders.

My Neigbour's House, een in het engels geschreven boek over het 10de gebod. Marja Meijers kreeg jaren geleden ingeving van  de Heilige Geest om boeken te schrijven over dit onderwerp ( de Tien Geboden) en dan nog wel in het Engels. Dat was wel haar voertal op dat moment, hoewel Nederlands haar moedertaal is.

Enfin, de groep mensen waarmee ik een discussie aanga (bijna) elke week is bezig duidelijkheid te krijgen over hoe dat gebod er nou precies uitziet en wat er van ons verwacht wordt. Best wel interessant om de geboden te zien als spelregels - ipv barriers.

Een woordje zoals NIET kan een rode vlek zijn voor velen en ongewenst gedrag oproepen. Dus, Marja haar uitgangspunt is niet NIET maar wat dan WEL?!

En zo komen wij tot nieuwe inzichten, zijn het eens en oneens en breken veel taboes open. Want hoe weet je nou of je iets wat een ander heeft WEL zou mogen willen en wanneer nou NIET!

Vorige week stond er een verhaal in de krant - een gezin had 'pech'. Van alles ging fout op hun vakantie. De krantenkop 'Vakantie van hell' of 'Helse vakantie' ( ik weet het niet precies meer) riep bij mij al gauw een gedachten van - oh wat een ramp is deze mensen nu overkomen?
Dus ik begon te lezen.......

Door een wat slordige voorbereiding ( mijn beoordeling) kwamen ze 'vast' te zitten op een camping in Frankrijk. Vast in de zin van , geen geld om uitstapjes te maken vanwege de pinpas die 'opgegeten was' door een foute die de eigenaar had gemaakt bij het trekken van geld. De kinderen konden 'alleen maar' bij het zwembad of in de speeltuin spelen. Er was geen geld voor pizza! De kinderen vonden het maar NIKS- ze verveelden zich! De begeleidende familiefoto sprak boekdelen.

Ik weet het, niet aan mij om te beoordelen - maar ja, daar stond het dan, in de krant " Vakantie van Hell". Oh zo triest. Ik was er stil van. Een camping, zwembad, Frankrijk, speeltuin, gezond, SAMENZIJN. Je zal het maar zo slecht treffen!

Natuurlijk hadden ze andere plannen voor ogen - maar het liep anders.

Dan ga ik toch denken - hoe zit dat met ons mensheid. Kunnen we nog tevreden zijn met minder? Hoe flexibel zijn wij? Danken we nog voor kleine zegeningen of alleen maar die Eerste Prijs ( de beste, grootste, mooiste iets waar wij naar verlangen) zou ons dat toebedeeld zijn?

Kunnen we nog gelukkig zijn met wat we hebben?

Wat doen we of hebben we er voor over om datgene te bereiken wat ons echt GELUKKIG gaat maken? 

( tot de volgende wens).

Wat zijn nou die zo felbegeerde  DINGEN? 

De vriendschappen, de relaties, ons werk, huis - hobby's, de TOEKOMST????

En vandaag dan - de hier en nu? Is dat genoeg?

Een najaarsdag net in je vakantieweek!

Kunnen we DAAR tevreden mee zijn?

Zo denken - kan de wereld LICHTER maken!
Of niet soms?