De voorbereidingen - dankbaarheid

Vorige week - de eerste zondag van Advent. De aanloop naar het kerstfeest.

Door mijn bezigheden was het er niet van gekomen mijn engelse blog ook in het Nederlands te schrijven.

Zo het mensheid betaamd - zijn wij wezens van rituelen. Vanaf het moment dat wij wakker worden - tot het slapen gaan zijn wij bezig met 'voorbereidingen'.

Uitvergroot, houden wij ons ook bezig met voorbereidingen op bijzondere momenten in ons leven die misschien jaarlijks ( vaker of minder vaak) in ons leven voorkomen.

We leven naar evenementen toe.

En dat houdt in dat wij ons voorbereiden. Ieder op hun eigen manier.

Het is nu ADVENT - de periode voor het kerstfeest.

De afgelopen week heb ik mijn gedachten en gebed gericht op die van een jonge moeder, omstreden ( ongehuwd en toch zwanger geraakt) die voor de bevalling gedwongen is door omstandigheden om ver van familie en vrienden haar eerste kindje te krijgen.

Ik denk terug aan mijn eerste zwangerschap ook ver van familie, in een nieuw land en heb deze week stilgestaan bij al die jonge vrouwen die zich in deze situatie bevinden. Zich verheugen op hun kind - toch angstig wat de toekomst brengen zal.

Vandaag - week twee. Een tweede kaars zal aangestoken worden in kerken vandaag.

Mijn thema voor deze week - Dankbaarheid

Het jaarlijks feest van Sinterklaas zit er weer op - wat een ieder er van vindt is voor eigen verantwoording. Ik heb mijn herinneringen eraan en kan alleen van daaruit denken, handelen en met eigen gedachten aan terugdenken.

De schoenen zijn gevuld, de kasten, laden en handen ook.

Hoe makkelijk is het om al die cadeaus in kasten en laden te stoppen en er niet meer aan te denken? Want, het feest is over en de Sint is weer naar Spanje.

Ik wil deze week stilstaan bij het dankbaar zijn.

Dankbaar dat ik leef.

Dankbaar dat ik 3 kinderen heb mogen grootbrengen.

Dankbaar dat ik van 9 kleinkinderen mag houden.

Dankbaar dat ik een mooi leven heb.

Dankbaar dat ik vertrouwen heb in God.

Dankbaar dat ik de vrijheid heb om over mijn geloof te praten en schrijven.

Dankbaar dat ik gezegend ben met prachtige mensen in mijn leven.

Dankbaar voor alles wat op mijn pad komt.

Dankbaar voor mijn gevoel voor humor.

Dankbaar voor mijn levenslust.

Dankbaar voor de kracht om door dalen te dwalen om het pad weer te hervinden.

Dankbaar dat ik vanochtend een PRACHTIG zonsopgang heb mogen aanschouwen.

Dankbaar voor de liefde en vreugde in mijn leven.

Ik neem verantwoordelijkheid voor het feit dat ik niet vaak genoeg stilsta bij het dankbaar zijn voor wat mij allemaal gegeven is - dat die cadeaus van het leven te snel in de la of kast belanden en dat ik een soort van vanzelfsprekendheid ervaar.

Deze week - DANKBAARHEID, daar bid ik voor en sta ik bij stil.