Maandag- het is zover

De week begon al goed ( voordiegene die maandag als eerste dag nemen)!

Ik heb ongebruikelijk goed geslapen...komt ook niet al te vaak voor.

DE enthousiasme om vandaag aan de slag te gaan giert door mijn lijf.

Al maanden leef ik naar vandaag toe.

Gezegend ben ik.

Met mijn leven, met de kinderen die ik heb mogen grootbrengen, met de ouders die mij voor het 'grote leven' hebben klaargestoomd.

Met mijn ervaringen als dochter, moeder, vrouw en vriendin.

Wat ik als tegenslagen zou kunnen labellen zijn de dingen geweest die mij gevormd hebben- levenslessen geleerd hebben- vallen en opstaan heet dat.

Ik zie elke dag als een geschenk - en er zijn diverse manieren om met geschenken om te gaan.

Het ene cadeautje is het andere niet. Toch verdient elk cadeau respect en dankbaarheid. Zo ook elke dag die mij geven word. En ik schiet wel eens te kort daarin. Dan aan het einde van de dag, bid ik - in dankbaarheid, in berouw en in belofte van verbetering.

Maar vandaag - DE DAG waar ik meer dan een beetje dankbaar voor ben. DE DAG dat mijn dochter, schoonzoon en drie kleinkinderen op bezoek komen! Dat klinkt misschien niet erg spannend, maar als je bedenkt dat ze in Nieuw Zeeland wonen - dan snap je wel - hoe GROOT mijn enthousiasme voor vandaag is.

De bedden staan klaar, de kasten en koelkast volgeladen, de spiegel glimt, de vloeren zijn schoon en de taart staat klaar om aangesneden te worden.

Ik ben er klaar voor. Laat maar komen.......!

De voorbereidingen - dankbaarheid

Vorige week - de eerste zondag van Advent. De aanloop naar het kerstfeest.

Door mijn bezigheden was het er niet van gekomen mijn engelse blog ook in het Nederlands te schrijven.

Zo het mensheid betaamd - zijn wij wezens van rituelen. Vanaf het moment dat wij wakker worden - tot het slapen gaan zijn wij bezig met 'voorbereidingen'.

Uitvergroot, houden wij ons ook bezig met voorbereidingen op bijzondere momenten in ons leven die misschien jaarlijks ( vaker of minder vaak) in ons leven voorkomen.

We leven naar evenementen toe.

En dat houdt in dat wij ons voorbereiden. Ieder op hun eigen manier.

Het is nu ADVENT - de periode voor het kerstfeest.

De afgelopen week heb ik mijn gedachten en gebed gericht op die van een jonge moeder, omstreden ( ongehuwd en toch zwanger geraakt) die voor de bevalling gedwongen is door omstandigheden om ver van familie en vrienden haar eerste kindje te krijgen.

Ik denk terug aan mijn eerste zwangerschap ook ver van familie, in een nieuw land en heb deze week stilgestaan bij al die jonge vrouwen die zich in deze situatie bevinden. Zich verheugen op hun kind - toch angstig wat de toekomst brengen zal.

Vandaag - week twee. Een tweede kaars zal aangestoken worden in kerken vandaag.

Mijn thema voor deze week - Dankbaarheid

Het jaarlijks feest van Sinterklaas zit er weer op - wat een ieder er van vindt is voor eigen verantwoording. Ik heb mijn herinneringen eraan en kan alleen van daaruit denken, handelen en met eigen gedachten aan terugdenken.

De schoenen zijn gevuld, de kasten, laden en handen ook.

Hoe makkelijk is het om al die cadeaus in kasten en laden te stoppen en er niet meer aan te denken? Want, het feest is over en de Sint is weer naar Spanje.

Ik wil deze week stilstaan bij het dankbaar zijn.

Dankbaar dat ik leef.

Dankbaar dat ik 3 kinderen heb mogen grootbrengen.

Dankbaar dat ik van 9 kleinkinderen mag houden.

Dankbaar dat ik een mooi leven heb.

Dankbaar dat ik vertrouwen heb in God.

Dankbaar dat ik de vrijheid heb om over mijn geloof te praten en schrijven.

Dankbaar dat ik gezegend ben met prachtige mensen in mijn leven.

Dankbaar voor alles wat op mijn pad komt.

Dankbaar voor mijn gevoel voor humor.

Dankbaar voor mijn levenslust.

Dankbaar voor de kracht om door dalen te dwalen om het pad weer te hervinden.

Dankbaar dat ik vanochtend een PRACHTIG zonsopgang heb mogen aanschouwen.

Dankbaar voor de liefde en vreugde in mijn leven.

Ik neem verantwoordelijkheid voor het feit dat ik niet vaak genoeg stilsta bij het dankbaar zijn voor wat mij allemaal gegeven is - dat die cadeaus van het leven te snel in de la of kast belanden en dat ik een soort van vanzelfsprekendheid ervaar.

Deze week - DANKBAARHEID, daar bid ik voor en sta ik bij stil.

Het is maandag-

Het is maandag, de eerste werkdag voor velen na de feestweken. Ik voelde het al in de lucht vanochtend- die bedrijvigheid van het leven dat weer op gang komt na zoveel vrije dagen.

Ook al hoef ik me nergens aan te melden voor mijn werk- is ook mijn ochtend wat 'zakelijker' begonnen. Ik ben met een project bezig en besteed mijn tijd om informatie te vergaren, van ideeën uit te wisselen en nieuwe informatie op te doen. En tegenwoordig kan dat vanuit de bureaustoel en voor een scherm.

Ook ga ik mijn website weer eens aanpakken, mijn administratie bijwerken en een bezoek brengen. Een volle agenda dus. En daar wordt ik blij van. Dat ik de energie hebt om taken te doen, dat ik enthousiasme hebt om nieuwe dingen te ondernemen en dat ik mensen om me heen hebt die ook van mijn gezelschap genieten.

Mijn voornemen was elke dag als een Nieuwjaar's dag te beleven- en dat valt me niet tegen. Ik wordt elke ochtend enthousiast wakker, meteen met een glimlach en nieuwe energie. Daar bid ik voor het slapen gaan voor en het werkt ECHT!

Ik bedenk dat het niet voor iedereen zo makkelijk gaat, elke dag met goede moed opnieuw beginnen. Dat is wel mijn wens voor iedereen. Hoe kan ik daar een steentje aan bijdragen, denk ik dan?

Er vliegen tegenwoordig allemaal wijsheden via het Internet heen- spreuken en leuzen. Toch vind ik het wel eens moeilijk om de juiste woorden te vinden om iemand moed in te spreken. Ik bid voor wijsheid- maar soms ben ik zo bezig dat de woorden maar niet door mijn denken heen komen. Dan zoek ik die van anderen- zoals deze -

Piekeren neemt de zorgen voor morgen niet weg, maar wel de kracht van vandaag.(onbekend)

of - 

Als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen de gelegenheid hetzelfde te doen. ( Nelson Mandela)

Voor mij is de dag pas begonnen als ik in gebed God hebt bedankt voor mijn rust en veiligheid in de nacht. Dat ik dankbaar ben voor weer een nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen. Ik dank voor de mogelijkheid om Zijn wil in mijn leven te mogen ervaren. Dan pas begint voor mij mijn nieuwe dag. Het is tijd om aan de slag te gaan- 

Tot de volgende keer en ik wens jullie allen ook een gezegende dag toe!