Maandag- het is zover

De week begon al goed ( voordiegene die maandag als eerste dag nemen)!

Ik heb ongebruikelijk goed geslapen...komt ook niet al te vaak voor.

DE enthousiasme om vandaag aan de slag te gaan giert door mijn lijf.

Al maanden leef ik naar vandaag toe.

Gezegend ben ik.

Met mijn leven, met de kinderen die ik heb mogen grootbrengen, met de ouders die mij voor het 'grote leven' hebben klaargestoomd.

Met mijn ervaringen als dochter, moeder, vrouw en vriendin.

Wat ik als tegenslagen zou kunnen labellen zijn de dingen geweest die mij gevormd hebben- levenslessen geleerd hebben- vallen en opstaan heet dat.

Ik zie elke dag als een geschenk - en er zijn diverse manieren om met geschenken om te gaan.

Het ene cadeautje is het andere niet. Toch verdient elk cadeau respect en dankbaarheid. Zo ook elke dag die mij geven word. En ik schiet wel eens te kort daarin. Dan aan het einde van de dag, bid ik - in dankbaarheid, in berouw en in belofte van verbetering.

Maar vandaag - DE DAG waar ik meer dan een beetje dankbaar voor ben. DE DAG dat mijn dochter, schoonzoon en drie kleinkinderen op bezoek komen! Dat klinkt misschien niet erg spannend, maar als je bedenkt dat ze in Nieuw Zeeland wonen - dan snap je wel - hoe GROOT mijn enthousiasme voor vandaag is.

De bedden staan klaar, de kasten en koelkast volgeladen, de spiegel glimt, de vloeren zijn schoon en de taart staat klaar om aangesneden te worden.

Ik ben er klaar voor. Laat maar komen.......!