Drie berichten raakte mij en hadden invloed op mijn gemoedstoestand.
Daardoor werd ik vanochtend ook vroeg wakker - en liet de gedachten van gisteren mij niet los zodat ik er vroeger dan normaal uit was. In de ochtendvroegte trainingspak aan, sjaal om en dan maar een rondje wandelen ook al was het nog donker.
Het waren levensgebeurtenissen van omvang, zo voelde het - en ja die gebeuren elke dag. En gisteren ging ik op in het verdriet en ook vreugde van anderen.
In een klap twee overledene - 1 na een vol leven en 1 volop in het leven.
Twee gezinnen en verdere familieleden en vrienden die op zeer korte termijn verder moesten zonder diegene die zij lief hadden.
Twee mensen die het levenslicht niet meer zien, die de zon niet meer op zien komen en naar bed zien gaan.
Twee mensen die hun armen niet meer om hun dierbare kunnen sluiten en woorden van troost, liefde en geluk kunnen uiten.
Twee mensen die op hun eigen manier een stempel op de wereld achter hebben gelaten.
Twee mensen die op hemelse afstand neerkijken op hun bedroefde families
Twee mensen die een lege plek achterlaten - een plek die na verloop van tijd gevuld zal worden met herinneringen en mooie gedachten.
En als metgezel in de berichten regen - een heugelijk bericht - een kleinkind op komst bij een vriendin. Haar vreugde met mij delen terwijl ik worstelde met het verdriet van anderen. Wat een tegenstrijdigheid die van mij meester maakten.
Vanochtend vroeg dan maar aan de wandel- de dag begroeten en aan God vragen mijn onrust te temmen. En dat deed Hij met het opkomen van de zon - mij een moment geven waarin ik voor allen kon bidden. Voor het verlies, verdriet, kracht en steun. Ook voor de vreugde en plezier in andere huizen en harten. Verbonden alleen door mij - en de liefde die ik voor hen, en mijn God, in mijn hart draag.
Het is zondag vandaag - ik ervaar nu even geen stilte maar wel de kracht van God en zijn Liefde voor allen die dagelijks geconfronteerd worden door levensgebeurtenissen van omvang!
Mooie blog Anita sterkte
BeantwoordenVerwijderenBedankt Siejacoba, biddende steun van iedereen is vooral in deze periode hard nodig.
VerwijderenMooie blog Anita sterkte
BeantwoordenVerwijderenWat verdrietig Anita. Heel veel sterkte toegewenst!
BeantwoordenVerwijderenWendy, ook al weet ik als mens dat dit dagelijks gebeurt en bij iedereen- komt het toch even heel dichtbij. Bedankt voor je reactie,
Verwijderenzo als je zegt de alledaagse dingen zo als bij jouw en vele van ons.
BeantwoordenVerwijderenje hebt het weer mooi verwoord.
we steken kaarsjes aan voor kracht en sterkte
♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥
Ja Mieke, we ontkomen er niet aan. Ermee omgaan, dat is voor iedereen anders. Bedankt voor jouw steun en de warmte van de brandende kaarsjes. x
VerwijderenVooral het laatste gedeelte mooi geschreven, hoe je dit deelt met God! Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenTineke, ik zou me geen raad weten denk ik, als ik God niet had om daar mijn steun en kracht te vinden. Bedankt voor jouw reactie.
Verwijderen