Lijstjes om af te werken

Mijn man en ik zijn allebei lijstjes mensen.

Ik plan activiteiten en zorg dat alles op het lijstje komt te staan die nodig zijn om de activiteit soepel te laten verlopen. Als er een etentje is, een uitstapje, klus of andere taak. Net als een boodschappenlijstje komen er dingen op te staan waar ik aandacht aan moet geven, aan moet schaffen of moet realiseren op welke manier dan ook. Ik streep ze door - en zie de lijst kleiner worden. Geweldig gevoel - bijna klus geklaard zeg maar. En mijn lijstje is afgewerkt als de klus geklaard is. Hopla!

Mijn man daarentegen- maakt hele andere lijstjes. Zodra hij ergens heen wil, iets doen wil, bellen wil, halen wil, nodig heeft, uit wil pluizen dan pakt hij zijn agenda en schrijft het op. Als wij ergens naartoe gaan neemt hij zijn agenda mee. Zijn we aan het winkelen dan raadpleegt hij zijn agenda. Bezoeken wij een andere stad- raadpleegt hij zijn agenda. Hebben wij een vrije zondag- raadpleegt hij zijn agenda. Zijn lijst is nooit af- aan het eind van het jaar schrijft hij de nog niet afgewerkte of gerealiseerde activiteiten in de agenda pagina's van het komend jaar. Nieuwe kansen.

Tegenwoordig schijnt het modieus te zijn om een 'bucket list' te hebben. De naam afkomstig of in ieder geval gelinkt aan het overlijden van iemand. In het engels als iemand zeegt ' he kicked the bucket' bedoelen ze ' hij is overleden'. Niet echt charmant, eigenlijk kort door de bocht, maar het zei zo.

Ik heb geen moeite met een lijst van 'nog te (willen) doen'. Een menselijke drang denk ik wel. Wat mij verbaasd is dat er mensen zijn die denken dat ze 'blijer' zullen sterven als ze naar Afrika zijn geweest, de Eiffeltoren hebben beklommen, hebben leren duiken, schilderen, racen, naar de maan zijn geweest.

Dan denk ik - wat voor verschil maakt het dan? Rust je zachter! Laat je het leven makkelijker achter? Hoeveel waarde hecht het aan je leven of aan je afscheid? Op de begrafenis zullen mensen dan zeggen " Jeetje en wat heeft hij allemaal gedaan in zijn (kort) leven. Knap gedaan hoor"!

Zelf denk meer aan hoe ik in het leven sta dan waar ik geweest ben of gedaan hebt. Dat is mijn mening en misschien mis ik de clou van het hele Bucket list gebeuren. Is (mijn) wereld er beter van geworden dat ik er een deel van uitgemaakt hebt? Voldeed ik aan de wensen die God voor mij voorbereid had en waarvoor Hij mij nodig had.? Ik ben niet voor niets hier op aarde. Om Zijn wil te doen. Zijn koninkrijk te verkondigen, steunen, toe te lichten in hoe ik ben, wat ik doe, met wie ik omga. Daar ben ik al jaren mee bezig en ik leer nog steeds bij.

Een bucket list waar God central in staat - ja misschien is dat het wel. Misschien moet ik me concentreren op een goddelijke bucket list.

Oh ja, ik weet het al - die lijst bestaat al....!