Dit leven - dat leven!

Het is me niet gelukt om gedurende mijn verblijf bij mijn kinderen om meer dan 3 blogs te schrijven. Achteraf denk ik, jeetje 3 zelfs.

Twee terwijl ik in Australië was en 1 in Nieuw Zeeland.

Het kriebelde wel hoor. Ik wilde het wel maar de energie ontbrak. En geen wonder hoor want ik heb niet op mn handen gezeten.

Ik heb voor 7 kleinkinderen oma mogen zijn. Voor mijn 3 kinderen - moeder. Dan nog eens 'moeder' voor mijn twee schoondochters wiens moeders al overleden zijn. Het zijn schatten van meiden, echt waar. Dan is liefhebben niet moeilijk.

Als ik op bezoek ben bij de kinderen- dan zit ik midden in hun leven. In de was, de maaltijden, school activiteiten, ruzietjes aan tafel, kinderen laat naar bed en niet vroeg eruit voor school, gehaast, gehuil, gelach, gedoe en plezier. Het is de rauwe werkelijkheid van HUN dagelijks leven. Precies zoals dat zou gaan als ik er niet was. ( want opgepoetst, aardig, netjes en beleefd blijven is maar van korte duur ;-)  ) Mooi, boeiend, indrukwekkend, vermoeiend en toch ook vermakelijk.

Wat ik er zo mooi aan vind is het met eigen ogen zien, met aanwezigheid meemaken en met een dankbaar hart genieten. Genieten van mijn kinderen die OUDER zijn geworden. Genieten van de herkenbare frustraties die ik herken, genieten van de opvoed technieken die zijn blijven hangen- dus toch doen als.....! Ik geniet van de strijd, de overwinning, de kameraderie tussen de kinderen, de successen en de minder geslaagde ouderschap pogingen. Gelach en gehuil, vreugde en verdriet.

Dat ik een gezegend mens ben weet ik al een hele poos. Dat ik er dagelijks aan herinnert wordt geeft mij plezier - ook in de wat zwaardere tijden.

Vrienden vragen wel eens- zou je de kinderen niet dichterbij willen hebben? En dan denk ik, 'dichterbij'? Hoezo, ze wonen in  mij. In mijn hart, in mijn hoofd en in alles wat ik doe. We houden nauw contact- ik ben aan de andere kant van hun toetsenbord, scherm of telefoon.

En dan, sinds 1 juli 2000 - weer een prachtig en mooi leven in Nederland - mijn thuis land. Waar ik ook geniet van de liefde van de aanwezigheid van familie, vrienden en mijn verleden. Helemaal compleet.

Ik heb twee levens. Een vol en prachtig  Down Under bij mijn kinderen, kleinkinderen verdere family en vrienden. Ik vraag me wel af wat de bedoeling hiervoor is - en telkens als zich iets voordoet in mijn leven, weet ik, ik 'zit' op het moment van gebeuren op de juiste plek. Of hier- of daar.


Hoe gezegend kan een mens zijn?

Ganzenbord - lekker Hollands in Nieuw Zeeland

Nog NET geen 15 - wat een geweldige vent wordt hij!
Om trots op te zijn... en dat ben ik ook.

Dit kan zomaar in Nederland zijn- maar is het niet

Zo geweldig hoe dit gezinnetje van de kleine dingen geniet!

Op de muur - drie gezin's silhouetten- deze van mijn jongste zoon bij pa langs de oprijlaan

..en dan nog even een spelletje Rummikup