dinsdag 29 maart 2016

Het grote verdriet

De zon schijnt

De lucht kleurt blauw

Maar toch huilen vele mensen vandaag

OVERAL waar oorlog heerst

Daar hangt een zwarte wolken laag

Er is zoveel pijn en verdriet

Dat het leven gekoesterd hoort te worden

Maar dat ziet men nu even niet

Ik kijk met ongeloof naar de beelden op het scherm

Hoe kan een mens dit een ander aandoen

en jubelen om de wrede daden

Het westen wordt veracht - door een wrede groep mensen

Toch vluchten er miljoenen naar toe

Voor de veiligheid die niet meer te vinden is in hun land

Waar geborgenheid en vrede bedolven is onderhand

Ik snap de gedachten achter het slachten niet

Van kinderen, vrouwen en mannen

Want het enige wat de wereld ziet

Is verscheurde rouwende mensheid in zoveel landen

Wanneer houd deze gekte op

En slaan wij onze handen ineen

Want de wereld is niet van een bepaalde groep

Maar gemaakt voor IEDEREEN.

4 opmerkingen:

  1. Ja, verdriet en lijden... het tekent de mensheid. Maar gelukkig kan (en meot) het ook anders!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad Marja- het MOET ook niet alleen - HET KAN!

      Verwijderen