Knap, of niet?

Maandagochtend. Terwijl veel zaken in Nederland dicht zijn (wat ik in deze tijd niet meer snap) kon ik toch 'gewoon' naar de kapper. Deze zaak is WEL open op maandagochtend.

- Ja, dan toch er maar eventjes tussen door. Maandagochtend sluiting! Dit fenomeen lijkt gewoon iets uit de 'gouden eeuw' en wil maar niet verdwijnen. Ik heb het niet gegoogeld maar ik denk dat Nederland het enige land is waar dit nog voorkomt- maar ik laat me informeren als dat niet zo is. Het is toch ECHT niet meer van deze tijd. Doe gewoon - maandag t/m zaterdag en een avond laat. Meer hebben mensen toch niet uit te geven en dan is er ook helderheid voor niet alleen het personeel maar ook het winkelend publiek. Ik weet bv dat Gorinchem wel open is op maandag - want dan is er markt. Voorheen was dan de dinsdagochtend daar de 'maandag'. Of dat voor alle winkels nog zo is - daar ben ik niet op de hoogte van. Woon er niet meer. Enfin, mijn mening en verder hoeft niemand het te delen. Het lijkt mij dat onze winkeluren door het hele land - rommelig zijn ingedeeld.

OK, maandagochtend en ik zit bij de kapper. Zo'n heerlijke zaak waar je geen afspraak hoef te maken maar gewoon gaat zitten en op je beurt moet wachten. Om 8:45 bij de deur gaan staan. Ik was klant nummer 3. Dat betekend - de eerste twee klanten worden direct geholpen om 9uur en ik ben daarna aan de beurt. Een was en knip beurt duurt ong 30-40 minuten dus je weet dat je eventjes moet wachten- zo wat! Lekker rustig wat lezen, koffie drinken en tijd voor jezelf.

Toeval ( geloof ik niet in) zou het hebben dat ik door een kapster geholpen wordt die al een aantal keren mijn coupe heeft geknipt. Makkelijk en gezellig. Weinig uit te leggen.

We raken aan de praat - zoals je doet in zo'n kappersstoel. Het gesprek kan overal over gaan. Eigenlijk een beetje anoniem - je 'kent' elkaar nauwelijks en toch heb je een soort vertrouwensband. Deze jonge kapster heeft een geweldig geheugen. Het was 11 weken geleden dat ik er zat, nee dat wist ze niet dat hebben we uitgerekend, maar wat ze wel nog wist was dat mijn vriendin uit Nieuw Zeeland zou komen en ze vroeg hoe het weer in Schotland was geweest. Gaaf toch?

Enfin, we kwamen op het onderwerp " de boze wereld'. Eigenlijk niet vanwege het nieuws maar over het fenomeen Down Under en het feit dat ook al weten wij dat de wereld rond is, blijft het een bizar gedachten als je bij het strand richting de horizon kijkt. Het lijkt nog steeds dat je zo van die 'rand' af kan vallen. Van het een kwam het ander.

Deze stoere, knappe jonge vrouw had dit te zeggen over het 'kwade' wat heerst globaal gezien.

" Vroeger was het vast ook zo gewelddadig. Social Media is zowel goed als minder goed voor ons. De media maakt het soms misschien meer dan wat het is. Ik vind het zielig en ook heel erg voor mensen die in de gevaren zone wonen en leed moeten ondergaan. Ik ga mij er niet in verdiepen - totdat, en of het zelfs, hier in mijn eigen land gebeurt. Ik stop mijn hoofd niet in het zand- ik weet wat speelt maar wil genieten van wat ik heb - en niet zorgen maken wat er misschien zal komen. Dan is er geen plezier meer".

Wat had ik een bewondering voor haar om dit zelfs te kunnen. Ik had net een bericht op Twitter gelezen over de toestanden op Schiphol. Ik ga mijn Twitter account verwijderen. Alvast een stapje naar 'vrijheid' en wat rust. Ik wil mijn ochtend routine/ ritueel ook aanpassen- dat zal wat lastiger worden hoewel het niet onmogelijk zal zijn. De krant laat ik in de brievenbus voor mijn echtgenoot. Die mag het dan zelf halen. Misschien dat ik zo van mijn leesmoment af kan kicken.

Mijn haar ziet er weer netjes uit- en in mijn hoofd is er ook een verandering gaande.