De touwtjes hingen toen uit de brievenbus

Vandaag loopt als een typisch voorbeeld van de vele dagen het afgelopen jaar. Totaal niet hoe de planning was. Dus laat ik dat maar eventjes los.

De dag begon goed. Vroeg een groentesoep opgezet zodat de smaak lekker kan ontwikkelen voor onze avondmaal.

Op tijd de deur uit, manlief naar zijn tandarts afspraak brengen. Ondertussen een bakje koffie drinken bij een vriendin die ik in tijden niet had gesproken. Na ongeveer 40 minuten ging mijn telefoon. "oh daar zal je hem hebben!" zei ik. En als 'grap' druk ik op 'opnemen' en zeg, " he wat jammer, ben je nou al klaar 😉." En tot mijn stomme verbazing hoor ik een hele andere stem aan de lijn. Is het de tandarts zelf! 😏 . Dat was schrikken. "Mw, uw man is hier bij mij, kunt u hem ophalen? Ik heb net een kies bij hem getrokken!!!

Met spoed race ik naar de praktijk en zie ik een ietwat wit getrokken gezicht van mijn man. Ach zielig. Weg plan, weg routine, weg klusjes lijst. We hadden een lijst gemaakt van 'dingen' te doen na zijn controle- die dus geen controle meer was maar daadwerkelijk een ingreep.

De volgende paar uur waren rommelig, onnodig heen en weer gerij ( want ik was naar het verkeerde winkelcentrum gegaan) en van alles liep anders dan anders. Nu ben ik ook anders bezig. Wel nuttig maar anders.

Zo kwam ik een bericht tegen die meerdere FB vrienden en familieleden hadden gedeeld. Laat ik nou gisteren geen DWDD gekeken hebben.

Ik heb met ontroering zitten luisteren naar Jan Terlouw. Een integere man van 85 jaar die zich zorgen maakt om onze maatschappij, het land en de wereld in het algemeen. Ik hing aan zijn lippen zeg maar. Wat een pleidooi voor de normen en waarden die ver te zoeken zijn in onze samenleving.

Dus, geluk bij een ongeluk zeg maar.

Gedurende het gesprek zat ik zo 'in' de boodschap dat toen Jan Terlouw uitgesproken was, begon het publiek te klappen en heel spontaan deed ik mee.

Hierbij deel ik zijn boodschap ( onder zijn foto) voor het geval dat u het gemist heeft en nieuwsgierig bent naar de inhoud van het gesprek. Hopelijk raakt u dit ook- en als gevolg- gebeurt er het gewenste. Dat er een kentering komt in onze maatschappij op alle vlakken niet alleen in de politiek maar IN mensen.

Hopelijk raakt het u ook, net als het deed mij en ga ik onderzoeken hoe ik een verschil kan maken. Mijn ogen prikte en mijn hart ging uit naar die man. Hij maakt zich zorgen om mij, om ons, om onze wereld en de toekomst. Ik mag daar best ook aan meewerken.

http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/367395

SAMEN STAAN WIJ STERK, toch?