Even de spiegel oppoetsen

 

Wij zijn weer toegesproken door de premier, Mark Rutte. Wat ziet die man er moe uit. Ook minister de Jong oogt minder fit dan 15 maanden geleden. En dat is geen verrassing.

Nou vergis je niet. Ik ben ook gefrustreerd en soms wanhopig. Ook ik snap alles niet wat er speelt, gaande is of niet loopt zoals het loopt, maar ja, ik zit hier, thuis en heb de vrijheid om te luisteren en regels opvolgen of niet. En daar zit het 'm in he? Wel of niet volgen wat er van ons gevraagd wordt.

Als juf in ruste weet ik maar al te goed hoe het voelt wanneer je de hele dag bezig bent met het lesgeven, orde- en ook een beetje 'leuk' houden van, een group leerlingen. De hele dag zitten een paar je dwars. Nou niet persoonlijk, maar de les, de pauzes, de leerlingen. Gewoon, DWARSliggers. Kunnen zich moeilijk aan regels houden, afspraken nakomen of gewoon meedoen.

De afgelopen 15 maanden heb ik dat gedrag zien groeien in onze samenleving. De 'goedzakken' zijn, zoals ook op school in de klas, de dupe van de dwarsliggers. De ongehoorzame paar die zichzelf boven alles zetten. Die alles al weten of de informatie die ze moeten beheersen, onzin vinden. Proberen die te ontkrachten met allemaal onzinnige uitingen en eigenzinnige meningen.

Nou is het ieder zijn goed recht om een eigen mening te hebben. Nog wel. In onze wereld in ieder geval. Je hoeft geen Einstein te zijn om te weten in wat voor ander wereld sommige mensen leven die deze vrijheid niet hebben. Die, als ze hun mond opentrekken met een uiting van tegen gas, zo in de gevangenis terecht komen. Sommigen verdwijnen voor goed.

Enfin, dat is niet zo in Nederland, en dat maakt het wonen hier toch wat prettiger.

Terug naar de tegen gas gevers. Aan jullie adres horen de cafe en restaurant eigenaren hun conflict en ongenoegen te leggen. Niet bij de politiek. Ik zie met leden ogen aan elke dag hoe hoog de besmettingscijfers zijn. Ik luister en lees hoe vol de ziekenhuizen liggen. Dat komt niet door Mark Rutte, of de Jonge maar door jullie.

Ik verlang naar de vrijheid om naar de supermarkt te gaan zonder mondkapje en hand reiniger. Ik verlang ernaar om naar mijn kinderen te kunnen reizen zonder prik, zonder test, zonder angst. Ik verlang er naar om bij vrienden en familie op bezoek te kunnen zonder dat ik bang ben hen ziek te maken. En zo verlang ik wel naar meer dingen die nu niet kunnen. En ik wil jullie bedanken voor jullie koppigheid, egoïstische instellingen en niet bereid te willen zijn om anderen wel veilig te houden ongeacht je mening. Vindt het maar onzin, die onzin heeft wel gevolgen. Was het maar een griepje! Van dichtbij weet ik dat het niet zo is.

Kom op Nederland. Wij kunnen dit. Zet je beste beentje voor en houd nog even vol. Laat de moed niet zakken. Laat de tegen gas gevers deze strijd niet winnen.

April doet wat het wil

 

Wat vindt jij van die uitspraak: April doet wat het wil? Doet elke maand toch? Ik denk dat het ook uit de 'oude tijd' komt. Een tijdperk waar dingen op vaste datums, water- en maanstanden gebeurde. Volgens het weermannetje van afgelopen woensdag was het helemaal niet zo vaak 'wit en sneeuwachtig' in Nederland in april.

Zoals velen, is mijn vermoeden, snak ik ook naar een beetje herkenbaarheid, vastigheid en stabiliteit. Er zijn zoveel veranderingen gaande. Op korte termijn ook. Wakker worden en zien of lezen of horen dat alles opeens weer veranderd is, geeft geen rust,

Maar wij (manlief en ik) hebben weinig te klagen. Hoewel dat wel voorkomt. We zitten droog, warm, hebben genoeg ( teveel 😉) eten, kleding, vaste inkomsten, een mooi huis, prachtig uitzicht en onze families zijn ook gezond en wel. Als al die dingen goed zijn, ga je toch verder kijken he? Aard van het beestje. We kunnen ons bewegen door het land: MAAR we kunnen nergens naartoe. Vul het maar in. Het troostende deel is, we zitten allemaal in het zelfde schuitje. Dus..

...kijk ik liever naar wat wel lukt. Mijn man doet al vanaf maart 2020 de boodschappen. Dat kwam zo. Ik was ziek de eerste week van maart. Best wel eventjes uit de running. Omdat de wereld om ons heen toen zo drastisch veranderde, bleef hij de boodschappen doen. Hij, omdat het binnen zitten hem teveel werd, zij, " omdat ik het eerst niet aan durfde."

We zijn twee keer weggeweest naar een huisje van Landal. Oh wat fijn. Huisjes staan ver uit elkaar, je komt niemand tegen in de supermarkt op het terrein en je wandelt eventjes een andere route. Zie video link onder aan.

Manlief heeft zijn kookkunsten weer opgepoetst en bijgewerkt. Hoe leuk is dat. Soms moet ik nu gewoon mijn kook momenten boeken. We hebben er plezier in- en omdat hij toch de boodschappen doet, bepaalt manlief vaak het menu. Prima. Ik kook heel graag, maar heb geen voorplanning nodig behalve voor 'echte geplande' etentjes. Ik kook voornamelijk " wat de kast en koelkast beidt".

Schoenen: Tegenwoordig kunnen we een winkel afspraak maken. Ik vond het uiterste spannend. Ja, ik ben wezen winkelen bij Van Laren. Mijn schoenen, na al dat gedwongen ge-wandel, waren echt aan vervanging toe. In 20 minuten was ik klaar. Twee paar maar liefst. Met geheugen zolen. Dan weet ik tenminste waar ik geweest ben of naartoe wil. 😂😂😂!

Tuincentrum: Dit jaar wel pluk sla, tomaatjes en aardbeien. Ik greep er echt naast vorig seizoen toen de tuincentra open gingen en iedereen als een gek de tuinen om wilde bouwen, groente tuintjes aanlegde etc. Door mijn terughoudende houding toen, waren wij te laat. Alles was uitverkocht. Jammer. Nu, in een 30 minuten koop moment alles netjes voor elkaar. Je kon een kanon afschieten bij Intratuin. Ik had s'morgens op de site gekeken en er konden nog 18 mensen komen op een tijdstip die mij beviel. Geen 4 uur wacht tijd. Wees slim mensen. Als er een tijdstip vrij is- boeken maar. Komt goed.

Kleed: Op naar de showroom van Volero. Een leuke, nou ja, spannende rit in hagel en sneeuw. Zoiets koop je niet online. Wat een leuk uitje. We kregen ook koffie. Net als vanouds. En we maakten er een uitje van. Rond rit. Niet de zelfde route naar huis. Zo kwamen wij de dag door.

Shoppen is NIET mijn lieveling's activiteit. Toch moet het soms gebeuren. Nee, dit waren geen afspraken allemaal dicht op elkaar. Zo ben ik dan ook weer niet. De afgelopen weken deze 3 momenten met minimaal 1 week ertussen. Dat geeft ook rust. Als er wat verkeerd gegaan zou zijn, dan merk je dat wel na 5-7 dagen. Ik ben toch voorzichtig wat dat betreft. 

Dus ja, veel kan. Het is niet de vrijheid die ik gewend ben maar ook niet de bedrukking die mij tot huisarrest en vervolging drijven. Ik ben vrij en veilig. Dat alles niet loopt zoals ik wens is een ander verhaal. April, je kan doen wat je wil, daar heb je mijn toestemming niet voor nodig. Ik blijf gezond en leef ook zoals ik wil om door deze bizarre tijd door te komen.

Landal Aalden in december 2020.

Landal Beekbergen in februari 2021