Van harte gefeliciteerd- ik ben 60 jaar oud geworden!

Wat een week. Wat een ervaring, wat een lieve lieve mensen heb ik om me heen.

Een jaar geleden ongeveer was ik begonnen met een ( Engelstalige en privé) BLOG. Ik wilde heel graag elke dag van mijn 60ste jaar ( dan ben je 59) vast leggen. Er iets over schrijven om op terug te kunnen  kijken. En in het begin liep het ook goed- zoals veel dingen die vernieuwend en uitdagend zijn -  kunnen lopen. Zo af en toe vielen er dagen weg - ik kwam er niet toe om te schrijven voor welke reden dan ook. Uiteindelijk ben ik er mee gestopt, in zoverre, de BLOG werd een algemene BLOG die ik aan deze Nederlandse  versie heb gekoppeld. Mijn kinderen, die Engelstalig zijn, wilde ook alles mee lezen - dus heb ik de dubbele taak, om mijn BLOG in twee talen te schrijven, op me genomen.

Enfin, genoeg geraas. Het gaat nu even over mijn verjaardag - ja  mijn 50er jaren zitten erop en ben inmiddels 60 jaar oud geworden. En wat een feest was dat. Vanwege het weer werd het Tuinfeest een Schuurfeest! Ik zag er tegen op. Niet het 60 worden, daar kan ik alleen maar blij om zijn. Dat ik het mee mag maken. Maar dat mijn kinderen zo ver weg zitten en er niet bij konden zijn. Dat doet op zulke momenten meer pijn dan ' gewone dagen'  om het zomaar te zeggen. Om ze toch dicht bij te hebben - had ik een verzameling foto's van kinderen en kleinkinderen opgehangen.



Ik denk elke dag aan mijn kinderen en kleinkinderen- ik heb ook goed en veel contact- maar op die speciale momenten, school optredens, verjaardagen, weekendjes weg, bij het overlijden van...- dan is het gemis zwaarder op een of andere manier. Mijn schoondochter Kylie, verwacht nummer 3 mid juli- en ze heeft twee schatjes van kleintjes waarvan de jongste 11 maanden oud is en de oudste 2 1/4. Ik zou haar zo graag willen helpen - er voor haar en het gezinnetje te zijn. Maar dat kan gewoon niet. Daar moet ik me bij neer leggen. En dat doe ik ook- en gaat meestal goed, maar de persoonlijke evenementen zijn uitzonderlijk zwaar.

Ondanks het gemis, heb ik toch een geweldig feest gehad. Mijn vrienden, die in grote getallen aanwezig waren, hebben mij verwarmd met hun liefde en vriendschap. Ik werd er verlegen onder moet ik toegeven. Mijn drijfveer was, zorg dat iedereen die komt een leuke gezellige tijd heeft. Dat er genoeg lekkere dingen zijn. Ik had zelf de regie over de catering gehouden-koken is mijn lust en leven. Ik doe het meer dan graag!  Een vriendin heeft mee gebakken, door lekkere appelkoeken en Italiaanse hartige hapjes te maken. Niemand kwam wat tekort en dat maakt mij dan blij.

De cadeaus, envelopjes ( met vakantiegeld want we gaan naar de kinderen - hun cadeau aan mij) bloemen, kaarten, berichtjes. Ongelooflijk. Wat een aandacht. Ik ben er nog steeds onder de indruk van.

Dertien jaar geleden kwam ik terug in Nederland, mijn geboorte land. Als ik terug denk aan de beginnende jaren dan is het haast niet meer in te denken dat ik met een schone lei - behalve een paar vrienden uit mijn jeugd jaren - opnieuw een leven op moest bouwen. Het adressenboekje staat vol namen van mensen die mij dierbaar zijn geworden. Ik wordt omringd door liefde en vriendschap en geaccepteerd binnen een hechte vriendenkring die al jaren bestond - en waar ik nu ook een deel van uitmaak.

Wat kan het leven toch mooi dingen teweeg brengen. Ik had dit nooit kunnen indenken. De onzekerheid bij terugkeer had niets te maken met dat dit een verkeerde beslissing was, maar meer, hoe moet dat verder? Hoe pak ik 'het' aan? Waar kom ik terecht? Ik wist dat 'thuiskomen'  onvermijdelijk was en hoewel de afstand van de kinderen moeilijk zou zijn, dat dit geen reden was om niet naar huis te komen.

Zestig! Wat een getal. Maar wat een mooi leven. Daar kan ik boeken over schrijven- mooie, verhalen zou dat opleveren. Ik kijk terug op een rijkdom van levenservaringen - en kijk vooruit naar wat komen gaat. Door alle tegenslagen en mooie herinneringen heb ik geen angsten - alleen maar nieuwsgierigheid en dankbaarheid. Hoe mooi dat een leven toch kan zijn!

Mijn geloof heeft mij vergezeld, versterkt en verrijkt. Zonder die toevoeging in mijn leven weet ik met alle zekerheid dat ik het niet gered zou hebben. Ik ben een gezegend mens!