Mijn leven brengt ongelooflijke ervaringen met zich mee

Ik geloof! Ja, dat zit in mij. Soms probeer ik me in te denken hoe het zou zijn als ik geen geloof zou hebben - en dat lukt niet! Net als ik het me niet kan voorstellen hoe het zou zijn om niet te kunnen zien, of geen benen te hebben. Maar hoe zeker ik ook weet dat ik geloof wil niet zeggen dat ik alles zomaar los kan laten, of geen angsten en onzekerheden hebt- tegenwoordig even niet in ieder geval!.

De afgelopen paar maanden zit het leven ons niet mee. Er zijn allerlei dingen gaande waarvan ik wakker van kan liggen, af kan vallen, gefrustreerd door raak en verdrietig van wordt. Gemeende echte vriendschappen die vals bleken te zijn, werk tegenslagen, constant oplossingen voor dingen te moeten zoeken- en in de late middag gisteren reed mijn man zijn auto total loss. De grootste zegen was dat hij ( en de andere partij) geen letsel hadden. Helemaal geen schrammetje- niets! Wat hij en ik wel hadden als gevolg- was de SCHRIK die vrij kwam. Allebei op ons eigen manier en voor eigen redenen. Ik BLIJ dat ik hem kon omarmen en vast houden- en dat ik niet naast een ziekenhuisbed (of erger) zat. Hij, omdat hij in zijn hele rij-ervaring ( 40 jaar) nooit zoiets heeft meegemaakt, blik en schade vrij gereden- altijd! De onmacht, klap en aanzien van zijn in elkaar gedeukte auto maakte zo'n indruk op hem dat dit zijn gemoedstoestand wel aantastte. Logisch.

Mijn geloof wordt, heb ik het idee, op de proef gesteld. En ik ben daar door in de war. Want, ik GELOOF, dus waarom mij op de proef stellen, denk ik dan. Ik vertrouw op God en de goedheid van de mens. Ik weet ook dat mensen ook niet allemaal denken zoals ik- dat er ook mensen zijn die op een hele andere manier in het leven staan en er andere normen erop na houden. Toch komen dan, in de donkere ( maar soms ook de lichte ) uren de twijfel zijn kop op steken. Een Vader wil toch niet dat Zijn kind verdrietig is? Dat zijn kind verward en ongelukkig is? Waarom- zoveel, zo vaak en waarom wij?
Ik ben mijn rust kwijt-

En dat is wat mij nu even bezig houd. Ik heb al zoveel mee gemaakt in mijn leven waarin ik de steun, raad en verborgenheid heb kunnen vinden- en nu ben ik even wankel, niet in het geloof maar wel in de rust en zekerheid die ik altijd heb mogen ervaren.

Ik ben op zoek naar die stevigheid, die betrouwbaarheid en ondersteuning.

God, kom weer dichterbij mij.... ik mis dat gevoel!