Toch is er wat mis.
Vanochtend moest ik met een zachte tandenborstel mijn tanden poetsen. Dat doe ik nu al vanaf dat we thuis zijn gekomen. Ik weet niet hoe lang ik nog foto's met mijn camera's kan maken omdat ik niet weet hoeveel stroom er nog in de batterijen en accu zit. Leen kan zijn mobiel niet gebruiken. Gelukkig heb ik een reserve Apple oplader zodat mijn iPad en iPhone wel opgeladen kunnen worden.
Het is nat en koud buiten. Wij gidsen samen in National Park Hollands Biesbosch. Met koud weer hebben wij allebei een mooie warme fleece om aan te trekken. Ik ben blij dat ik even niet naar buiten hoef, anders zou ik het erg koud hebben. Voor de komende zomer had ik nieuwe teenslippers- sjieke dan wel te verstaan- gekocht. Gelukkig is het nog geen zomer.En zo kan ik nog wel even doorgaan. We zijn helaas een tas kwijt geraakt.
Ik heb vanochtend een lijst gemaakt met alles dat erin zat, tenminste wat ik me nog kon herinneren. Bij aankomst thuis was het al snel duidelijk, die tas ( een klein trek/wieltjes koffer) ontbrak. Meteen Schiphol bellen, formulier invullen online en maar hopen dat een eerlijke vinder de tas inlevert. Dat is nog niet gebeurt. Helaas!
Wij zijn dankbaar voor alles wat we gezien, gedaan en meegemaakt hebben. Wij zijn dankbaar heelhuids thuis gekomen te zijn, wij zijn dankbaar voor vrienden en familie die ons liefhebben. Er is geen man overboord maar toch laat het een nare smaak achter dat nu dit juist op het laatste nippertje toch fout is gegaan.
Misschien heeft de 'vinder' het koud en kan hij/zij de fleece goed gebruiken, misschien heeft hij of zij geen tandenborstel. De toilettassen en opladers kunnen ook van nut zijn- helaas zouden wij ze zelf ook graag terug hebben.
Ik heb nog elke dag gebeld naar Schiphol Afdeling: gevonden voorwerpen tevergeefs! Het formulier voor de verzekering ligt klaar. Ik wacht nog tot woensdag, dan als er nog geen goed nieuws is, zal ik de claim indienen en kijken wat er van komt.
He, wat jammer nou!
