Een cadeau

Even een 'goed nieuws' berichtje. Niet dat mijn berichten slecht nieuws zijn. Maar deze is inhoudelijk net iets anders.

Ik wilde even een bijzonder moment met jullie delen.

Wij wonen aan een dijk. Binnendijks staat ons huis en onderaan de tuin 'ligt'  en waterwiel. Honderden jaren geleden was hier een dijkdoorbraak met als resultaat- een mini meer. Op zijn diepste punt is het 6 meter, dus je zal lange benen nodig hebben om de bodem te raken.

Aan de rand van de wiel staan meerdere wilgen, korte, oude, jonge, treurwilgen en kronkel wilgen, van alles wat. Wilgen houden van natte voeten. De wiel is niet toegankelijk voor het publiek- er staan huizen van particulieren omheen, zeg maar. Wij genieten van een uitzonderlijk mooi natuurgebied vanuit onze tuin en vanaf de, aan het water gelegen, vlonder. Bootje erbij, prachtig!

Met dit weer zitten we uiteraard niet buiten, maar kijken wel via de grote schuifpui in de eetkamer of het raam boven de aanrecht in de keuken, veel naar buiten waar we diverse watervogelsoorten kunnen waarnemen. Aalscholvers, eenden, waterhoen en meerkoeten, soms een enkele witte zwaan, als er storm op zee is dan komen de meeuwen ook in grote aantallen aanvliegen. De nijlgans komt ook zo af en toe aan en ja, nu is hij even met wintersport maar er 'woont' ook een schildpad in de wiel. Die zien we op zomerse dagen op zonnige plekjes lekker liggen zonnebaden. Het water bevat ook diverse vissoorten- van piepklein naar meter lang. Een bevoorrechte positie om hier te mogen wonen.

Gistermiddag omstreeks 16:00 stond mijn man in de keuken om koffie te zetten, ja lief he? Hij moest op het water wachten en keek uit het raam. Met enthousiasme riep hij mij om te komen kijken. Op een tak in een grote wilg die laag in het water hing met z'n takken, zat de ijsvogel. Een prachtig exemplaar- mannetje werd mij verteld.

Meestal vliegt zo'n beetje snel weer weg, vooral als het in de gaten heeft dat er iemand staat te kijken, of een onverwacht geluid hoort. Ik greep naar mijn camera- batterijen leeg!! Snel naar de kast, andere batterijen pakken- "zit hij er nog?". Zo snel mogelijk maakte ik de camera gereed. Ik nam snel een paar ingezoomde kiekjes en weg vloog het vogeltje. Net op tijd dacht ik.

Tot onze vreugde en verbazing kwam het weer tevoorschijn, nu zelfs dichter bij. Ik kon weer een foto maken. Oh deze was nog mooier. Nou heb ik geen super geweldige camera maar het maakt behoorlijke plaatjes. Dus deze foto durf ik wel te delen.

Het moest snel- en ik heb wat ik heb en ben er trots op. Dankjewel ijsvogel, voor de kans om jou vast te leggen.

Dit wilde ik graag met jullie delen.

Wat verder weg- in de regen zoekend naar voedsel

Heerlijk dichtbij- wat ziet hij? Een visje misschien.