En wat een gesprek. Na
lang en breed alles ( die dingetjes) besproken te hebben liep mijn man naar de voordeur, trok hij de deur open verdween in
het donker en trok zonder pardon het verkoopbord uit onze tuin. Deze plaatste
hij op het balkon, kwam binnen, trok de deur dicht en zei “ en nu neem ik een
borrel. Zo, dat lucht op”.
Wij kijken ‘het allemaal’ nog even aan. De tijd om te
vertrekken is misschien wel, misschien niet- dichtbij. Wij gaan niet meer actief proberen
het huis te verkopen- die situatie gaan we per jaar herzien. De omstandigheden
zullen bewijzen wat en wanneer die tijd er wel rijp voor is maar voorlopig dus
niet. Al die andere ' dingetjes' gaan we ook stuk voor stuk aanpakken. Niet overhaastig maar doordacht en in overleg, met elkaar en in gebed.
Ben ik opgelucht? Nou, dat ervaar ik nog even niet zo. Wel heb ik rust. Manlief is meer ontspannen en
dat is ook goud waard. Er spelen uiteraard ook die andere ‘dingen’- en ook zal
ik met die bijzaken rust moeten vinden.
Nu denken jullie, “ha, dan was zij ook meteen de volgende dag
weer beter?”. Nou echt niet. De hele week stond in teken van ziek zijn in
lichaam en geest. Mijn lichaam had meer tijd nodig om bij te komen. Vanaf
zaterdag ging het stukken beter en vanaf vandaag, maandag voel ik me weer een
gezond mens. Mijn afspraak bij de dokter blijf ik wel aanhouden- niet omdat ik
twijfel maar ik kan alleen getuigen dat het beter gaat als ik dat zelf laat
zien. Ik word door de geschiedenis wel in de gaten gehouden als er bij de
nieren weer onrust is.
Vanuit mijn verstand weet ik dat ik in Het Boek allerlei
ondersteunende verzen, lezingen en psalmen kan en moet gebruiken, lezen,
inzetten. Dat doe en deed ik ook. Toch ging ik deze strijd ( niet vrijwillig
moet ik zeggen) aan. Het was een ware strijd die alleen God kon winnen.
De vrijdagochtend pakten ik Het Boek en opende het lukraak-
en las
Romeinen- De kracht van het goede nieuws ( 1:6)
Hij heeft mij
uitgekozen om zijn apostel te zijn en overal het Goede Nieuws bekend te maken,
namelijk dat God nu heeft gedaan wat Hij lang geleden door zijn profeten in de
Boeken al had beloofd. Het gaat over Gods Zoon Jesus Christus onze Here.
Menselijk gezien stamt Hij van David af. Door dat Hij terugkwam uit de dood
heeft de Heilige geest met kracht bewezen dat Hij de Zoon van God is. Jesus Christus
heeft mij de genade gegeven en tot apostel gemaakt om mensen van alle volken op
te roepen God te gehoorzamen en in Jesus Christus te geloven. U ( dus ik) hoort daar ook bij, ook u ( dus ik ook) bent
geroepen om bij Jesus Christus te horen.”
Alleluia
Ik behoor aan God toe
en geen ander. Ik zal weer hard moeten werken om mijn relatie tot God aan te
sterken, dat ik stres en onzekerheid opnieuw los moet leren laten en op God’s genade en
liefde nog meer en sterker moet gaan vertrouwen.
De ontknoping... ook in je maag misschien :) Rustig aan doen, van dag tot dag leven (zie mijn blog) en vertrouwen op God!
BeantwoordenVerwijderenElke dag een stap en het gaat de goede kant op. Je blog is zeker inspirerend en bemoedigend Marja.
Verwijderen