Het is volbracht

Pasen, het feest van vreugde, vernieuwing- van belofte waargemaakt. Het schijnt velen toch ontgaan zijn waar deze dagen over gaan. Kort geleden heb ik in grote lijnen het Paasverhaal uitgelegd. " nooit geweten" was het antwoord. Geeft niet dat is niet erg, maar ik vond het zo jammer. We hoeven niet allemaal gelijk te zijn, of hetzelfde te denken en doen.

Als ik terugdenk aan mijn kinderjaren, aan mij jeugd en aan mijn volwassen zijn, dan hoort Pasen er net zo bij als verjaardagen, Kerst en Oud en Nieuw. Met de bijbehorende vieringen, vreugde en plezier.


Een tijd van bezinning vooraf- even nadenken over hoe ik in het leven sta. Wat mij bezig houdt en waar ik mee bezig zou kunnen zijn. Wat mij  zwakke punten zijn en waar ik hulp en steun nodig heb.

Vertrouw ik wel genoeg op mijn God en mijn eigen krachten, gestuurd en gesteund door God?

Ik probeer het beste te maken van elke dag- en daarin schiet ik desondanks wel eens aan te kort. Met beste voornemens sta ik op, om soms aan eind van een dag mezelf af te vragen- hoe komt het dat het zo anders gelopen is? Afgedwaald van mijn doel.

Elke dag een nieuwe kans- elke dag een nieuwe uitdaging, elke dag een nieuw voornemen. Vallen en opstaan.

Dat doen we ook met feestdagen. We krijgen de mogelijkheid om elke keer weer opnieuw te beginnen, te herdenken, te herpakken en opnieuw de uitdaging van het leven aan te gaan.

Het is weer voorbij- de voorbereidingen, het feest zelf en de gedachten en activiteiten die daarbij horen. Nu met vernieuwde energie en moed opnieuw verder gaan.

Elke dag een stap.