Gedachten delen over het leven, over God, het geloof, familie, vrienden en relaties.
zondag 2 november 2014
1. ZONDAG - rust dag - VREDE mag!
Het is een PRACHTIGE zondagochtend. Tenminste - ik vind zondagochtend zo ie zo al prachtig - vandaag op 2 november 2014 helemaal. Wat een weer. Wie denkt dat het al volop herfst is en winter om de hoek komt kijken zal wel in de war kunnen raken vanwege het aanhoudend mooi en zacht weer type die wij de afgelopen maand hebben beleeft.
En dat haalt de kranten, de televisie, de interviews, de talk shows. We hebben mazzel want het is warm. Ja, we moeten ons zorgen maken want alles veranderd. Ik onderdruk nu even een glimlach want aan elke donkere wolk zit een gouden randje - maar nu hebben we goud in de lucht en wil men er een donkere deken voor trekken. Het is, zoals wij dat in Nederland zo goed kunnen verwoorden: ' Nooit goed of deugd niet'.
Zoals vele zondagochtenden begint die voor mij stilletjes. Mijn eega ligt dan nog op een oor en ik geniet van alle stilte en ontluikende momenten van de dag. Daar heb ik behoefte aan and het bevalt mij prima. Vroeger was een zondagochtend druk druk druk. Drie kinderen klaar stomen om naar de kerk te gaan - gepoetst, geborsteld, gevoed en aangekleed. Toen ze heel klein waren was het makkelijker - dan had ik nog wat controle. Naar mate ze ouder werden, tja, daar zullen meer gezinnen wel mee te maken hebben - pubers met een jong kind als kers op de taart erbij.
Maar nu, ik heb een andere routine, een ander soort leven en ik geniet van mijn stilte. Dan luister ik naar een preek van de serie op de site van de Hoeksteen, ik luister naar muziek, ik 'rommel' wat in de keuken en/of ik werk mijn blog en andere activiteiten bij.
Vandaag stond een thema centraal in mijn gedachten - Vrede : Geweld - en het gemis ervan in onze wereld. Ja, ik weet het. De wereld zoals wij het kennen is nooit in totale vrede geweest. Er is altijd wel ergens een oorlog. Ook gebeuren er natuurrampen - en dat is ook geweld maar dan wel niet een die wij zelf veroorzaken. ( tenminste ???)
En mijn gedachten/vraag vandaag was van: Waarom mengen landbestuurders van andere culturen zich in gevechten in andere landen? Even alle zogenaamde economische redenen daargelaten.
Als mijn buurman en buurvrouw onenigheid krijgen ga ik me er toch ook niet mee bemoeien. Even kort gezegd he. Toen mijn kinderen klein waren en levenslessen nog moesten leren - heb ik me ook niet gemengd in hun ruzietjes met vrienden. Om te leren omgaan met verschillen van mening, ideeën, dromen of opvattingen - moet je elkaar leren accepteren. En dat gaat stukken makkelijker als je dat aan de betreffende mensen over laat.
We bemiddelen ons MAF ( kijk maar naar al die programma's die op tv voorbij schuiven) omdat de kunst van luisteren, accepteren en tot compromis komen minder of heel niet aangeleerd wordt als kind.
Oploskoffie, aardappelpuree in poedervorm, de snelle hap - neem toch de tijd mensen, neem toch de tijd. Om het af te leren hier weer zo'n mooie en toepasselijke spreuk - Haastige spoed is zelden goed. Denk aan de consequentie van een verkeerde beslissing of opmerking.
Dit onderwerp wordt vervolgt - want ik schrijf anders te lange blog stukken ;-)!
Hier een link naar een inspirerende Blog die als prachtige toevoeging geldt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat prachtig geschreven weer Anita.
BeantwoordenVerwijderenX Veronique
Dankjewel Veronique, het is wat het is. We zijn echt zelf verantwoordelijk voor onze relatie met anderen- straal liefde en vrede uit en het straalt je ook tegemoet. Op z'n Engels " Smile and the world will smile back at you"
Verwijderen