vrijdag 18 september 2015

Meisjesdag

Ik zat eens na te denken - ja zo af en toe kom ik er wel aan toe, en dacht, elke dag heeft een naam. En aan die naam koppelen we (vaak) een activiteit of routine.

Zoals het vroeger ging, is het nu wel ietsjes anders maar toch zijn er bepaalde rituelen die op dezelfde dag plaats vinden voor velen.

Wasdag, strijken, boodschappen doen, bezoek aan (o)ma en (o)pa brengen, haar wassen, spaghetti
eten om maar een paar voorbeelden te noemen. We hebben vader- en moederdag enz.

En ik, nou ik ben vorig jaar begonnen met een 'meisjesdag'. Niet met een hele groep hoor, maar alleen met 1 vriendin die het verdient om even een 'vakantiedag' te hebben. Ze is 24/7 mantelzorger voor haar lieve man. Dat doet ze met veel toewijding, geduld, soms frustratie en vermoeidheid maar zeer zeker met LIEFDE.


Vorig jaar kwam het ineens in me op dat ze het verdient om een dagje helemaal vrij zijn. (Dat ik daar 10 jaar voor nodig had verbaasd me nog steeds!) Zonder na te hoeven denken over de mogelijke zorg dingetjes van haar man. Dus nam ik contact op met haar dochter en vroeg wat ze ervan dacht en of ze eraan mee kon werken. Want, papa kan niet alleen thuis blijven. En daar moest een oplossing voor komen. En die was er...

Dochter kon thuis werken die dag.

Zonder iets erover los te laten kwam dochter de avond voor onze 'meisjesdag' bij pa en ma eten en bleef slapen. Gebeurde wel eens vaker. Geen vuiltje aan de lucht. Ik had mijn vriendin gezegd dat we een 'meisjesdag' zouden hebben en dat ze klaar moest staan om 9:00. Ze zei, nou dan moet ik mijn man wel vroeg het bed uit zien te krijgen. Neeeee, zei ik, het is een meisjesdag! NIKS man. Ze werd er nerveus van- maar ook nieuwsgierig. Ze wist ook wel dat ik niets negatiefs zou doen wat betreft het welzijn van haar lieverd.

Om 9:00 stond ik voor de deur- zij nog steeds - heel nieuwsgierig, vroeg wat een meisjesdag was en wat moest er met haar man gebeuren. Toen omhelsde haar dochter haar en zei " waarom denk je dat ik nog thuis ben en niet naar m'n werk ben gegaan. Ik blijf bij papa vandaag."

Wat hebben wij een lol gehad samen. De allereerste keer dat mijn vriendin na 11 jaar een dag opstap kon zonder op haar horloge te moeten kijken, zonder snel naar huis te moeten of af te vragen hoe het met manlief was.

De route had ik vooraf gepland - we zouden Zeeland onveilig maken. Ik hield alle bestemmingen geheim...dat maakte voor veel hilariteit. Want ze bleef maar raden en mis raden!

Via WhatsApp werden er foto's naar huis gestuurd om manlief gerust te stellen. Uiteraard kwamen er ook een paar onze kant op. Maar niet teveel. De bedoeling was om 'vrij' te zijn. En dat waren we.

De dag eindigde op een terras en met een avondmaaltijd. Om 22:30 kwamen we weer thuis.

Een onvergetelijke dag die we vorige week weer herhaald hebben - en ja hoor, ze was weer verrast. Samen met dochter hebben we haar weer volle malle pietje gehouden. De verrassing is des te groter en het genot ook.


Amsterdam, bedankt voor een super leuke herinnering aan een super leuke 'meisjesdag'. Ik ben nu al aan het verzinnen hoe ik mijn vriendin volgend jaar kan verrassen.

En ja, uiteraard zijn er meer mensen in mijn omgeving die zo'n dag verdienen- voor verschillende redenen. Jammer genoeg kan ik niet elke week zo'n dag organiseren want eerlijk is eerlijk - ook ik heb enorm genoten en ervan geprofiteerd. Want op deze manier vrij te zijn was ook voor mij zeer plezierig!

Is er ook iemand in jouw omgeving die zo'n 'vrije dag' verdient? 
Ik had 10 jaar nodig voordat ik er op kwam dit te doen. 
Misschien is dit een idee voor jou??

1 opmerking:

  1. Dat is echt inspirerend! Dank je wel voor het delen. Wie weet wie er nu allemaal aan het ''fantaseren'' slaan ...

    BeantwoordenVerwijderen