woensdag 23 september 2015

Tijd, anders besteden kan ook leuk zijn.

De Libelle, dat is nou een blad die ik zo af en toe wel eens lees. Heb ik altijd wel leuk gevonden. Waar ik wel van sta te kijken, zeg maar, zijn die relatie-therapeutische 'gesprekken'.

Dat de vrouw en de man afzonderlijk hun verhaal doen en dan komt 'DE' oplossing.

Zijn het echte verhalen? Echte relatie problemen, vraag ik me wel eens af. Of casus oefeningen-bedachte problemen?

(de casus zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: ['kazʏs] Verbuigingen: casus|sen (meerv.) geval, gebeurtenis, vooral als voorbeeld om te bestuderen of om van te leren Voorbeelden: `een casus uit de praktijk`, `een leerzame casus behandelen` © Kernerman Dic...)
Gevonden op http://www.woorden.org/woord/casus


Ja, dat vroeg ik me wel eens af. Want, wil je echt na hulp te hebben gezocht en dan ergens in een blad terecht komen met je verhaal?

Net als televisie programma's vraag ik me steeds weer af: Leer ik hier van, wordt ik hier een beter mens van en heeft het zin? Zo niet, ga wat anders doen. Leuke klusjes genoeg. Lezen, foto's uitzoeken, recepten uitpluizen, brieven ( ja brieven) schrijven. Talloze dingen waar we vandaag en de dag 'geen tijd' meer voor hebben.

Jaren geleden heb ik gebeden, echt gebeden om wijsheid als ik een boek of tijdschrift oppakte. Dat ik een welles of nietes gevoel zou krijgen als ik iets wel of niet moest lezen. Zelfde vragen - is het goed voor me, bouwt het/mij op, leer ik er van...enz!

Kort geleden kwam ik een Libelle tegen. Ik las altijd het dagboek van Anne Wil. Was het eerste waar ik naartoe bladerde. Het was herkenbaar en ja echt, voorspelbaar. Een nieuwe relatie- problemen met familieleden. Ach, het was teveel herhaling vond ik. Misschien onterecht hoor. Maar ik heb niet verder gelezen- blad neergelegd en mijn tijd anders besteed.

Wij hebben een redelijk op maat tv scherm. Ik kijk vast teveel-ik zoek uit reis, kook en informatieve programma's. DWDD is een waar ik wel graag naar kijk, en ook College Tour. Films heb ik al zo lang niet gezien- en niet gemist. Die Amerikaanse politie series ben ik ook al van genezen, alleen die Engelse 'Who dunnits' blijven me nog boeien. Een goede ouderwetse komedie sla ik ook niet over - danwel een Engelse he!

De lange avonden zijn in aantocht- ik loop achter met mijn foto-uitzoekerij, albums en schrijven. Ook liggen er twee nieuwe kookboeken op mij te wachten. En het word tijd dat mijn kleinkinderen weer een fotoboek van oma kregen.

Ik heb zin in die avonden met kaarsjes, plaid over mijn knieën en nieuwe kook ideetjes opdoen. Voor het eerst in 3 jaar ga ik weer een kerst diner verzinnen voor thuis. 

Komt u ook uurtjes te kort of worden ze 'anders' besteed dan gewenst?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten