Tandartsen - er staan waarschijnlijk met zoveel mensen te bibberen bij de gedachten van een bezoek aan de tandarts dan dat er mensen zijn die er niets om geven.
Ik ben een die er geen moment angst voor heeft maar mijn man is wat minder enthousiast. Niet dat hij zijn afspraken niet na komt, of telkens verzet ( dit allemaal ook voor een aantal bekenden van mij gewoonte is 😉) maar echt enthousiast erop af is nou ook iets teveel gezegd.
Afgelopen donderdag was het zover. Een 'reguliere beurt'. Eerst de mondhygiënist om te controleren, eventueel tandplaque verwijderen en onregelmatigheden vaststellen en doorgeven aan de tandarts. Allebei aardige mannen trouwens volgens manlief 😁.
Een maand of 4-5 geleden terwijl nootjes aan het knabbelen beet manlief op iets hards. Zei er niets van maar ondervond de afgelopen tijd wat ongemak. Hij dacht ( vertelde hij mij afgelopen donderdag) , laat ik maar wachten tot mijn controle. Is vast niet echt erg.
tJa, dat doen niet enthousiaste tandartsbezoekers. Hij dacht echt, het is niks ernstigs. En dat was ook zo anders had hij wel anders gepiept.
Ik zet hem af bij de tandarts op de afgesproken tijdstip en ga gezellig bij een vriendin koffie drinken. Wij zouden na zijn bezoek nog wat boodschappen doen. Wij spraken af- hij zou bellen als hij klaar was en alvast lopend mijn richting komen. Had nl dan ook wel zin in een bakje koffie.
Terwijl ik net begon aan mijn tweede kopje koffie ging mijn telefoon. Ik til het klepje op en zie zijn naam. Als grap zet ik hem op speaker en zeg, " he bah, ben je nou al klaar. Ik zit nog aan de koffie!"
Het was even stil aan de andere kant. Toen hoorden ik een vreemde stem zeggen. "Mw ik heb uw man hier in de praktijk en heb net een kies getrokken. Wilt u hem op komen halen aub!"
Gênant is zachtjes uitgedrukt. Ik dacht dat de tandarts mijn rode kaken kon HOREN en ZIEN. Weet die man veel. Hij kent mij niet en zal mijn gevoel van humor waarschijnlijk ook niet begrijpen.
Ik stotterde en vroeg hoe het met manlief ging en beloofde dat ik meteen komen zou.
Volgende keer als iemand belt en ik zie een naam en foto, wacht ik toch eerst af of ik wel diegene aan de telefoon hebt wiens naam op het schermpje staat voordat ik mijn mond open doe. Je zou dit ook als een KIESPIJN moment kunnen beschouwen.
Grappige vergissing. Voor je man is dit alles natuurlijk in letterlijke zin pijnlijk.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat was het zeker, in allebei de gevallen. De schaamte bij mij was groot. Hoewel het gewoon iets heel onschuldigs was.
Verwijderen