Gisteren was weer zo'n dag waar ik met genoegen op terugkijk. Het begon langzaam, rustig en kalm. De week was niet een van mijn leukste met grieperige toestanden. Maar zaterdag, het ging allemaal weer prima. Ik werd aan alle kanten aangeraden om het 'kalm aan' te doen om niet terug te vallen in het ziek zijn.En dat is gelukt. Een rustige week, weinig inspanningen en gewoon- even aan mezelf denken. Het viel allemaal wel mee. Nu is het zondag en ook weer een super leuke dag gehad. Begon weer rustig. Samen ontbijtje met mijn lief- we dekken de tafel op een zondag. Eitje erbij enzo. Heel gezellig. Muziek op de achtergrond. Heerlijk.
Het zonnetje kwam ook even tevoorschijn. De temperatuur was zeer behaaglijk. Ik heb een paar grote projecten in omloop. Die van januari loopt ten einde. Bijna af, nog niet helemaal. Maar de maand heeft nog twee dagen dus alles is mogelijk.
Voor februari heb ik 2 grote klussen ingepland. Ik heb onlangs gerealiseerd dat teveel plannen betekend vaak niets af krijgen. En daar ben ik 63 voor geworden. Wijsheid komt met de jaren.
Morgen ook iets op de planning staan waar ik gelukkig van wordt - buiten de klus om dan he. Buiten zijn, de natuur in, mensen ontvangen. Liefde voor cultuurhistorie delen. Vuurtje stoken.
Ik heb ook besloten, anders dan dringende dingen of jaarlijks terugkomende evenementen, om niet al te veel vooraf te bespreken. Geeft geen ruimte om onverwachte ervaringen op te doen om mee te doen aan iets wat uit het niets komt vallen. Ik weet dit al jaren, maar de valkuil is breed en diep. Ik moet mij er beter voor behoeden.
Het is een bijzondere week geweest met mooi dagen. Ik ben er dankbaar voor dat ik ze heb mogen ervaren.De week strekt zich voor mij uit. Wat het brengen gaat is een raadsel een verrassing - behalve dat ik ga genieten van alles wat op mijn pad komt. Hoe klein of groot dan ook.
Op z'n Engels zegt me, " take time to smell the roses". En dat zou ik vaker moeten doen.
U ook misschien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten