Het valt niet mee, van alle artikelen die in de media verschijnen, om daar raad of wijsheid uit te plukken. Er wordt zoveel geschreven, waar of niet waar, en wij burgers moeten maar zien wat wij ermee doen.
Er wordt beweert dat de media bewust mensen op het verkeerde been zet. Dat wij misleid worden. Het tegenovergestelde komt ook aan bod. Wie moet je nou geloven?
Van huis uit al kreeg ik het advies van mijn vader om niet alles te geloven wat ik hoorde of las, of ik moet zelf getuigen of betrokken zijn geweest van het gebeuren waarover geschreven werd. Ik moest mijn nuchterheid en evaluatie over zo'n stuk gebruiken en kijken wat er van overbleef. Zo heb ik het nieuws in het algemeen behandeld. Het lijkt steeds moeilijker te worden. Er wordt zoveel geschreeuwd.
De media mogelijkheden zijn talloos. Je hebt nog de papieren krant, de digitale krant, het nieuws op tv, het nieuws online, je hebt NU.nl wat lijkt op een soort - OP DIT MOMENT gebeurt dit of dat! Twitter ( ben ik mee gestopt), Facebook waar ook van alles maar opgezet wordt, waar of niet waar. Maar wel snel. Ook bloggers- schrijvers van gedachten, rubrieken, hobbies, gezondheid en nog veel meer hebben de mogelijkheid om (on)waarheden de wereld in te sturen. Ik blog. Over mijn gedachten- over iets wat mij is overkomen, waar ik mij mee bezig houdt. Het is mijn waarheid, mijn verhaal.
Dan heb je het nieuw fenomeen - VLOGGEN. Ja, maak je eigen filmpje van een gebeurtenis, vertel elke dag een verhaal en zet het online. Schadelijk, blijkt vaak wel. Grappig, ligt aan jou interpretatie van grappig. Het filmen van activiteiten, bij rellen, gevechten, of wat dan ook wordt te pas en te onpas online gezet. Het publiek is niet meer beschermd in hun privacy - hoe hard er ook aan gewerkt wordt om dit te waarborgen. Het grotendeels van het publiek ( als ik de bevindingen moet geloven) willen geen cameras op straat omdat 'ze' hun privacy willen bewaken. Wie zijn 'zij' die geen camera's willen? Ik heb nog nooit zo'n vraag gesteld gehad.
Nu komen de verkiezingen eraan- weer zoveel berichten en meningen in de media. Voor mij maakt het een keuze maken nog moeilijker. Want, wie moet je nou geloven? Ik weet wel, 'wij' die niet op die pluche stoelen zitten weten het allemaal beter. De oplossingen lijken zo simpel. Toch is het runnen van een land ingewikkelder dan je denkt. Het is niet alleen ons eigen huishouden die op orde gehouden moet worden - maar wij werken samen met andere huishoudens. Allemaal met andere regels toch wel de zelfde instellingen. Allen willen het beste voor hun volk, hun land.
Er zijn, naar berichten zo'n 81 partijen die denken dat ZIJ het op de allerbeste manier kunnen doen. Nou vergeet het maar. Dat gelooft toch niemand.
Ik zal mijn gevoel, innerlijk kennis en wijsheid streng moeten onderzoeken en volgen om op 15 maart de juiste naam/partij te kiezen. Mede denken niet alleen aan mij maar aan WIJ!
Vindt u het ook zo lastig?
Ik vind het echt lastig, ja!
BeantwoordenVerwijderenJammer toch he, want we willen allemaal wel het 'goede' voor iedereen, hoe dat e rook maar uit mag zien? Ik heb met de 'leiders' te doen. Misschien voor hen bidden nog belangrijker dan mijn eigen onkunde en verwarring.
VerwijderenVroeger verdiepte ik me echt in de politiek maar aangezien ze daar al niet eens netjes met elkaar omgaan terwijl ze toch een voorbeeldfunctie hebben...Inderdaad heel lastig.
BeantwoordenVerwijderenJa, moeilijke situatie. Om vragen naar de bevolking om 'normaal' te doen schiet niet op- het voorbeeld dat wij voorgeschoteld krijgen is nou niet bevordelijk voor een vertrouwde samenleving. Ik huiver zo af en toe.
Verwijderen