Dat moest ik even kwijt - PostNL ik ben jullie helemaal ZAT.
Voor de zoveelste keer in een korte periode weer iets dat niet afgeleverd of aangekomen is.
Het vertrouwen in het systeem was al beschadigd maar nu toch echt KAPOT!!
De belastingbetaler is de dupe, de aandeelhouders eigenlijk ook, hoewel ze het nog niet in hun portemonnee voelen. Dat komt vast wel met als gevolg dat het hele systeem eraan gaat.
De post. Een heilige koe als ik het even zo mag zeggen. Postbodes trots op hun werk. De brief, het bericht, de wens, de betaling, de aanmaning, het contact tussen familie en vrienden, de zomer ansichtkaart. Het MOET door de brievenbus. De Postbode. Iemand die met respect werd aangekeken en zijn werk met diezelfde respect behandelde.
In America ( van lang geleden) werd de postkoets zelfs van begeleiding voorzien want, "The Mail MUST get through"! Hoe dan ook, de post werd beschermd met man en macht.
Natuurlijk ging er wel eens wat mis, maar de POST daar kwam je met je tengels niet aan. Dat waren persoonlijke brieven en mededelingen. Een handreiking van oma's en opa's naar hun kleinkinderen. Verjaardagwensen, steunbetuigingen na het overlijden van geliefden, frivole kaarten om een wens te sturen.
Mijn kinderen en kleinkinderen wonen allemaal Down Under. Ik heb familie in Canada, America UK en waardanallemaalniet. Om het maar niet te hebben over mijn familie en vrienden in eigen land. Ik stuur kaarten, brieven en cadeautjes. En weten jullie, PostNL waar die dan blijven of terechtkomen? Nou grotendeels NIET waar ze horen te komen.
TREURIG! Gewoon TREURIG. Niet eens de kosten mee te rekenen hebben jullie mij zoveel gekost aan verdriet en teleurstelling. Dat is niet in een bos bloemen uit te drukken. Verdorie. Jullie willen geld verdienen. DOE DAN WAT AAN JULLIE SERVICE- het koorwerk waar jullie voor zijn. Zorg dat de POST AANKOMT!
Nou lees in in de AD van vandaag (5 maart 2018) dat er meer postbussen verdwijnen. Waar moeten we dan naartoe met onze vakantiekaarten, rouwkaarten, verjaardagwensen. Wanneer hebben jullie het door dat jullie ZELF het bedrijf om de zeep helpen.
Ik gebruik Internet- maar houd ook persoonlijk contact. Mijn kleinkinderen vinden het geweldig om kaarten te ontvangen- maar gemiddeld komen er maar 1 van de 3 of 4 die ik stuur aan.
Nu zweeft er ergens tussen hier en daar een boek met erin een bijzondere foto die ik naar een nicht stuurde in Canada. Track and Trace- hoezo? Ik hoor toch gewoon vertrouwen te hebben als ik €15,80 betaal dat mijn zending aankomt op bestemming? En dan moet je nog een het juiste kassabonnetje waar de Track en Trace op staat ontvangen ( niet dus) balen!!
IK BEN JULLIE ZO ZAT!!!!!! BAH BAH BAH
Ik kan wel janken van frustratie en verdriet!
Ik kan geen kant op. En volgens mij weten jullie dat - en daarom veranderd er ook niets behalve dat het slechter gaat. Want oplossingen, ho maar! Schuld schuiven- dat kunnen jullie wel. Ik wil wedden dat als de post weer als vanouds als een Heilige Koe aangedragen wordt, dat er weer vertrouwen komt en de klanten terugkomen. Echt wel. Op deze manier word ik alleen maar wanhopiger. Want mijn kleinkinderen verdienen kaarten van oma. Verjaardagkaarten die aankomen. Boekjes en fotos die aankomen.
DOE ER WAT AAN - VOOR IEDEREEN! Vooral voor OMA'S EN OPA'S en hun KLEINKINDEREN!
#waarblijftdepost
Geen opmerkingen:
Een reactie posten