Hoe gaat het met je?

 

tJa, wat een veelzijdige vraag eigenlijk. Ik krijg de vraag steeds vaker en vaker naarmate onze lockdown duurt. Nou nee, iets genuanceerder, ik krijg, "How are you doing? You keeping ok?" Vanuit de UK/VK en New Zealand.

In New Zealand is de vaccine wel al aangekomen, nog niet gebruikt maar ze hebben wel genoeg om iedereen te kunnen prikken. Het is nu strategisch weten wanneer dat een goed plan is. Ik krijg de vraag ook van vrienden in Engeland. Daar gaat het vaccineren als een trein. De meesten zijn jonger dan ik..sommigen stukken jonger. Dan zie ik een berichtje met een foto van hun inentingsbewijs. Al geprikt dus. Nou is dat niet zalig makend want ik ben niet ziek, mijn man ook niet en behalve een lieve vriend die overleden is aan Covid19 en niet in Nederland woonachtig was, is er niemand in mijn dichte omgeving ernstig ziek geworden met Covid19. Dus die corona virus is voor ons nog op afstand. Dat we nog geen vaccinatie gehad hebben maakt het nog steeds spannend om de straat op te gaan en doen alsof er niets aan de hand is.

Dus, How am I? Nou, gezond en ongeduldig. Ongeduldig omdat ik zit te trappelen om naar mijn kinderen te mogen gaan, voorzichtig omdat ik tot nu toe de virus hebt weten te ontwijken en dat zo wil houden.

Hoe ziet mijn leven er dan uit? How am I doing? I am doing ok. Meeste dagen zijn best wel goed gevuld, plezierig en om van te genieten. Natuurlijk heb ik ook baaldagen. Wil ik ook terug naar het voormalige 'Normaal' toch zie ik ook voordelen van sommige maatregelen. Gelukkig ben ik nu af van al dat gezoen en handgeschut op verjaardagen. Ik heb wel vrienden en vriendinnen die ik een kus of hug gun vanwege een hechte vriendschap maar daar hoort niet iedereen bij. En de jarige wil ik best feliciteren inclusief partner maar de rest van het gezelschap krijgt een algemene zwaai in de lucht en felicitatie op afstand zonder dat ik me daar voor hoef te schamen of uitzonderlijk hoef te voelen. Dus deze periode heeft wel zijn voordelen omdat het veel heeft blootgelegd waar niet alleen ik tegenaan hikte of ongemakkelijk vond.

Ook mis ik de stad niet echt. Ik ben geen shopper in de zin van de hele dag struinen en winkels in en uit draven. Als ik naar de stad ga heb ik een route gepland. Dan vink ik de plekken af waar ik iets nodig hebt en desnoods neem ik een bakje koffie ergens- dan meteen weer naar huis. Voor mij is dus dagje shoppen geen uitje maar een noodzaak.

Dat hygiene onder de loep wordt genomen is alleen maar een groot goed. We schijnen als mensheid toch daar wat slordig in zijn geworden. Ik dacht wel dat ik daar redelijk strak in was, nu nog meer zo. Kan alleen maar goed zijn. Dat ervaar ik niet als negatief. 

Wel vind ik het jammer dat mijn nieuwe 'hobby' net van start ging en nu stil ligt. Treinen! Gewoon op de trein stappen en ergens naartoe gaan om te verkennen. Zomaar een dagje uit. Had er twee opzitten toen Corona dat in de ban deed. Jammer hoor, die bewegingsvrijheid zo beperkt is momenteel. Snap het wel en houd me er redelijk aan. Geen onnodige uitstapjes op plekken die te druk kunnen zijn.

Nee, zielig ben ik niet. Er kan nog zoveel. Merk wel dat mensen nu klagen omdat iets niet kan- niet omdat ze dat zo op prijs stelden maar gewoon omdat het 'opgelegd' wordt. Jeetje, doe eens normaal. Het komt wel weer goed- ALS men zich even in kan houden en doorzet. 

Conclusie: Adem in adem uit, adem in adem uit. Wees tevreden met wat je hebt, je weet nooit wanneer het er niet meer is. Gezondheid boven alles. Fijne dag verder!

We willen zoveel maar dan allemaal anders

 

We willen zoveel. Dat op zich is geen probleem, want, waar een wil is, is een weg. Alleen, wij willen eigenlijk het zelfde maar dan anders, en die weg is zo moeilijk te bepalen. Wij, dat zijn u en ik, hebben er elk een andere beeld bij hoe we iets kunnen realiseren. Hoe de weg ernaartoe uit zou moeten zien. Wordt het een toeristische route- of recht toe recht aan? Persoonlijk ben ik van de landelijke weggetjes en uitzichten, rust en ruimte en minder vaart, met uit noodzaak, zo af en toe een stuk Rijksweg.

Onze verkiezingen staan voor de deur. Er staan maar liefst 37 partijen op de verkies lijst. ZEVENENDERTIG! Hoe moet een mens daar nou wijzer uit worden? Zijn er nou ECHT 37 wijze dames en heren die ons 'Het Beste' kunnen leveren waar we ALLEMAAL blij van zullen worden? Hebben zij DE weg gevonden? De mooiste, beste of kortste route?

Ik snap ook wel dat niet één partij, gedachtengoed of ideaal, 'HET' antwoord heeft op de zaken die in ons land spelen. Veel dingen zijn helaas fout gegaan. En niet door de ene partij of de ander maar het hele clubje is laks geweest. Ik kan alleen spreken over de wanboel van het UWV. Van de toeslagen affaire of andere missers heb ik geen ervaring. Alleen van horen zeggen. Dat er dingen fout zijn gegaan en waarschijnlijk in de toekomst ook fout zullen gaan is zeker. Het is wat, een heel land met al die meningen en wensen, om ze tevreden te houden. Het is niet te realiseren iedereen, altijd en alles goed te doen. Want: Iedereen, Altijd en Alles is een dwaze gedachten alleen al. We zijn allemaal anders en " we ALL matter".

Ik weet wel op wie en welke partij ik ga stemmen. Niet omdat ik denk, 'Die hebben ALLES op een rijtje zoals IK dat wil. Het gaat om een gevoel en 'the big picture'. Het kunnen overzien en de klappen kunnen ontvangen. Voor mijn gevoel zijn er meer partijen die klappen uitdelen dan effectief iets toevoegen aan het welzijn van ons allen. Kritiek mag en moet. Kom dan ook met oplossingen.

Het zijn rare tijden. Het zijn onzekere tijden. Het zijn onbekende tijden. Koffie dik kijken, plannen maken en uitvoeren en maar hopen dat mensen zich voor 100% inzetten. Enfin, we weten wel dat dit een lastig pakket is met zoveel uiteenlopende meningen dat we blij mogen zijn met 75%.

Ga jij stemmen?