Vandaag is het (weer) genieten!

Ik zeg vaak, heel vaak, "Geniet van het leven, het duurt maar even!" En dat is niet pessimistisch bedoelt. Integendeel. Grijp je kans, geniet van alles, pluk de dag. De uitspraken die langs ik op diverse plekken langs zie komen. Het is niet nieuw. Alle periodes in het leven, zoals wij dat kennen, heeft indruk gemaakt, sporen achtergelaten of nieuwe inzichten gegeven.

Als ik op sta na een lang of korte nacht, dan is het VANDAAG! Als ik naar bed ga, sluit ik die 'vandaag' dag af. En na het wakker worden- begint VANDAAG weer opnieuw.

Aan het begin in 2018 heb ik een woord gekozen. Probeer ik elk jaar mijn focus op iets te zetten waar ik denk, dat heb ik nodig, moet ik aan werken of gewoon 'leuk' om extra aandacht aan te besteden. Dit jaar is het  'doorzetten'! Waarom dat woord? Omdat ik de uitspraak ' komt goed, doe ik morgen' gebruikten. En misschien wel wat te vaak hebt ingezet. En, zoals je kan zien in het eerste stukje, het komt niet, die MORGEN! Want het is altijd 'vandaag'!

Het foto album van je laatste vakantie, de brief die je nog wil schrijven, de ramen die nog gezeemd moeten worden, de broek die een nieuwe rits nodig heeft, het recept die op je wacht om uitgeprobeerd te worden, de vrienden die je lang niet hebt gezien maar waar je graag mee wil bij kletsen, de baby van je vriendin die nog een knuffel van je te goed heeft, de film die je nog niet hebt gezien, de la die nog opgeruimd moet worden, de kleren die schreeuwen om aandacht en een opruim beurt verdienen. Weet je, dit is maar een piep kleine greep in de 'morgen' la.

De bedoeling is, om stuk voor stuk aan die dingetjes te knabbelen. Om de 'morgen' dingen naar vandaag te plaatsen en dan dat woordje DOORZETTEN te laten gelden. Want een jaarboek van 2014 is niet leuk om nog uit te moeten pluizen. Het eindresultaat trouwens wel. Het doorbladeren van al die herinneringen. Wat een beloning. En die leuke broek die je echt niet weg wil doen- die kan je weer aan. Er zijn een groot aantal naai ateliers in ons land. Bijna elke winkelcentrum heeft er een. Voor €7,50 heb ik net een jack voor mijn man laten repareren. Scheel weer vele €s voor een nieuwe. En hij was nog lang niet uitgekeken op zijn jack. De broek heeft voor het zelfde geld ook weer een nieuwe rits. Ik kwam er niet aan toe dus bleef het liggen voor 'morgen'. Nu is het klaar. Het is mij gelukt om tot nu, alle verjaardagen te belonen met een kaart en bericht. Is soms wel net op het
nippertje- maar toch!


En dat foto album van de laatste vakantie - daar ben ik nu mee bezig. Komt helemaal goed en wordt toch mooi!

Carpe Diem

- Pluk de Dag.... en geniet ervan!

Opruimen

Nee, het is geen voorjaar. Toch kriebelt het bij mij een beetje- alsof het voorjaar is. Ze wat hogere temperaturen van zomer zijn eventjes voorbij- toch schijnt de zon en hoor ik vrolijke geluiden buiten. Blijkbaar zit mijn lichaam in een soort 'voorjaarsgevoel' en daar maak ik gebruik van. Opruimen dus.

Misschien heeft het ook te maken met de klussen die ik de afgelopen maanden bij mijn zwager hebt gedaan. Hij is verhuisd. En daar kwam heel wat bij kijken. Als vrijgezel ziet hij zijn kasteninhoud toch anders dan een vrouw die meeleeft in zo'n huishouden. Nu dat hij buurman in ons gebouw is geworden kan ik een wat strakkere oog op zijn huishouden houden. Alles glimt en is nieuw. Houden zo denk ik dan. En dat kan hij erg waarderen. Gisteren nog kreeg ik een nood Whatsappje. Waar is......? Dan moet ik ontzettend lachen.

Dus nu kijk ik ook met andere ogen naar mijn kasten, laden en kamers. Wij zijn 2 en 1/2 jaar geleden verhuisd. Wat gaat dat snel- alles was bij ons ook strak en opgeruimd. Toch slipt het allemaal niet zozeer dicht maar ik merk dat ik wat minder strak alles opruim. Ingrijpen- nu dus.

De vakantie periode is voorbij. Rust in het huishouden is iets wedergekeerd. Routines worden weer opgepakt. Afgelopen weken ben ik wat kritischer naar mezelf en mijn tijdsbesteding gaan kijken. Het komt allemaal weer op z'n pootjes terecht. Ik blijk toch een soort routine en structuur nodig te hebben. Niet te strak maar wel herkenbaar. Ik wist vaak niet op welke ochtenden ik wakker werd.

Het is maandag- ik ga dit echt mijn 'van achter naar voren' huishoudschoonmaakdag maken. Misschien pak ik het meteen na het ontbijt aan- of in de middag. Maar vandaag is dus 'voor het huis' dag.

Ik gids - niet regelmatig nog maar wanneer ik het toepas in mijn agenda. Ook daar wil ik wat meer structuur in brengen. Dat ik op bepaalde dagen beschikbaar ben. Alleen in nood invallen waar nodig. Dan weet ik wanneer ik 'vrij' hebt. Of in ieder geval op 'vrij' kan rekenen. En zo ben ik ook in mijn agenda aan het opruimen.

Foto's, bestanden, plaatjes en computer gerelateerde zaken. Ook die hebben zo af en toe nodig om te kijken wat blijft en wat gaat weg. Tegenwoordig kunnen wij oneindig veel bewaren. Ik heb gemerkt dat ik dat ook bezwaarlijk ben gaan vinden. Teveel. Ook te log om dingen weer terug te vinden. Omdat het kan wil niet zeggen dat het moet. Vandaag heb ik ook mijn leeslijst van mijn blogs nagekeken. er stonden Blogs op die niet langer beschikbaar waren- de bloggers zijn of gestopt of nieuwe blogs begonnen. Of overgegaan op een ander Blog site. tJa dan verlies je ze uit het oog.

Vandaag is maandag, huis en 'opruim' dag. Heerlijk. In mijn nopjes. Nu een bakje koffie, op balkon in de frisse, lichtblauwe zonnige lucht. Ik ben een tevreden en blij mens.

Voorbereidingen

Het is alweer een week geleden dat ik een BLOG geschreven hebt. Komt wel eens voor. Maar deze reden was toch net iets anders. Ik had de trap naar boven in de lak gezet- en het moest een paar dagen goed drogen en harden. Nou waren er wel andere manieren om op mijn BLOG te komen maar ik gebruikte deze periode ook als een discipline. Even geen computer werk. Wel mijn sociale media om de berichten van kinderen en vrienden te ontvangen- maar geen 'werk'.

En dat was wel eens lastig, want ik kreeg, alsof het daardoor bemoeilijkt werd, allerlei ideeën en teksten die mij raakten- en nee, niet op papier gezet maar in  mijn gedachten opgeslagen. Het was een hele
worsteling.

Net als een aantal jaren geleden dat ik dacht " ik geef koffie op voor mijn vastenperiode!" Van de ene dag op de ander, zonder erbij na te denken of op voor te bereiden. Dat was ook zo met de trap. Opeens dacht ik, "dat ga ik doen VANDAAG". De gevolgen had ik niet voorzien.

Met het afkicken van de koffie was het een drama. Nou ja, drama is wel erg heftig een beschrijving maar zo beleefde ik het wel. Wat was ik ziek- beroerd, ontregeld. Wat ging mijn lichaam tekeer doordat het de hoeveelheid cafeïne niet binnen kreeg. Ik onderging een ontwenning aan die verslaving- waar ik me onbewust van was - dat ik verslaafd was (nu gelukkig niet meer) aan koffie. 

De computer kan ook een verslaving worden of zijn. Ik ben een bevoorrecht mens met het in bezit zijn van een laptop, iPad, iPhone en iMac. Meer is er niet! Ze zijn allemaal aanwezig en ik kan overal in ons huis en in de tuin internet ontvangen. Er staan geen spelletjes op- nou ja geen; Patience speel ik wel eens op vakantie, puzzelen doe ik graag maar baal als ik stukjes kwijt raak- dus heb ik een puzzel App, misschien 5 keer gebruikt in de afgelopen 2 jaar.Tot zover mijn spelletjes.

Nu stond de trap in de lak. Door het raam scheen de zon zijn warme stralen erop. De geur van het lak zorgde ervoor dat ik buiten mijn heil zocht. In de tuin, waar ook een leuke klus te wachten stond.

Vanaf vandaag kunnen mijn man en ik rustig genieten van een opgeruimde tuin, een schoongemaakt zomerhuisje en de kippen zijn blij met hun verse ei-leg en slaapplekken. Ik zit nu al mijn mailtjes bij te werken, administratie op orde brengen en mijn afspraken voor de komende na te lopen. Wat een heerlijk opgeruimd en bevrijd gevoel.

Lente, frisse moed, frisse bries, tijd om uit de winterslaap te treden en op naar vernieuwing, op naar Pasen door de vastendagen te gebruiken om ook mijn hoofd en hart 'schoon te maken'. Mezelf te bevrijden van alles wat als een 'verslaving'  in mijn leven is gekropen- om los te laten.

Nog 39 dagen tot Pasen....!