donderdag 10 januari 2013

Bezittingen en herinneringen.

De afgelopen weken zijn wij, mijn man, zwager en ik bezig met ruimen. Dat wil zeggen, alles wat er in pa zijn huis bevond op het moment van zijn overlijden hebben wij inmiddels in handen gehad. Naar gekeken, besproken, om gelachen - of niet, heeft herinneringen naar boven gehaald - of niet. En dan?

Op onze salontafel thuis op een rond blad liggen 2 paar baby-schoentjes met 2 geboortekaartjes, twee trouwringen op een verlovingsaankondiging en een trouw-echtpaar beeldje. Schatten 'uit de oude doos'. Er staan fotoalbums en twee dozen losse foto's in een hoek. Ik heb een klein gietijzeren koeken-pannetje toe-geĆ«igend. Niet alleen omdat pa daar jaar in- jaar uit in gebakken had, maar ook omdat het zo'n handig maatje is. Echt veel spullen zullen wij niet zelf meer gebruiken. We hebben 'alles' al.

Vandaag was het zover. Ik voelde echt een leegte in me opwellen. Alle 'kleingoed' zoals bestek, pannen, servies en glas, linnen en beddengoed zelfs de magnetron en een drietal paraplu's  zijn op weg naar nieuwe gebruikers hiervan.

Een huis wordt pas echt een 'thuis', in ieder geval zo ervaar ik dat, als de keuken ingericht is om de bewoners te voorzien van hun dagelijks eet behoeften. Een kopje thee, koffie, boterham, gebakken of gekookt eitje, stamppot, sneetje koek. Over het algemeen komt dat 'uit de keuken'. Ik heb afgelopen dinsdag onze laatste maal gekookt 'thuis'. Gezellig met 'n drietjes om de tafel. Wijntje erbij- heerlijke geur door het hele huis. We hebben dit heel bewust meegemaakt en van genoten. Wel wetend dat dit de laatste keer zou zijn, in het ouderlijk huis.

Vanaf vandaag is het een huis die wij verder leeg moeten halen. De nieuwe bewoners zijn al bekend.  Over 2 maanden zal 'het huis' weer een thuis worden. Voor een jong gezin met twee kinderen, net als 52 jaar geleden. Het leven gaat door.

6 opmerkingen:

  1. Tja, mooie herinneringen zijn zo kostbaar.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat bijzonder dat jullie nog een keer gegeten hebben in dat huis.

    Ik kan me voorstellen dat je een soort leegte ervoer toen alle spullen naar een nieuwe eigenaar gingen....dat geeft een beetje een heimweegevoel naar wat geweest is...maar jullie koesteren de herinneringen, wat bijzonder om dat zo met elkaar te beleven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is echt een mooi maar zware periode waarin wij drietjes toch dichter bijelkaar komen. Wij doen wat natuurlijk voelt en bij ons past.

      Verwijderen
  3. Een gevoelig blogje. Dank je wel dat je dit wilt delen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Blij dat je het mooi vond. Voor mij helpt het schrijven ook in het hele process van verwerking.

      Verwijderen