Stemrecht- of stemplicht

Afgelopen woensdag (18 maart 2015) was het weer zover.

We werden uitgenodigd om te stemmen.

Gevraagd om een mening te geven - een signaal aan de politiek, hoe wij over het beleid, de koers en lokale politieke zaken denken en hoe wij het willen.

Nogal een grote vraag - want je zou toch behoorlijk wat kennis in huis moeten hebben, niet alleen over de mogelijkheden, maar ook de mensen, de partij en de werkwijze van de politieke machine om een weloverwogen keuze te kunnen maken. Of hoeft dat nou juist niet!?

Is het zo dat je alleen hoeft te kijken naar wat JIJ zelf wil? Voor jou en jouw situatie?

Of ben je verantwoordelijk voor je medemens - moet je kijken naar wat goed is voor ALLEN?
Is dat mogelijk om zo breed te kiezen?

Het enige wat ik hier verder over wil zeggen - is dat het WEL een verantwoordelijkheid waar men HOORT gehoor aan te geven. Want we zijn met z'n allen verantwoordelijk voor onze samenleving. Thuisblijven is voor mij in ieder geval geen optie. Ik maak misschien niet de keus die mijn buurman of overbuurvrouw zou nemen. Maar ik kies wel... met intuïtie, wat speurwerk en het zoutkorrel groot politieke inzicht dat ik bezit.

Mijn geloofsovertuiging zegt dat ik die verantwoordelijk MOET nemen. Zonder dat denk ik, dat ik misschien meer moeite gehad zou hebben om deze stap te zetten. Ik zeg misschien want niet iedereen werd gemotiveerd door hun geloofsovertuiging. Maar voor mij speelt dat wel een grote rol.

Niet alleen heb ik de opdracht om voor dit planeet te zorgen, om mijn naasten lief te hebben maar ook te zorgen dat het land bestuurd wordt door mensen die inzicht hebben. En daarom is het stemmen een serieuze zaak - op welk niveau dan ook.

Wij wonen in een VRIJ land. Er staan geen soldaten bij elk stembureau. Wij worden niet gedwongen om te stemmen tegen onze wil en op de enige kandidaat die een dictatuur ons voor zou dragen. Wij zijn VRIJ - en dat geeft ons nog meer verantwoordelijkheid en ook rechten en plichten.

Ik maak deel uit van een groepje die een van de stembureaus in dit land - beman! Ik zit er dus bovenop, zeg maar. En de observaties die ik maak van de diverse mensen die komen stemmen loopt sterk uiteen.

Sommigen geloven niet dat hun stem iets zal bereiken, anderen overtuigd dat HUN keuze de ENIGE keuze is - en dan weer diegene die dwars liggen om een teleurstelling te verwerken. De ' zo stemde mijn opa zo stem ik ook' stemmer. Er is ook de ontgoochelde stemmer - die komt wel en laat een bericht achter op het stembiljet. Van frustratie, van boosheid en teleurstelling. Ook die stemmer laat zijn stem horen.

Goed of kwaad, zinvol of zinloos - een oproep naar de stembus brengt veel emoties met zich mee. Meningen lopen uiteen, gesprekken worden heftiger en eventuele uitslagen worden 'voorspeld' door experts.

Het zit er weer op, de kiezer heeft gesproken en de regering gaat zich beraden.

Het enige wat ik wel weet - als ik niet had gestemd, heb ik geen recht van spreken als er iets is wat me tegenstaat. Net als de veel gebruikte stelling - de beste bestuurders zitten aan de wal, geldt vooral in dit geval.