donderdag 26 maart 2015

Teleurstellingen- hoe ga ik er mee om?

Vaak heb ik geschreven over hoe een bevoorrecht mens ik ben. Gezegend in zoveel aspecten van mijn leven. En dat ben ik ook, besef ik ook en ben ik dankbaar voor.

Hoe krom het ook klinkt - struikel ik toch over het 'teleurgesteld zijn' van dingen die anders uitpakken dan verwacht/gewenst.

Ik probeer te relativeren. Er zijn zoveel nare dingen die en mens meemaakt - daar ben ik me echt wel van bewust. ervaringen genoeg zelf om daar over mee te kunnen praten. Dat alles zijn 'belang' heeft! Dat er gebeurtenissen die te betreuren zijn, verdrietig zijn, pijn veroorzaken.

Mijn nuchtere ik WEET dat wel.

Maar het gevoelsmens in mij - die zit met "Hoe ga ik met teleurstellingen om? Mag ik überhaupt teleurgesteld zijn?" Moet ik overal maar 'genoegen' mee nemen of mag ik BALEN?'

Het zijn geen levensbedreigende, wereldschokkende aanpassingen die ik moet maken. We zijn net verhuisd- ja alles ging niet echt verkeerd maar ook niet van een leien dakje.


  •  De deur van de wasmachine zou 'aan de goede kant' openen. Dat werd mij beloofd. Nee dus! Ach dit went ook wel maar toch........!

  • De deur van de koelkast opent ook anders dan gevraagd en beloofd. Moet ik daar om huilen? Nee, maar het is wel iets waar ik een knop ( ja die knop) weer om moet zetten. Andere hand gebruiken. Een levenslange gewoonte omzetten. Dat kan hoor. Maar toch.....!

  • Ik kan niet bij het 'lintbakje' van de wasmachine - er zit een plint van 2 en 1/2 meter voor. "Ja mevrouw, die trekt u gewoon weg. Anders kan ik niet verzinnen, daar moet u het mee doen." Oh? Nou dat werd een lastige klus afgelopen woensdag. Water, plint, bakjes, Ik moet er wat anders op verzinnen... er mee 'leren omgaan'. Maar toch....!

  • Tegels aan de wand in de keuken- oh jee, ik houd niet van krakelee. Maar ja, het zit er wel in. Om dit op te lossen is bijna niet te doen. Natuurlijk kan de hele tegelwand eraf gehaald worden - maar wil ik dat? Vandaag overleg gehad met de aannemer en de tegelleverancier. Ik heb de handdoek in de ring gegooid. Ik voelde alsof ik geen kant op kon. De tegels blijven en ik ga mijn best doen de 'scheuren in het glazuur' te negeren. Het gekke is - er is maar een kleur tegel die echt veel krakelee verschijnselen vertoont ( Gelukkig denk ik dan)! Was ik er attent op gemaakt, had ik van het verschijnsel 'krakelee' geweten had ik deze tegels NOOIT gekozen. Deze keuken en ik moeten toch de komende jaren er samen ervoor zorgen dat er met plezier gekookt wordt. Ik zal het doen, maar toch....!
Dit zijn even de paar dingen waar ik 'tegenaan loop'. Natuurlijk weet ik dat allerlei dingen 'anders' kunnen. Natuurlijk ben ik flexibel wat betreft keuzes en ik prijs mezelf gelukkig dat ik het niet vervelend vind om compromissen te sluiten. De eerste 3 ergernissen kan ik echt mee omgaan. De laatste doet pijn. 

Met tranen in mijn ogen heb ik gezegd - dat ik er een poosje verdrietig om zal zijn - dan ga ik me inzetten om de tegels te negeren. Het is niet anders. Toch voel ik dat ik me als een verwend kind gedraag...! 

Ik ben TELEURGESTELD - niet alleen in de tegels maar ook in mezelf.







Ik moet de AAN knop maar weer gaan zoeken!



7 opmerkingen:

  1. Relativeren ja, dat is heel belangrijk... een een goed boek hierover lezen:
    http://www.bookdepository.com/Living-Beyond-Your-Feelings-Joyce-Meyer/9781444703115

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt Marja.... dit moet even zakken. Komt vast goed. Ik maak wel vriendjes met die tegels.

      Verwijderen
    2. dat klinkt leuk! Ik ben ook vriendjes geworden met de plinten, de lelijke trap en de rare plekken tussen de tegels in de douche. Als de zon erop schijnt zie ik eigenlijk alleen nog maar die mooie stralen. Ach, laat maar denk ik dan.

      Verwijderen
    3. Ariëlla Ik snap dat heel goed. Dankjewel voor je reactie. Ik blijf van mijn keuken houden. Ook de tegels hebben mankementen - net als mensen en die accepteren wij ook nietwaar!?
      https://www.facebook.com/Ikkookgraag

      Verwijderen
  2. Ik zou woest zijn om die tegels en ze niet eerder betalen tot er nieuwe ingezet zijn. Je vindt het vreselijk toch? Your feelings are YOUR feelings don't excuse.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Rekening al betaald. Ik dacht echt dat er een oplossing aangeboden zou worden of in ieder geval iets waarmee ik leven kon. Nou ja, klinkt dramatisch. Ik heb 5 kleuren uitgezocht. Was best een duur stukje muur. kleuren per doos besteld ( dat kon niet anders) 50 tegels per doos. Heb bijna de helft nog. Ik heb zelf geholpen met kleurkeuzes - welke waar - en heb NIET gezien dat er krakelee aanwezig was. Maar in winkel voorbeeld nu wel. Volgens mij was dat niet zo maar bewijs dat maar. Ik ben geen vechter wat dat betreft - heb wel een sterk rechtvaardigheidsgevoel maar dit soort dingen daar wordt ik schuw en stil van.
      Ik heb in het niet al te korte verleden in gebed gevraagd om geduld, inzicht, wijsheid en tevredenheid. Ja, wat kan ik zeggen - vraag ergens om en je krijgt het - de mogelijkheid om te oefenen. Ik weet niet of ik de juiste beslissing heb genomen. Dat zal ik pas weten als ik er rust van krijg.
      Wat ik wel weet is dat de tegelverkoopster en onze aannemer hier nu mee zitten. Ze gingen niet vrolijk de deur uit omdat ze weten hoe ik me voel. Ze vonden de oplossing niet bevredigend en waren oprecht uit hun doen. Mijn man is opgelucht omdat de keuken niet overhoop gehaald wordt- daar streste hij nogal over. Dat is ook wat waard.

      Ik kom er wel overheen - die tegels gaan mij niet gek maken. De 'look' is ZO gaaf van de kleuren en manier waarop mijn keuken nu schittert. Ik blijf Bloggen over eten en koken tot ik erbij neerval.... ( bij wijze van)

      Lief dat je me zo steunt. Doet me goed.


      https://www.facebook.com/Ikkookgraag

      Verwijderen