woensdag 6 januari 2016

Hetzelfde - en toch anders

Het is winter. Dagelijks vertel ik mijzelf dat. Het is winter, het is nu januari en nog steeds winter. Toch geloof ik het nauwelijks. Ja, de beelden op televisie en Social Media geven aan dat er in ons klein landje toch ergens winter is aangebroken.

Waar een klein landje al niet groot in kan zijn.

In verschillen. Nederland telt 12 provinciĆ«n met twaalf identiteiten en accenten of dialecten. De Friezen hebben zelfs hun eigen taal. Nou moet ik toegeven dat ik de taal  niet beheers maar wel dat er Frysk bloed door mijn aderen stroomt. Ik luister er graag naar.

Elk provincie heeft een eigen identiteit en is bekend of beroemd ergens voor. Limburg voor de vlaai en in de provincie Zuid Holland ligt Gouda bekend ( vooral in het buitenland) om kaas. De Betuwe in Gelderland voor Flipje en zijn fruit, Zeeland en haar mosselen en zo is er wel wat te bedenken voor alle provinciƫn.

Na 30 jaar afwezigheid - wil ik even zeggen, dat ik Nederland altijd al een kleurrijk land hebt gevonden. Kleurrijk in haar diversiteit. Van jongs af aan werden wij thuis 'blootgesteld' aan de Indonesische keuken. Onze buren, de familie Kwast, waren Indonesische mensen en hun kookvaardigheden uit de kunst. Wat boften wij dat mw Kwast regelmatig onze nasi en bami bereidde. Op de meest traditionele wijze- niks pakjes en gesneden groenten uit de koeling... Nee, alles zelf bereiden en dagen er over doen om de smaak er volledig in te krijgen. Het water loopt me nog in de mond.

Er is veel gebeurt sinds mijn kinderjaren, wat betreft het mengen van culturen in ons land. Ook reizen mensen veel vaker de wereld over om landen te ontdekken en ervaringen op te doen. En zo veranderd ook weer onze samenleving. Restaurants van allerlei verschillende 'keukens' zijn in grote aantallen aanwezig. Voor elke smaak wat wils.

Nederland telt 200 nationaliteiten ( ja echt waar). De diversiteit van onze bevolking wordt steeds groter. Raken wij daardoor onze identiteit kwijt? Worden wij bedolven onder de verschillen dat wij onszelf - ons Nederlands zijn - niet meer herkennen? Eten wij liever 'een prakkie' van aardappelen vlees en groente of zitten wij aan een tajine?

Nederland wordt steeds kleurrijker en het mengen van culturen brengt een diversiteit met zich mee waar wij allemaal van kunnen genieten en profiteren. Profiteren in de zin van onze kijk op het leven verruimen en leren van elkaar.

De huidige onrustige situatie is voor iedereen ongemakkelijk. Als wij nou vast houden aan wie wij zijn en de door nare omstandigheden aangekomen nieuwe bewoners, die hier hun veiligheid zoeken, onze gewoontes en gebruiken leren kennen, dan zal Nederland zich weer verder ontwikkelen als een nog kleurrijker land het al is.

Ik ben benieuwd hoe onze wereld eruit zal zien over 12 maanden - als wij weer verder zijn in onze ontwikkeling als kleurrijke Nederlanders.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten