Veranderingen #6: Een nieuwe dag

Het is zondagmiddag. Ik zit in het zonnetje op ons balkon. Van het stormachtig nat weer van de afgelopen dagen is niets meer te bekennen. De lichte bries is net genoeg. De zon nog sterk genoeg. De bladeren hangen hier nog aan de bomen en ze kleuren nog behoorlijk groen. Het is de perfecte nazomerse zondag die je maar kan bedenken.

Beneden op het wandelpad, we wonen op de derde verdieping, wandelen gezinnetjes. Kinderwagen erbij. Kleintjes op de fiets of step. Een echtpaar op leeftijd. Zij met rollator, hij waakzaam ernaast. Hond aan de lijn die in de hand ligt van een stevige jonge man. Cigaret hangt uit zijn mond. Twee bootjes varen rustig voorbij terwijl ze ingehaald worden door een Snelle Jelle. De golven zorgen voor een schommelde voortgang. Lastig zal het wel zijn. Zo herken je ook iemands rij gedrag denk ik erbij. Ongeduldig.

Vandaag voor de eerste keer in een poos voel ik rust in mijn lijf. Ik kan echt gewoon stilzitten en genieten. De afgelopen paar weken was ik gespannen maar ook druk vanwege afspraken, verplichtingen en gewoon de alledaagse beslommeringen. Het leek alsof alles tegelijk gebeuren moest.

De komende week staat er maar 1 nieuwe afspraak. Die is pas donderdag. Dan ga ik ma helpen. Daar ben ik de afgelopen maanden zeer weinig geweest. Tijd om dat recht te zetten. Ik heb mezelf beloofd geen ander afspraken te maken. Tijd om alles wat er gebeurt is te laten bezinken. Niet alleen vanwege het definitieve afscheid van tante maar ook gebeurtenissen in het gewone dagelijks leven moeten een plekje krijgen. De draad weer oppakken. 

Klinkt misschien gek maar ik ben de afgelopen tijd niet eens aan het schoonmaken van m'n koelkast gekomen, zeg maar. Kleine dingen die het eerst los worden gelaten als er druk op de ketel komt te staan. Over een paar weken hoop ik de rit naar Leeuwarden weer te maken. Naar broer en oom en uiteraard mijn nichten. Mijn oom zijn 90ste verjaardag is op komst. Dit zal niet met toeters en bellen gevierd worden maar zal ook niet te stilletjes voorbij gaan. Het leven mag gevierd worden.

Maar voor nu, even gas terug. Even eigen dingen oppakken en de ritme van het leven weer ervaren. De veranderingen stapelen zich op. Dan heb ik even tijd en ruimte nodig om weer tot mezelf te komen. 

Vandaag, de eerste dag van de rest van mijn leven. Ik omarm het, grijp het en geniet ervan. Morgen, ja morgen kan alles gewoon veranderen! Maar vandaag, die heb ik alvast.


Hier de links naar alle voorafgaande posts in de reeks: Veranderingen

Verandering #1. Op bezoek bij mijn tante

Verandering #2. Ik zwaai nog 1 keer

Verandering #3. De herfst is op komst

Verandering #4. Het telefoontje

Veranderingen #5 . Het afscheid