Herfst- wat ga ik genieten

1 november 2017 - het is herfst. Ja eindelijk. De zon is nu bezig een zomer elders te verzorgen. We zien het nog wel, voelen het ook niet een beetje maar het is een feit. Wij zitten in de herfst fase van 2017. En wat een prachtig seizoen is het ook. De kleuren en geuren, de wijdere blikken u dat de bomen hun bladeren verliezen, de langere avonden met gezellige kaarsen en sfeer lichtjes. Een tijd om bij te komen.

Nou hoor ik al geluiden van mensen die zeggen, "bah, hier heb ik geen zin in. Geef mij maar een jaar lang zomer." Gek genoeg gezegd, ook daar wordt een mens moe van. Ons lichaam is niet ingesteld om alleen maar met hoge temperaturen in het leven te staan. Afkoelen even. Erg gezond.

Ik voel voor die mensen die depressies krijgen omdat het weer omslaat. Die komen pas in het voorjaar weer 'tevoorschijn' zeg maar. Dat moet een verschrikking zijn. Want er valt veel van te genieten - ook al schijnt de zon ergens anders.

Het enige ongemak wat ik ervaar is niet wetend welke kleren te dragen. Truien met lange mouwen en een hoge nek zijn niet aan mij besteed. Te warm. Ik kies het hele jaar door voor een korte mouw met vest, jasje of iets van dien aard. Ik heb het al gauw te warm. Ik heb diverse jassen- allemaal verschillende diktes. Vorige jaar heb ik mijn echte winterjas maar een paar keer aan gehad. Letterlijk. Naar de nachtmis in de Grote Kerk en over straat zwalken met Oud en Nieuw.

Kleuren teveel om op te noemen
Wolken van spreeuwen weg naar andere oorden
Het riet kleurt geel
De bladeren rood, oranje en vaal groen
Paddestoelen sieren de velden
Kastanjes allemaal al geraapt door kinderhanden
Bladeren knarsen onder de laarzen
Kaarsjes weer op tafel
En balkons, zomerhuisjes en caravans
toegedekt

Herfst- wat ga ik van je genieten.

Voor wie denkt, " het duurt weer lang voordat zomer komt", kijk maar naar de kalender. Het is 1 november, waar is het jaar gebleven? Dus wanhoop niet. De dagen zullen weer lengen, de spreeuwen weer wederkeren en de bomen kleden zich straks weer aan met nieuwe kleren.

Het is herfst

De wolken verkleden zich meermalen keren per dag

In dunne vliesjes, dikke vesten, ruige kleedjes en hobbelige kussens
Ze reizen snel of kruipen gestaag wit, grijs en grauw
en verhullen de zon en  blauwe hemelen.

Ook kleuren de bladeren in allerlei tonen
om in het landschap hun kunsten te vertonen en  om te laten zien
Hoe knap ze zijn, als tovenaars die mij versteld doen staan
van hun bekwaamheid en kleurrijk schouwspel

Het water loopt zo rustig niet meer
Omdat het wordt voortgeduwd door de herfst wind
De golfjes en witte kapjes op het water
geven aan dat het gedaan is met de zomer rust
Nu maar het badpak opruimen tot volgend jaar

De balkons zijn minder druk
met frisse lucht en zon aanbidders
De stoelen staan leeg en omgekeerd
De planten bakken met inhoud uitgebloeid
Hangen nog even aan de haken
Toch nog even vasthouden dat gevoel van kleur.

Ik hou van herfst en wat het brengt
Ik kan ervan genieten
Mijn vest weer aan en dan weer uit
Want warm en koud weten hun ritme nog niet te vinden

Heerlijk, het is herfst - het seizoen van vernieuwing- ja
Want na de herfst breekt weer een nieuwe tijdperk aan
Van winter, kerst, samenzijn, sneeuw en koude voeten
Ook daar kan ik mijn geluk weer in vinden

Het leven is een en al seizoenen
Veranderingen, vastigheid, herkenbaar en onvoorspelbaar
Ik ben zo dankbaar aan de Schepper die
Deze wereld zo heeft verzonnen
Wat bof ik toch dat ik mag zijn
In een wereld die zoveel moois heeft te bieden

De 4 seizoenen

Ik las net een bericht van een nicht - "de herfst is nu ECHT binnen. Jammer de zomer is nu voorbij - veel te kort in dit land"! Nee, niet Nederland - Zweden. Ik moest een korte lach onderdrukken. Ik heb ooit gezegd "gelukkig de herfst heeft zijn intrede gedaan - de zomer duurt hier veel te lang". Nee, niet Nederland - Nieuw Zeeland. Ook nooit goed he? Het weer is voor ieder anders.

Elk seizoen brengt zijn eigen persoonlijkheid met zich mee. Soms kan je wel eens bezoek hebben van iemand en eigenlijk ben je na een kort gesprek al uitgepraat. Weinig nieuws te melden, weinig met elkaar gemeen. Dus als die persoon vertrekt komt er rust in de tent. Hehe, die is weg. Bleef te lang plakken voor je gevoel. En dan die vriend die 'eventjes langs komt' bleef die maar langer. Je had nog zoveel te bespreken. Het is ook nooit goed he? Zo heeft iedereen wel wat.

Dat kan ook gebeuren bij een relatie. Het seizoen is voorbij. De vonken slaan er niet meer vanaf. Het groeten bij weggaan of thuiskomst wordt minder. Dichtbij elkaar zitten op de bank gebeurt ook niet meer of in ieder geval zelden. Het is nooit goed he? Wat zag ik ooit in hem/haar?

Aan het weer kunnen wij niet sleutelen ( gelukkig). Wel zijn wij in staat om van elke dag te genieten - wat het weer doet zou er los van moeten staan. Plan niet vanwege het weer - maar kijk naar wat de dag brengt en gebruik dat. Elk dag is een cadeau.

Met vriendschap ligt het anders. Mijn vader zei ooit tegen mij nadat ik m'n hart had gelucht over een vriendschap die aan het afkoelen was, "dan hebben jullie elkaar misschien nu even niet nodig. Mensen komen op je pad wanneer je ze nodig hebt. Je bent vrij in wie je vrienden zijn en met wie je omgaat".

Een relatie is weer anders. Dat is iets waar je wel wat aan kan doen. Praten, keuzes maken, elkaar opvangen, enthousiast de dagen samen delen. Leg je verschillen naast je neer en kijk naar de goede kwaliteiten. Waarom irriteren aan iets waar je toch niets aan kan doen. Geniet van de mooi kanten van diegene waar je je leven mee deelt. Ook relaties hebben seizoenen. Geniet van alle kleuren en geuren.