Het WAS even wit

Hehe, waar ik al een tijdje op zat te wachten, eindelijk toch gekomen. De sneeuw. Voor sommigen een nare ervaring maar voor anderen een aderlating. Mijn lichaam heeft dit even nodig. Afkoelen op een natuurlijk manier. Iets wat in de ritme van mijn lichaam past. Vier seizoen, allen met een bijzonder kenmerk. Die van de winter is SNEEUW.

Ja, ik weet het, de 'donkere dagen' zijn somber. Ligt aan hoe je in het leven staat denk ik. Ik 'vier' 21 december in de zin van, "kijk nou gaan we weer de goede kant op. Tegelijkertijd 'vier' ik ook 21 juni and een teken dat de langere dagen weer in gaan korten. Niet alleen zijn de veranderingen in de natuur nodig ( natuur = planten, dieren) ook wij 'dieren' hebben deze omslag nodig om ons lichaam in balans te houden.

Hier gemaakt - geboren - even weggeweest en weer wedergekeerd. Ik weet wat het is om in een land te wonen waar de seizoenen minder verschillen in temperatuur. Ik 'bleef' het warm hebben. Nu terug in mijn geboorteland, en meegenomen de temperatuurverschillen van vroegere tijden, is mijn lichaam weer beter geregeld. Gek misschien, maar waar.

Het wit verdwijnt nu al, of voor sommigen 'nu pas'. Ik had het wel een weekje bij mij willen houden. Misschien zit er nog een buitje ergens in de lucht, ondertussen ben ik heel tevreden met wat ik al heb mogen ontvangen.

Het WAS even Wit! Blijer kon je mij op dat moment niet maken.

Herfst- wat ga ik genieten

1 november 2017 - het is herfst. Ja eindelijk. De zon is nu bezig een zomer elders te verzorgen. We zien het nog wel, voelen het ook niet een beetje maar het is een feit. Wij zitten in de herfst fase van 2017. En wat een prachtig seizoen is het ook. De kleuren en geuren, de wijdere blikken u dat de bomen hun bladeren verliezen, de langere avonden met gezellige kaarsen en sfeer lichtjes. Een tijd om bij te komen.

Nou hoor ik al geluiden van mensen die zeggen, "bah, hier heb ik geen zin in. Geef mij maar een jaar lang zomer." Gek genoeg gezegd, ook daar wordt een mens moe van. Ons lichaam is niet ingesteld om alleen maar met hoge temperaturen in het leven te staan. Afkoelen even. Erg gezond.

Ik voel voor die mensen die depressies krijgen omdat het weer omslaat. Die komen pas in het voorjaar weer 'tevoorschijn' zeg maar. Dat moet een verschrikking zijn. Want er valt veel van te genieten - ook al schijnt de zon ergens anders.

Het enige ongemak wat ik ervaar is niet wetend welke kleren te dragen. Truien met lange mouwen en een hoge nek zijn niet aan mij besteed. Te warm. Ik kies het hele jaar door voor een korte mouw met vest, jasje of iets van dien aard. Ik heb het al gauw te warm. Ik heb diverse jassen- allemaal verschillende diktes. Vorige jaar heb ik mijn echte winterjas maar een paar keer aan gehad. Letterlijk. Naar de nachtmis in de Grote Kerk en over straat zwalken met Oud en Nieuw.

Kleuren teveel om op te noemen
Wolken van spreeuwen weg naar andere oorden
Het riet kleurt geel
De bladeren rood, oranje en vaal groen
Paddestoelen sieren de velden
Kastanjes allemaal al geraapt door kinderhanden
Bladeren knarsen onder de laarzen
Kaarsjes weer op tafel
En balkons, zomerhuisjes en caravans
toegedekt

Herfst- wat ga ik van je genieten.

Voor wie denkt, " het duurt weer lang voordat zomer komt", kijk maar naar de kalender. Het is 1 november, waar is het jaar gebleven? Dus wanhoop niet. De dagen zullen weer lengen, de spreeuwen weer wederkeren en de bomen kleden zich straks weer aan met nieuwe kleren.

Even bij-kletsen over verkouden zijn!

Ik zit met een glimlach op mijn gezicht na het lezen van een paar oude blog berichten. Het dagelijks leven kan mee of tegenvallen. Tenminste, als je veronderstelling van je dag maakt bijvoorbeeld.

Bij mijn laatste schrijven melden ik vol optimisme dat, omdat ik een rust week had gehouden, de grieperige toestanden weg waren en ik weer volop in het leven kon staan. Ja, je voelt het al aankomen he? Door die rustweek, was ik ontspannen en waren die winterse mankementen nog helemaal niet klaar met mij. Ik ben nu verkouden. Niet ernstig hoor, maar vervelend. Verstopte neus, deel van de dag. Loop ik warm en koud vooral s nachts. Ik hoest niet. Mijn hoofd is eind van de dag zwaar- en ik neem nu om de zoveel uur paracetamol in. Gewoon, om mezelf wat ruimte te geven. Tot nu toe eigenlijk 'medicijn-loos' geweest. Dacht dat ik genoeg reservers had om mijn eigen lichamelijke boontjes te doppen.

Mijn vitaminen intake verhoogd, wel vest aan ook al heb ik het niet koud en meer drinken. De Vicks weer insmeren op mijn voetzolen en toegeven dat ik na velen jaren toch 'de pineut' ben geworden van winterse klachten. " Gaat wel weer over voordat je een jongetje wordt" zei mijn vader vroeger. En dat zal ook wel zo zijn. Nu even gas terug ( weer) en de komende dagen opnieuw even koest houden. Maandag is weer een nieuwe week met nieuwe kansen.

Overdag gaat het prima. Merk ik alleen maar dat mijn neus verstopt is. Verder helemaal niets. Dus ga ik zometeen even lekker in het zonnetje buiten. Even frisse lucht halen. Heerlijk- nog even geduld.

Ik heb niks te klagen als ik de berichten van velen lees. Het is niet ongewoon dat sommigen het zwaar hebben en weken lang echt ziek en plat liggen. Overal pijn en ongemak. Ik ben een winter liefhebber. Het seizoen deert mij niet- vind het een gezonde tijd van het jaar. Alles fris en schoon- door vorst, regen en wind. tJa, dan hoort de griep er blijkbaar ook bij- in de zomer heerst er een ander variant. Ook niet leuk. Maar om de winter de blaam te geven van ziek zijn- nou dat is niet zo. Kan elke seizoen en op allerlei niveaus.

Morgen, zou het zonnig zijn, dan ga ik weer even frisse neus halen- deze bevalt dus niet meer. Dan kan ik even andere lucht inademen en mijn longen en neus van een 'opfris' beurt laten genieten. Ach, elk sta open voor wat morgen brengen zal. Dit ongemak, daar kan ik heel goed mee leven. Verkouden zijn - hoort erbij.

Dagelijkse routines

September- ja nu al!

De maand waarin 'wij' langzamerhand afscheid nemen van de zomer. En ik zeg langzamerhand- want in deze maand kunnen er nog veel zomerse dagen voorkomen. Oktober is ook geen slechte maand wat weer betreft. Het is wel aanpassen. Soms weer dat vestje uit de kast erbij halen en zo af en toe toch weer naar die spijker broek grijpen.  Het licht gaat vroeger aan en het is wat donker bij het opstaan. Dat geeft weer een drang om nog wat langer te blijven liggen. Ja toch?

De deuren van scholen zijn weer open gegooid na de 6 weken vakantie, kantoren en bedrijven functioneren over het algemeen weer met volle man/vrouwkracht. De grijze golf maakt van de gelegenheid gebruik om 'nog even' te genieten van die stilgevallen campings en wat minder drukke wegen. Het lijkt erop dat de herfst ook al staat te drammen om te beginnen. Uit mijn raam zie ik al een verkleuring van bladeren aan de bomen.

Voor velen zijn dit tekens dat de 'donkere maanden' eraan komen. Veel binnen, korte dagen, minder licht en ook minder vreugde in hun harten. Ik weet niet hoe dat voelt. Ik begrijp dat het iets ontastbaar is- wat binnenkruipt en vastkleeft tot de dagen lengen en het frisse groen zich weer aan de bomen doet groeien.

Mijn ervaring is juist andersom. Ik ben van de herfst, winter en voorjaar. De zomer is 'leuk' maar die andere 3 seizoenen zijn GEWELDIG in mijn beleving. Er gebeurt zoveel. Ook op gebied van feestelijkheden. De warmte, de samenhorigheid, de gezonde spanningen rondom Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw en dan - eindigen met Pasen- wanneer de cirkel weer rond is. Knus op de bank met een plaid en goed boek, warme chocomelk, de geur van oliebollen en glühwein. Allemaal 'geniet' momenten die een glimlach op mijn gezicht geven. Alleen de gedachten al.

Salades zijn heerlijk - toch heb ik zo af en toe weer zin in 'gewoon', een warme maaltijd zonder dat er een kommetje sla naast staat. Rijk gevulde tomatensoep, de roerbak groentes die nu in overvloed aanwezig zijn. Ja en dan, de vraag van mijn echtgenoot die graag weer 'hachee, rode kool en stoofpotje' wil eten.

Ik ga mijn 'gewone' werkzaamheden ook weer oppakken. Mijn weken waren ook erg wisselvallig en vaak onderbroken door onverwachte leuke verrassingen. Routine- daar ga ik mij weer in verdiepen. En als het goed is, komt dan het schrijven ook weer wat vaker voor.