Ik begin weer wakker te worden

Goedemorgen!

Het heeft even geduurd en nu is het toch zover. Ik voel dat ik begin te ontwaken. Niet uit een winter slaap - ik houd van het winter weer. Mijn hoofd zat vol, vol van verdrietige dingen, vol van dagelijkse dingen, vol van gisteren en morgen. Ik ben aan het opruimen geweest. Alles een beetje op een rijtje gezet, lijstjes gemaakt ( bij wijze van spreken dan) en langzamerhand kwam er ruimte, licht, verlichting ook.

Ik denk dat er maar weinig mensen zullen zijn die geen ' rugzakje'  met zich mee dragen. Hoeft niet altijd diep ingrijpende dingen geweest te zijn - de ervaringen hoeven niet altijd zwaar te zijn om er iets van aan over te houden. Zelfs de apostelen hadden wel het een en ander meegemaakt stel ik me zo voor. Ze waren niet voor niets ' gekozen'  om met Jesus mee te lopen, te leren, te delen en groeien. Jesus kon in hun harten kijken- wist precies wie ze waren en waartoe ze in staat waren.

Even als tussendoortje - Zelfs Judas was een van de uitverkorene. Ik ben daar nog niet uit - hoe ik daar over denk. Jesus wist waartoe Judas in staat was. En toch koos Hij hem om een van zijn volgelingen te zijn. Waar hoopte Hij op dat Judas zou doen - hem niet aangeven? Was hij gekozen juist omdat Judas dat WEL zou doen? Of was het een test? Net zoals wij in het leven keuzes hebben - doe je het wel / doe je het niet! Enfin, ik ga weer terug naar mijn stukje!

Ik heb het gevoel dat ik ook gekozen ben als apostel, als metgezel in het leven van Jesus. En dat vergeet ik wel eens. Niet dat ik me verloren voel- toch verlies ik wel eens het gevoel van ' erbij horen'. Dan wordt ik ietwat ontmoedigd over dingen die in mijn leven zich voordoen. Weet ik even niet waar ik de energie vandaan moet halen om me door iets heen te slaan of te werken! Welke kant moet ik op, wat wordt er verwacht/gevraagd van mij? Het bidden wordt dan zo ' gewoontjes'  omdat ik het 'toch doe'. Ik verdwaal dan een beetje, ben de weg even kwijt.

Mijn lijstje in mijn hoofd is behoorlijk afgewerkt. Ik heb de ontbrekende energie weer opgespoord en mijn accu is goed opgeladen. Wat ik geleerd heb is dat ik wat meer op moet letten - op die accu! Want leeg is leeg en dan kan er van alles mis gaan. Mijn leven zit vol kansen, vol mogelijkheden en die ga ik benutten- volop inzetten om de weg te bewandelen die voor mij te bewandelen is.

Ik wandel niet alleen. Dat is een heerlijk gevoel. Ik kan al pratend of in stilte genieten en wetend dat Jesus mee loopt. Hij weet waar ik toe in staat ben.

Vol goede moed ;-) Ja, echt wel hoor!