Een ander onderwerp

Er was geen woensdagavond groep- er waren zoveel niet beschikbaar vanwege vakantie plannen dat er besloten werd de avond stilletjes voorbij te laten gaan.

Ja, wat moet ik dan? Waar moet ik nu over schrijven? Nou, er zijn onderwerpen genoeg waar ik het over zou kunnen hebben. Je hoeft de krant maar open te slaan en daar gaat het al mis. Niets anders dan geweld, gruwelijk geweld en overdadig geweld. Ja toch? Ik wordt er een beetje zenuwachtig van. Natuurlijk kan ik dat overslaan - en dat gebeurt ook wel en neem ik genoegen met de 'gewone' berichten, maar er staat weinig bij om echt blij van te worden. Dus die krant kan ik makkelijk links laten liggen en mijn dag wordt er niet minder door.

Psalmen 4:8
Ik zal gaan liggen en slapen in vrede, voor jou alleen, HEERE, stellen mij in staat om veilig te wonen. 

( NVS)

Waar wordt ik dan wel blij van?

Ik hou van kikkers en het lied
It's not easy being Green, van Kermit.
Tekst ZO bijzonder mooi.

Als ik wakker wordt en dankbaar de dag begin - juist met DAT gevoel van dankbaarheid dat ik er BEN! Dat mij een nieuwe dag geschonken is om er wat mee te doen wat waardevol is.

Wanneer er berichten staan van een of meerdere kinderen en/of kleinkinderen op mijn iPAd of telefoon.
( nee, niet via openbaar FB ofzo- gewoon - mam/oma berichten persoonlijk naar mij) vanuit het buitenland.

Als ik de stem van manlief hoor en weet dat hij goed heeft geslapen en uitgerust is. Hij heeft nl ernstig apneu en slaapt met een masker. Dat was ZO wennen. Ik ben absoluut ERG trots op hem dat hij er zo goed mee omgaat.

Als ik naar buiten kijk - regen, zonneschijn of welk weersomstandigheid ook - en zie hoe mooi alles rondom is. De luchten, de bomen, de geiten en kippen en het opgewekte gesnater van alle vogels.

Het ochtend chat bericht van een vriendin via Skype. We maken elke ochtend contact gewoon om te laten weten hoe de nacht is geweest en wat de plannen voor de komende dag zijn. Haar man is semi- invalide na een hartstilstand en reanimatie. Zij zorgt met veel liefde en toewijding voor hem. Dit ochtendritueel is echt een belangrijk onderdeel van onze vriendschap en steun naar elkaar.

Dus, ik hoef niet over die narigheid te schrijven. Niet omdat ik ontken dat het er is, maar omdat ik het veel belangrijker vind om te weten dat er mogelijkheden zijn tot dankbaarheid. Dat, als ik het zou toelaten, dat ik somber en neerslachtig zou worden als ik op ga in alle ellende die mensen zich aandoen.

Ik kies voor vrede in mijn omgeving. En als dat helpt om een ander ook zo in het leven te staan dan zijn we een stap verder om te leven zoals we dat behoren te doen. In liefde, in zorg voor elkaar - in hoop en vreugde.

Matteüs 22:36-40
36 ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ 37 Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.40 Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet staat.’

En elkaar afslachten is naar mijn inziens niet wat God voor ogen had.

Internet hobbels

Laatst kreeg ik te horen - " waarom komt mijn reactie niet op de pagina te staan?"

Nou heb ik de laatste tijd wat gesleuteld - maar ik heb niets veranderd aan de settings over REACTIE plaatsen.

Dan sta je soms even met grote vragen.... want ook al weet ik wel het een en ander - soms heb ik het gevoel dat ik niets weet.

Dan ga ik twijfelen aan mijn eigen kunnen.

Vanaf mijn jongere jaren - en dat is al lang geleden - werk ik met computers...

Mijn collega Hennie bij de sorteermachine
Wat een bakkenbeest he?

Tegenwoordig kan alles op een mobiele telefoon uitgezocht worden. Mails gestuurd, afspraken gemaakt - fotootje erbij. Noem maar op.

Toch blijft het soms in gebreken. Dan werkt internet niet of traag, dan komen de beelden raar over - of juist niet. We kunnen weten wat anderen eten of hebben gekocht en we kunnen vrienden terugbetalen - door per direct geld op hun rekening te zetten. We laten ons gek maken, gefrustreerd raken - en vaak de plezier ontnemen van onverwachte wendingen of gebeurtenissen.

Wat leven wij toch in een bijzondere wereld.

Ik vraag me af - hoe zou het de apostelen gegaan zijn met een iPad- een digitale agenda in de iPhone op zak of een TomTom om juist dat klein dorpje te vinden?

De bijbel - al die mooie verhalen en bijzondere belevenissen - nu ontbreken er beelden - hoe zou de wereld er toen ECHT uitgezien hebben? En zouden we meer of minder verhalen hebben om van te leren?

Hebben wij het nu beter???

Wij willen ( en dat wilde Thomas ook) zekerheid, alles weten of het wel of niet waar is, zekerheid over het weer, over die aanbieding, of de files er al staan. We laten eigenlijk weinig over aan onze verbeelding en verwachting. Eigenlijk jammer - want thuis blijven omdat Buienradar regen aangeeft en dan later horen - nee joh, het was hardstikke mooi weer hier - is toch een verloren kans.

Blinde vertrouwen - hebben we dat nog?

We zijn er nog niet.....

Een boek lezen en datzelfde boek bespreken vergt tijd. Want je komt van alles tegen. En vreemd genoeg ( of niet zo vreemd) raakt de inhoud nu onverwachts de dagelijkse gebeurtenissen - of dat nou toeval is of gewoon bewustwording laat ik in het midden. Ik ben zelf niet zo van 'toeval' maar dat is voor iedereen anders.

My Neigbour's House, een in het engels geschreven boek over het 10de gebod. Marja Meijers kreeg jaren geleden ingeving van  de Heilige Geest om boeken te schrijven over dit onderwerp ( de Tien Geboden) en dan nog wel in het Engels. Dat was wel haar voertal op dat moment, hoewel Nederlands haar moedertaal is.

Enfin, de groep mensen waarmee ik een discussie aanga (bijna) elke week is bezig duidelijkheid te krijgen over hoe dat gebod er nou precies uitziet en wat er van ons verwacht wordt. Best wel interessant om de geboden te zien als spelregels - ipv barriers.

Een woordje zoals NIET kan een rode vlek zijn voor velen en ongewenst gedrag oproepen. Dus, Marja haar uitgangspunt is niet NIET maar wat dan WEL?!

En zo komen wij tot nieuwe inzichten, zijn het eens en oneens en breken veel taboes open. Want hoe weet je nou of je iets wat een ander heeft WEL zou mogen willen en wanneer nou NIET!

Vorige week stond er een verhaal in de krant - een gezin had 'pech'. Van alles ging fout op hun vakantie. De krantenkop 'Vakantie van hell' of 'Helse vakantie' ( ik weet het niet precies meer) riep bij mij al gauw een gedachten van - oh wat een ramp is deze mensen nu overkomen?
Dus ik begon te lezen.......

Door een wat slordige voorbereiding ( mijn beoordeling) kwamen ze 'vast' te zitten op een camping in Frankrijk. Vast in de zin van , geen geld om uitstapjes te maken vanwege de pinpas die 'opgegeten was' door een foute die de eigenaar had gemaakt bij het trekken van geld. De kinderen konden 'alleen maar' bij het zwembad of in de speeltuin spelen. Er was geen geld voor pizza! De kinderen vonden het maar NIKS- ze verveelden zich! De begeleidende familiefoto sprak boekdelen.

Ik weet het, niet aan mij om te beoordelen - maar ja, daar stond het dan, in de krant " Vakantie van Hell". Oh zo triest. Ik was er stil van. Een camping, zwembad, Frankrijk, speeltuin, gezond, SAMENZIJN. Je zal het maar zo slecht treffen!

Natuurlijk hadden ze andere plannen voor ogen - maar het liep anders.

Dan ga ik toch denken - hoe zit dat met ons mensheid. Kunnen we nog tevreden zijn met minder? Hoe flexibel zijn wij? Danken we nog voor kleine zegeningen of alleen maar die Eerste Prijs ( de beste, grootste, mooiste iets waar wij naar verlangen) zou ons dat toebedeeld zijn?

Kunnen we nog gelukkig zijn met wat we hebben?

Wat doen we of hebben we er voor over om datgene te bereiken wat ons echt GELUKKIG gaat maken? 

( tot de volgende wens).

Wat zijn nou die zo felbegeerde  DINGEN? 

De vriendschappen, de relaties, ons werk, huis - hobby's, de TOEKOMST????

En vandaag dan - de hier en nu? Is dat genoeg?

Een najaarsdag net in je vakantieweek!

Kunnen we DAAR tevreden mee zijn?

Zo denken - kan de wereld LICHTER maken!
Of niet soms?