Blog Inspiratie- waar komt het vandaan?

Ik heb net een blog geschreven op mijn Keuken blog .

Deze blog is ontstaan naast mijn Facebook pagina  over koken, recepten, gezondheid 'dingetjes' enzo.

Iemand vroeg een poos geleden waarom ik aan het bloggen was gegaan.

Nou, dat was omdat ik graag mijn gedachten 'uit' mijn hoofd wilde hebben maar ook omdat ik als kind al schreef, een dagboek bijhield en graag verhaaltjes schreef. Ik las veel en dacht dat ik ooit ook schrijfster wilde worden. Ik heb die droom nog niet losgelaten hoor. Het loopt gewoon anders dan ik voor ogen had.

Mijn kookpagina en blog is ontstaan doordat ik de keuken een van de fijnste plekjes van het huis vind.

Dus, schrijven een hobby en koken een hobby. Die vallen goed te combineren.

Mijn inspiratie voor mijn kook blog komt uit de keuken- mijn inspiratie voor deze blog is uit het leven gegrepen, zeg maar.

Het gaat over dagelijkse dingen, menselijke strubbelingen en belevenissen. Indrukken, gedachten, het nieuws, verwachtingen en teleurstellingen.

Door mijn opvoeding en geloof schrijf ik met de invloeden daarvan.

Ja, ik geloof in God. Ik weet niet hoe God eruit ziet en voor mij maakt dat ook niet uit. Lang haar, blote voeten, ik heb daar niets mee of het nou zo was of niet.

Ik 'voel' de aanwezigheid en daar ben ik dankbaar voor, blij mee en voel me er beschermd door.

Dat wil niet zeggen dat mijn leven verdriet- moeiteloos of zonder tegenslag verloopt.

Wat het wel betekend is dat ik er niet alleen voor sta. Dat ik open sta voor de oplossingen, steun, begeleiding, mogelijkheden die mij aangereikt worden op diverse manieren. En ja, ik grijp wel eens mis. Loop wel eens de verkeerde kant op of zie de oplossing te laat. 

Ik ben nooit alleen

Je zou je af kunnen vragen- wat is dan het verschil tussen een gelovige en een niet gelovige? Want als ik de zelfde dingen meemaak als iemand die niet gelooft, wat is dan het voordeel ervan?

Voor mij, en theologisch is er misschien een heel ingewikkeld uitleg beschikbaar, maar voor mij betekend het toch dat ik er ( het leven) niet alleen voor sta. Dat ik mag vertrouwen in de liefde en kracht van God die mij liefheeft. Dat ik de dankbaarheid voel en ervaar dat ik leef, dat ik gezegend ben met alles wat ik 'heb'. Drie prachtige kinderen en hun partners, de kleinkinderen stuk voor stuk geschenken die mijn leven verrijken. De echtgenoot waarmee ik door het leven mag, de vrienden die mij omarmen, de levenservaringen en leermomenten die ik mag meemaken.

Er is zoveel negativiteit in de wereld. Er wordt zoveel geklaagd, gemopperd. Men lijkt zo ondankbaar en ontevreden. Het stemt mij verdrietig.

Als er wolken in de lucht hangen wordt er eerst gezegd- 

wanneer gaat het regenen? Ipv, nog even dan schijnt de zon weer!

De dagen vliegen voorbij, ik besef dat mijn tijd ooit voorbij is- wanneer en hoe blijft onbekend. Dus aan mij om zoveel mogelijk 'uit' het leven te halen. Te zijn wie ik hoor te zijn voor allen maar ook voor mezelf.

Vandaag dus weer een dag om dat waar te maken. Deze zondag goed in te vullen en optimaal te beleven. Mijn streven is daarom- geen dag te laten ' verpieteren'. En dat lukt niet altijd maar gaat steeds beter.

Geniet allen! Maak wat moois van je leven. Je krijgt maar een kans!

Zoef zoef..... die snelle Haas, weet je nog?

Ik had vroeg zondagochtend  een hoofd vol tekst - die ik dus niet op kon schrijven vanwege het feit dat ik de auto bestuurde richting Belt-Schutsloot om daar een nachtje door te brengen om Paas- zondag met vrienden te vieren. Doen we elk jaar.

Nu is het dinsdag- en weet ik nog wel het THEMA waarom ik dacht wat ik dacht en zowaar is nu ook de gehele tekst verdwenen - behalve Zoef, zoef zoef.

Jaja, die Haas uit de Fabeltjeskrant.

Zoef zoef zoef- ik heb haast, hij heeft haast - zij hebben haast.

Nou ja, zoiets was het dus.

Ik was een paar dagen niet lekker geweest. Alles liep eventjes uit de hand wat betreft huishoudelijke klusjes, werkzaamheden en voorbereiding op Pasen.

Voor mij is Pasen het grootste feest van het jaar. Ja, Kerst is ook GROOT, maar Pasen is voor mij HET feest. Gaat niet over cadeautjes, bomen en verlichting, adresboekje bijwerken en kaarten sturen en ontvangen. Pasen gaat, voor mij althans, over Goede Vrijdag- en het kruis. Daarna de Verrijzenis. Ja, HET feest wat elke jaar herdacht en gevierd wordt. Niet door iedereen weet ik ook wel- maar voor mij en velen met mij - WEL.

Het was zaterdag. Ik moest er echt aan geloven- winkelen op een zaterdag is niet een van mijn hobbies. Daar heb ik de hele week voor. Supermarkten op een zaterdag vermijd ik express. Wat een drukte.

Nu was het de dag voor Pasen. Een gekkenhuis. Schappen leeg geplunderd, rijen lang bij de kassa's. Overvolle winkelwagens en manden. Trouwens geen mand te bekennen bij de ingang. Heb er eentje gehaald bij de kassa.

Als Zoef de Haas en Truus de Mier vlogen mensen me om de oren. Ja "een gekkenhuis" werd er door iemand die in de rij bij de kassa stond, gezegd. Ik kon haar geen ongelijk geven.

Op het parkeer terrein een wanboel. Mensen die ongeduldig op een lege plek stonden te wachten. Sommigen het wachten beu en de parkeergarage in reden. Nou ja reden- vol plankgas zodat je wel degelijk wist ' die is nijdig, ongeduldig of heeft HAAST'! En dan die chauffeurs die aankomen rijden en zien dat iemand wegrijdt. Schieten meteen in de plek en zien niet ( of wel hmmmm?) dat iemand staat te wachten. Meer frustratie.

Ik vroeg me af afgelopen zaterdag, hoe zien die mensen Pasen dan? Een paar dagen om groots in te slaan, lekker eten, bezoekers ontvangen of op naar de camping? Ik hoorde kinderen roepen dat ze 'dat grote ei, die zak chips, speelgoed' en wat dan ook wilde. Een meisje huilde omdat haar ouders niet naar de koffiezaak gingen voor een ijsje.

Goede Vrijdag, voor mij een dag van soberheid, was al voorbij. Dit was zaterdag- de toeloop naar het heugelijke- de Verrijzenis. Het idee, alles komt goed! BLIJ en TROTS te mogen zijn. Opgelucht.

Weinig blijheid rondom. Niet als bij Kerst waneer er muziekjes spelen, mensen lachen. Geuren van oliebollen en chocolademelk in de lucht hangt.

Waarom zingen we wel en vieren we " Er is een kindeke geboren..." maar niet het 'Waarom' en wat is er met dat Kindeke gebeurt?

Het voorjaar breekt aan, overal geel en frisheid. Nieuw leven. Knoppen in de takken van bomen.Verse sprietjes groen gras.... maar echt, in de mensheid weinig frisheid te bekennen- misschien alleen de groen van ergernis!. Er hadden kraampjes met Paasbrood kunnen staan, verse eitjes en mooie taferelen. Een Paastafereel met palmtakken, grot, kruis en het licht dat gaat schijnen... op Paas Zondag - ipv een Kerststal en kerstboom en de 3 koningen. Nu wel wat haasjes en kuikentjes hier en daar maar daar hield het dan ook mee op.

Ik weet het, er was wel " The Passion". Voor het 5de jaar, geloof ik. Die MOEST je zien op tv. Een ware gebeurtenis. Ik lag ziek op bed- dat zou het dus niet worden. Alle media hype, voor en tegenstanders daargelaten. Ja er wordt wel degelijk over Goede Vrijdag gedacht en besproken - en dan?

Zoef Zoef

Tuut tuut tuut

Snel, rennen, pakken en wegwezen.

Vlug! Het is Pasen. We hebben een paar dagen vrij. Fijn he?