Vandaag is het (weer) genieten!

Ik zeg vaak, heel vaak, "Geniet van het leven, het duurt maar even!" En dat is niet pessimistisch bedoelt. Integendeel. Grijp je kans, geniet van alles, pluk de dag. De uitspraken die langs ik op diverse plekken langs zie komen. Het is niet nieuw. Alle periodes in het leven, zoals wij dat kennen, heeft indruk gemaakt, sporen achtergelaten of nieuwe inzichten gegeven.

Als ik op sta na een lang of korte nacht, dan is het VANDAAG! Als ik naar bed ga, sluit ik die 'vandaag' dag af. En na het wakker worden- begint VANDAAG weer opnieuw.

Aan het begin in 2018 heb ik een woord gekozen. Probeer ik elk jaar mijn focus op iets te zetten waar ik denk, dat heb ik nodig, moet ik aan werken of gewoon 'leuk' om extra aandacht aan te besteden. Dit jaar is het  'doorzetten'! Waarom dat woord? Omdat ik de uitspraak ' komt goed, doe ik morgen' gebruikten. En misschien wel wat te vaak hebt ingezet. En, zoals je kan zien in het eerste stukje, het komt niet, die MORGEN! Want het is altijd 'vandaag'!

Het foto album van je laatste vakantie, de brief die je nog wil schrijven, de ramen die nog gezeemd moeten worden, de broek die een nieuwe rits nodig heeft, het recept die op je wacht om uitgeprobeerd te worden, de vrienden die je lang niet hebt gezien maar waar je graag mee wil bij kletsen, de baby van je vriendin die nog een knuffel van je te goed heeft, de film die je nog niet hebt gezien, de la die nog opgeruimd moet worden, de kleren die schreeuwen om aandacht en een opruim beurt verdienen. Weet je, dit is maar een piep kleine greep in de 'morgen' la.

De bedoeling is, om stuk voor stuk aan die dingetjes te knabbelen. Om de 'morgen' dingen naar vandaag te plaatsen en dan dat woordje DOORZETTEN te laten gelden. Want een jaarboek van 2014 is niet leuk om nog uit te moeten pluizen. Het eindresultaat trouwens wel. Het doorbladeren van al die herinneringen. Wat een beloning. En die leuke broek die je echt niet weg wil doen- die kan je weer aan. Er zijn een groot aantal naai ateliers in ons land. Bijna elke winkelcentrum heeft er een. Voor €7,50 heb ik net een jack voor mijn man laten repareren. Scheel weer vele €s voor een nieuwe. En hij was nog lang niet uitgekeken op zijn jack. De broek heeft voor het zelfde geld ook weer een nieuwe rits. Ik kwam er niet aan toe dus bleef het liggen voor 'morgen'. Nu is het klaar. Het is mij gelukt om tot nu, alle verjaardagen te belonen met een kaart en bericht. Is soms wel net op het
nippertje- maar toch!


En dat foto album van de laatste vakantie - daar ben ik nu mee bezig. Komt helemaal goed en wordt toch mooi!

Carpe Diem

- Pluk de Dag.... en geniet ervan!

Voor de dag ermee: Ik vlog!

OmaFarAway

Ik heb besloten wat meer te komen te weten waar de jeugd en Internet goeroes zich allemaal mee bezig houden. Mijn nieuwsgierigheid is door de diverse mogelijkheden, aangewakkerd. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben een YouTube kanaal begonnen- omdat het KAN! Ik blog en dat is leuk, maar voor de kinderen en kleinkinderen en vrienden ver weg- ben ik een 'live' blog, dus een vlog begonnen. Hehe, het hoge woord is eruit. Ik ben uit de kast met mijn geheim.

Ook ben ik nu voor het eerst 'op' Instagram, onder dezelfde naam 'OmaFarAway'. Dit is nog een totaal onbekend terrein. Elke dag zet ik er een foto op. Weet nog niet goed wat ik er mee moet maar daar kom ik wel achter. Een aantal kleinkinderen gebruiken het ook dus weer een connectie kans waar maken.

Mijn YouTube kanaal heet "OmaFarAway". Gewoon omdat ik dat ook ben. Er staan inmiddels 8 filmpjes op. Ik ben echt dingen aan het leren- tjonge jonge. Het is niet zomaar wat. Die jonge mensen hebben technieken onder de knie waar ik alleen maar van kan dromen. KNAP dat ze moeten zijn.....ik modder maar wat aan. Ik zie zelf al wat 'groei' en verschillen sinds mijn eerste filmpje.

Nu ben ik bezig met een over de afgelopen 2 dagen dat we in Blokzijl waren of in ieder geval 2 dagen van huis waren. Max, mijn kleinzoon stuur de mij een bericht dat hij dit ontzettend 'tof' vond. "Oma you are so cool doing this. Good on you" Nou blijer kan je een oma niet maken. Er wordt naar gekeken omdat dit sneller is dan het lezen van de blog hahahahahahahah! Ook de nuance van de stem is anders dan het geschreven woord. Niet dat ik stop met het vastleggen van dingetjes in mijn Blog maar het is gewoon iets erbij. Ik leer graag meer over het bewerken van films enzo. 

Nou, dan ben ik maar die maffe OmaFarAway. Pensioenado ( bijna) maar ben al aan het oefenen.  De techniek kan een hulp of hinder zijn. Nu ik ermee bezig ben leer ik steeds meer dingen die de frustratie weg halen. Over het makkelijk delen tussen iPad, iPhone and iMac. Ook tussen de Cloud en andere mappen. Ach voor sommigen een koude kunst. Voor mij elk nieuw dingetje een overwinning.

Ik weet dat ik geen professionele filmmaker ben en er valt op dat gebied ook veel te leren. Komt allemaal op zijn tijd wel goed. Nu eerst even wennen aan het idee dat ik nu 'op YouTube' ben en 'Uit de kast'. Ik heb het berichtje ook met vrienden dichterbij gedeeld. Was even afwachten wat de reacties waren. Er zijn 2 volgers bij gekomen dus dat is niet negatief toch?

Als ik kijk naar hoe de wereld in elkaar zit, wil ik er toch wat meer van weten. Het is eigenlijk, naar mijn idee, alleen koppigheid en onwil om je ogen hiervoor te sluiten. Ik wil weten waar mensen het over hebben. Waar de jeugd mee geconfronteerd wordt en aan mee doet. Nee, ik hoef geen gekke dingen te zien of baldadigheid te steunen. Maar wel weten waar ik het over hebt of over lees. Zo vorm ik toch een meer geïnformeerd beeld.

Als je mee wilt reizen op een veilige manier- klik maar op de OmaFarAway link en wees avontuurlijk door te abonneren zodat je de volgende videos ook te zien krijgt. Nee, het is geen verdien model. Abonneren is net als een FB duim krijgen. Dan volg je iemand. Wie weet als ik beroemd wordt mag ik tzt rollators en incontinentie broeken testen 😋😋! Niet dat dit een lach onderwerp is - maar ik wil even aangeven dat ik er niet mee bezig ben voor geld en roem maar om mijn kinderen, kleinkinderen en verdere geliefden uit mijn leven mee te laten genieten van mijn leven Far Away.

Geniet van vandaag- met alles wat op je pad komt. Maak er wat moois van.

Ik ben PostNL helemaal ZAT!

Dat moest ik even kwijt - PostNL ik ben jullie helemaal ZAT.

Voor de zoveelste keer in een korte periode weer iets dat niet afgeleverd of aangekomen is.

Het vertrouwen in het systeem was al beschadigd maar nu toch echt KAPOT!!

De belastingbetaler is de dupe, de aandeelhouders eigenlijk ook, hoewel ze het nog niet in hun portemonnee voelen. Dat komt vast wel met als gevolg dat het hele systeem eraan gaat.

De post. Een heilige koe als ik het even zo mag zeggen. Postbodes trots op hun werk. De brief, het bericht, de wens, de betaling, de aanmaning, het contact tussen familie en vrienden, de zomer ansichtkaart. Het MOET door de brievenbus. De Postbode. Iemand die met respect werd aangekeken en zijn werk met diezelfde respect behandelde.

In America ( van lang geleden) werd de postkoets zelfs van begeleiding voorzien want, "The Mail MUST get through"! Hoe dan ook, de post werd beschermd met man en macht.

Natuurlijk ging er wel eens wat mis, maar de POST daar kwam je met je tengels niet aan. Dat waren persoonlijke brieven en mededelingen. Een handreiking van oma's en opa's naar hun kleinkinderen. Verjaardagwensen, steunbetuigingen na het overlijden van geliefden, frivole kaarten om een wens te sturen.

Mijn kinderen en kleinkinderen wonen allemaal Down Under. Ik heb familie in Canada, America UK en waardanallemaalniet. Om het maar niet te hebben over mijn familie en vrienden in eigen land. Ik stuur kaarten, brieven en cadeautjes. En weten jullie, PostNL waar die dan blijven of terechtkomen? Nou grotendeels NIET waar ze horen te komen.

TREURIG! Gewoon TREURIG. Niet eens de kosten mee te rekenen hebben jullie mij zoveel gekost aan verdriet en teleurstelling. Dat is  niet in een bos bloemen uit te drukken. Verdorie. Jullie willen geld verdienen. DOE DAN WAT AAN JULLIE SERVICE- het koorwerk waar jullie voor zijn. Zorg dat de POST AANKOMT!

Nou lees in in de AD van vandaag (5 maart 2018) dat er meer postbussen verdwijnen. Waar moeten we dan naartoe met onze vakantiekaarten, rouwkaarten, verjaardagwensen. Wanneer hebben jullie het door dat jullie ZELF het bedrijf om de zeep helpen.

Ik gebruik Internet- maar houd ook persoonlijk contact. Mijn kleinkinderen vinden het geweldig om kaarten te ontvangen- maar gemiddeld komen er maar 1 van de 3 of 4 die ik stuur aan.

Nu zweeft er ergens tussen hier en daar een boek met erin een bijzondere foto die ik naar een nicht stuurde in Canada. Track and Trace- hoezo? Ik hoor toch gewoon vertrouwen te hebben als ik €15,80 betaal dat mijn zending aankomt op bestemming? En dan moet je nog een het juiste kassabonnetje waar de Track en Trace op staat ontvangen ( niet dus) balen!!

IK BEN JULLIE ZO ZAT!!!!!! BAH BAH BAH

Ik kan wel janken van frustratie en verdriet!

Ik kan geen kant op. En volgens mij weten jullie dat - en daarom veranderd er ook niets behalve dat het slechter gaat. Want oplossingen, ho maar! Schuld schuiven- dat kunnen jullie wel. Ik wil wedden dat als de post weer als vanouds als een Heilige Koe aangedragen wordt, dat er weer vertrouwen komt en de klanten terugkomen. Echt wel. Op deze manier word ik alleen maar wanhopiger. Want mijn kleinkinderen verdienen kaarten van oma. Verjaardagkaarten die aankomen. Boekjes en fotos die aankomen.

DOE ER WAT AAN - VOOR IEDEREEN! Vooral voor OMA'S EN OPA'S en hun KLEINKINDEREN!

#waarblijftdepost