Het is niet mijn geboorteland maar wel dat van mijn kinderen.
Over de schoonheid van het land valt niet te twisten.
Het noorder eiland is mij redelijk goed bekend - het zuidereiland heb ik maar eenmalig bezocht en dan maar een allerkleinste stukje van kunnen genieten. Misschien komt dat ooit nog wel.
Nu woon ik alweer bijna 16 jaar terug in Nederland.
Nog steeds krijg ik reacties van - ach wat doe jij hier in dit koude kikkerlandje? Het is daar toch prachtig?
Ja, dat is het. Maar dat is Nederland ook.
Als tweemalig emigrant heb ik zo mijn eigen idee over waar mijn 'thuis' is.
Al 12 jaar ben ik Biesbosch gids - in de Hollands Biesbosch. Ik vertel over de cultuur historie omdat ik het juist belangrijk vond dat dit verhaal doorgegeven wordt. Ja, er is een Hollands Biesbosch en een Brabantse Biesbosch. Heeft u ze ooit bezocht?Heeft u gezien hoe prachtig het is? Hoe beeldschoon en integrerend de natuur daar is? De hoge rietstelen, de grillige takken van de bomen, de kleine kreekjes en ja, misschien een bever nog gespot?
Weet u van de geschiedenis van de Biesbosch, van het harde werken, van de oogsten van wilgen, dat de dijken zonder de wilgen niet de veiligheid en succes zou behalen zonder de wilg?
Wist u dat het gebied enorm veranderd is sinds de afsluiting van het Haringvlietkanaal? En nu dat er gewerkt wordt aan Ruimte voor de Rivier, dat het getij in dit gebied weer aan het veranderen is?Wist u dat in de oorlog de Biesbosch een veilig haven was voor onderduikers en anderen die in veiligheid gebracht moesten worden zoals Engelse piloten en joodse gezinnen?
In de afgelopen 2 jaar zijn mijn man, een close bevriend stel en ik bezig geweest Nederland eens goed te verkennen. Toerist spelen in eigen land zeg maar.
Om de 6-8 weken wordt er een nachtje in een hotel geboekt, meestal in een kleine plaats ergens in Nederland. Geeft niet waar. Dan rijden wij op één dag, via de 'kleine weggetjes' naar onze slaapbestemming. Onderweg genieten wij van het landschap, de dorpjes en kleine stadjes waar wij langs of doorheen rijden. Hier en daar even stoppen om onze benen te strekken. Rond snuffelen en genieten van 'andere' etalages en gevels. De kinderkopjes, de smalle straatjes, het dorpsplein. En niet te vergeten de lokale 'lekkernijen' voor bij de koffie. Weer of geen weer - bij ons schijnt dan elke dag de zon.
Na een lekker ontbijt, heerlijk ontspannen, uitgerust en vol verwachting van wat komen gaat, reizen wij huiswaard via andere kleine weggetjes, dorpjes en stadjes. Zo leren wij Nederland, (mijn) ons thuisland nog beter kennen. Omdat het kan - en omdat wij trots op Nederland zijn en deze 'uitstapjes' als spannende ontdekkingstochten ervaren. Het gevoel die overblijft is dat van een week vakantie - toerist in eigen land en trots op hoe een klein land zo divers en mooi kan zijn. Wij zijn nog lang niet uitgekeken. In dit klein kikkerlandje.Zo af en toe kijk ik naar het programma - Ik vertrek. Dan hoor ik de mensen zeggen - 'we zoeken de rust en ruimte', meer tijd voor onszelf. Het is zo'n mooi land'. Vervolgens werken zij zich te pletter aan het opbouwen van hun droom. Prima hoor- niks op tegen, maar het enige wat in velen hun situatie is wat veranderd is dat ze NOG harder moeten werken, minder vrije tijd hebben en ver van familie, vrienden en hun eigen cultuur zitten.
Mijn jaren in Nieuw Zeeland hebben mij veel gegeven. Het waren geen saaie of verloren jaren. Gewoon anders. Met veel mooie herinneringen en een aangepaste levensinzicht geniet ik nu weer van het 'thuis zijn' in Nederland en ben dankbaar dat ik mijn leven heb mogen verrijken door de ervaringen daar.
Aan allen die elders wonen dan 'thuis'. Geniet - leer, ontdek en weet - Thuis zijn is voor iedereen een begrip die er anders uit ziet. Vrijwillig vertrekken is een andere beleving dan moeten vluchten. Ergens weer opnieuw wortel schieten is een langdurig en energie verbrandende belevenis.
Waar u ook maar woont, hoe mooi uw thuisland is - ga het ontdekken - de kleine plekjes, dichtbij en ver van -uw woonplek. Geniet van elke zonsopgang, vogel geluid en weersomstandigheid. Het zijn allemaal de kersen op de taart van het leven.
