Wij willen ons levensstijl verbeteren!

" Ik ben mijn taille kwijt. Kan een paar rokken niet meer dicht krijgen - toch ben ik niet aangekomen. Het lijkt wel of ik een heel ander lijf hebt gekregen. Nou ja vorm dan." We zaten aan de koffie- met plakje ontbijtkoek erbij. Een ochtend ritueel- Ontbijtkoek bij de koffie. Heerlijk.

" Het is ook niet alleen mijn lijf," zegt ze, " maar ik slaap ook zo slecht. Krijg niet meer dan 4-5 uur slaap, daarna is het zucht, dommel, zucht, dommel en dan maar eruit. Het is wel leuk om die verschillende vogels te horen voordat het dagelijks verkeer de luchtruim verstoord met geluiden. Maar ja, elke ochtend? Elk voordeel heeft zijn nadeel zal ik maar zeggen."

Dit is een gesprek die ik een paar maanden geleden ook al hebt gevoerd met een andere vriendin. Ik begon mezelf er steeds meer en meer in te herkennen. Vooral dat slapen- of weinig dan. Ik probeer weer op die aanbevolen aantal uren (8) te komen. Een hele enkele keer is het mij gelukt- maar dat is echt uitzonderlijk. Het wakker zijn en naar de vogels luisteren doe ik ook - te vaak voor mijn gevoel. Mijn taille is er nog alleen wat daarboven zit aan zwembanden - tja, dat heb ik wel aan mezelf te danken.

Ik wil weer een meer voor mijn lichaam gaan zorgen- want dat ben ik een beetje gaan verwaarlozen. Er kan makkelijk 10 kg af. Nu ja makkelijk - ik bedoel eigenlijk dat ik er wel 10 kan missen- maar dat makkelijk, ho maar! Het betekend dat ik/wij ons levensstijl aan zullen moeten passen. Vooral de denkwijze.

Alleen is ook maar alleen. Op een of andere manier heb ik toch mensen nodig om mij te steunen een aanmoedigen- en zelf vind ik het ook prettig om iemand bij te staan. Ik verkeer in een leeftijdsgroep waar wij vrouwen veel veranderingen ondervinden - inclusief de vorm van ons lijf. Het voelt alsof het een eigen leven aan het leiden is.

Afgelopen week hebben wij (3) vrouwen een eigen groepje gestart. Een weeg moment- een doel en een dagboek. Elke dag iets schrijven- of elke dag alles schrijven- waar je kracht uit haalt, is de bedoeling. Misschien helpt het als je alles opschrijft wat je eet- en wordt het zo duidelijk waar je knel punten zitten. Dan komt erbij dat bewegen erg belangrijk is. Nee, niet dat je thuis al trappen loopt- want daar is je lichaam aan gewend. Maar de fiets nemen ipv de auto, meer buk en rek bewegingen. Parkeer de auto verder weg van de ingang van het winkelcentrum bv. Beetje extra lopen kan geen kwaad.

Het is geen zwaar programma - we gaan onszelf niet gek maken- een koekje, chocolaatje of wijntje mag best. Doe de volgende dag dan even wat extras om er weer van af te komen.

We hebben alle 3 ook een spaarpotje in gebruik genomen. Wekelijks een bijdrage van €2,00. Met misschien een shop dag in 12 maanden voor een nieuwe broek, jurk of bloes. Of een make over. Iets waar wij naar uit kunnen kijken als 'beloning' dat wij goed bezig zijn en voor ons lichaam willen zorgen.

Ons doel - om niet gek te doen. Het is geen wedstrijd en als we maar 1 kilo per maand 'minderen' vinden wij het al goed. Het is er geleidelijk aan bijgekomen - dus kan het er ook geleidelijk aan weer af.

Ik heb 28 juni 2017 al in mijn agenda gezet - om hierop terug te komen. Ik ben erg benieuwd.

Schrijven wanneer het uitkomt

Op mijn 59ste verjaardag besloot ik te gaan bloggen. Ik zou elke dag iets plaatsen - zodat ik mijn 60ste jaar vast zou leggen en op terug kijken. Nou, was dat haalbaar- nee hoor. ECHT niet.

En niet omdat ik niets had te vermelden zo af en toe - want elke dag heeft wel iets moois, bijzonders of waardevols om over te meimeren. Het lukte gewoon niet.

Nu heb ik inmiddels 5 Blogs- allemaal andere themas om zo mijn onderwerpen te scheiden- want niet iedereen is geïnteresseerd in koken, Oma verhalen, geloofs gedachten, wil engels lezen of wil alleen graag mijn 'algemene' blog lezen. Voor mij ook makkelijker eigenlijk. Zo kan ik mijn gedachten en schrijven 'ordenen' in mijn hoofd.

Stel je nou voor dat ik elke dag iets op al die blogs zou plaatsen- een volledige dagtaak denk ik wel. Dat zou niet erg zijn als het mijn werk was -  dat is het niet -  ik gedoseerd en gericht ' te werk' gaan wat schrijven betreft. Het duurt soms nl best wel een poos voordat ik wat 'op papier' heb en door de keuring komt, zeg maar!

Wij ( manlief, zwager en ik) zijn net 8 dagen weg geweest- en daarvoor had ik een vriendin op bezoek uit Nieuw Zeeland, drukke tijden. Ik probeer nu weer de draad op te pakken en de blogs bij te werken - want ideeën heb ik wel, Stof om te over te hebben ook.

Vanmiddag ga ik bakken - voor ong. 26 personen iets bij de koffie morgen- het is ons jaarlijks familiedag. En ik bak. Vind ik leuk om te doen. Maar ja, dat vergt ook tijd - zoals de was die ik gisteren gedraaid hebt na thuiskomst- en ga zo maar door.

Het leuke van Bloggen is - is dat ik het zelf in handen hebt. Ik kan en mag schrijven. Onderwerpen aankaarten, ervaringen delen, recepten uitdelen en meimeren over het leven. Heerlijk.

Zoals mijn agenda er nu uit ziet heb ik zondag pas weer de ruime mogelijkheid tot schrijven.

Mijn andere bezigheid met de computer is foto albums maken - en ik heb daar een pauze in gehad - die nu gelukkig voorbij is - want ik sta te popelen om mijn achterstallige klusjes af te maken. Mensen blij te maken- zoals mijn kleinkinderen en anderen die op een boek zitten te wachten. Wat hebben die een geduld gehad met mij zeg! Komt goed- werk in uitvoering.

Ik ga bakken- de ingrediënten staan klaar- nu ik nog. De zon schijnt- de regen is gevallen, de lucht kleurt blauw. Het gras ademt weer en de bladeren aan de bomen zijn glanzend schoon. Er varen wat bootjes heen en weer, het zomerse gevoel kriebelt en ik heb de hele dag al een glimlach op mijn gelaat. Het leven is GOED en lacht ons toe.

Geniet ook allemaal en tot de volgende keer.

#1. Schotland Het was lastig maar wel te doen. Leven met alleen wifi zo af en toe!

Ja daar ben ik weer. Acht dagen op stap met echtgenoot en zwager. Met z'n drietjes hebben wij heel wat kilometers afgereden in de Schotse Highlands - en Lowlands. Het was wel even slikken dat ik niet dagelijks de kans had om wat te schrijven- want tja, nawerken is toch anders dan 'hot off the press'. Toch is het prettig om terug te blikken- al is het maar even - om opnieuw de indrukken, belevingen en mooie momenten terug te halen naar het heden.

Mijn zwager is alleenstaand- en omdat hij en zijn broer (mijn echtgenoot dus) beste vrienden zijn, allebei van kastelen en fantasy achtige verhalen ( Lord of The Rings en Harry Potter) om maar wat de benoemen, houden zijn wij drietjes op een Schots avontuur geweest van 8 dagen.

Dit is de tweede keer dat wij deze reis ondernemen - dan wel nu met een andere bestemming wat plaats betreft. Auto mee, benodigdheden voor 'huisje' mee ( etenswaren enzo) en een cadeautje van huis mee voor een familielid die ons onderdak heeft aangeboden voor 3 nachten ( 2 heenweg, 1 terugweg). Wij hebben een cabin voor 3 nachten in een natuurgebied vlak bij Inverness... nou ja, voor dit land en de afstanden - vlak bij.

Boot in IJmuiden op en in met eigen auto, een voorspoedige overtocht- heerlijk weer. Bij aankomst even stoeien met het verkeer- was drukke ochtend spits. Eenmaal buiten Newcastle was het rustiger en lekker rijden. Wij nemen onze Tomtom wel mee- scheelt onnodige ommetjes maken. Zelf ben ik 30 jaar links rijden gewend dus dat leverde geen problemen op.

Bij ons laatst bezoek kwamen wij in tijdsnood om het kasteel in Alnwick ( Harry Potter) te bezoeken. Niet alleen voor de film hoor, maar ook de historische waarde was voor ons van belang.

Een kommetje soep ging er toen wel even in- lichaam aan het 'omzetten' naar UK tijden. NA ons bezoek door op landweggetjes en 'grotere' wegen richting Edinburgh waar wij opgewacht werden door familie.

Tassen uitgeladen- even bijkomen en een lekkere maaltijd- we waren helemaal klaar voor wat ons te wachten stond deze vakantie week.

Vertrek IJmuiden- Alnwick Castle en aankomst Edinburgh

Edinburgh bezoeken- The Elephant House Cafe
een bijzondere plek onverwachts bezocht.

De stad verder in lopend- bekende weggetjes en plekken bezocht
ook het Indiaas restaurant terug gevonden- De moeite waard.

#1. Schotland Het was lastig maar wel te doen. Leven met alleen wifi zo af en toe!

Ja daar ben ik weer. Acht dagen op stap met echtgenoot en zwager. Met z'n drietjes hebben wij heel wat kilometers afgereden in de Schotse Highlands - en Lowlands. Het was wel even slikken dat ik niet dagelijks de kans had om wat te schrijven- want tja, nawerken is toch anders dan 'hot off the press'. Toch is het prettig om terug te blikken- al is het maar even - om opnieuw de indrukken, belevingen en mooie momenten terug te halen naar het heden.

Mijn zwager is alleenstaand- en omdat hij en zijn broer (mijn echtgenoot dus) beste vrienden zijn, allebei van kastelen en fantasy achtige verhalen ( Lord of The Rings en Harry Potter) om maar wat de benoemen, houden zijn wij drietjes op een Schots avontuur geweest van 8 dagen.

Dit is de tweede keer dat wij deze reis ondernemen - dan wel nu met een andere bestemming wat plaats betreft. Auto mee, benodigdheden voor 'huisje' mee ( etenswaren enzo) en een cadeautje van huis mee voor een familielid die ons onderdak heeft aangeboden voor 3 nachten ( 2 heenweg, 1 terugweg). Wij hebben een cabin voor 3 nachten in een natuurgebied vlak bij Inverness... nou ja, voor dit land en de afstanden - vlak bij.

Boot in IJmuiden op en in met eigen auto, een voorspoedige overtocht- heerlijk weer. Bij aankomst even stoeien met het verkeer- was drukke ochtend spits. Eenmaal buiten Newcastle was het rustiger en lekker rijden. Wij nemen onze Tomtom wel mee- scheelt onnodige ommetjes maken. Zelf ben ik 30 jaar links rijden gewend dus dat leverde geen problemen op.

Bij ons laatst bezoek kwamen wij in tijdsnood om het kasteel in Alnwick ( Harry Potter) te bezoeken. Niet alleen voor de film hoor, maar ook de historische waarde was voor ons van belang.

Een kommetje soep ging er toen wel even in- lichaam aan het 'omzetten' naar UK tijden. NA ons bezoek door op landweggetjes en 'grotere' wegen richting Edinburgh waar wij opgewacht werden door familie.

Tassen uitgeladen- even bijkomen en een lekkere maaltijd- we waren helemaal klaar voor wat ons te wachten stond deze vakantie week.

Vertrek IJmuiden- Alnwick Castle en aankomst Edinburgh

Edinburgh bezoeken- The Elephant House Cafe
een bijzondere plek onverwachts bezocht.

De stad verder in lopend- bekende weggetjes en plekken bezocht
ook het Indiaas restaurant terug gevonden- De moeite waard.

Hoe belangrijk is Wifi?

Ik ben een weekje afhankelijk van WiFi, Dat betekend dat ik een welles nietes weekje ga beleven wat Bloggen betreft.

Ik blijf blogs schrijven- maar weet niet wanneer ik ze online kan zetten.

Blijkt dat de Schotse Hooglanden- wat minder toegankelijk zijn voor Internet gebruikers.

Ik hoop nog wat leuke anekdotes te vertellen over mijn gast van afgelopen week en onze belevenissen

Uiteraard ook over wat ik meemaak en zie in Schotland- het land van de Kilt, de barbaren en de doedelzak. Het is mijn 3de bezoek in 16 jaar. Ik hou van dit land- en zo af en toe is het leuk om er een stukje van te ontdekken.

Tot de volgende Blog....

#1. Bezoek van Down Under

De rit naar Schiphol verliep voorspoedig. Ik had meer dan genoeg 'ruimte' voor het onverwachte ingelast. Je weet maar nooit wat er gebeuren kan op onze wegen tegenwoordig.

Terwijl ik doorliep naar de aankomsthal - wat is Schiphol toch weer groter geworden - hoorden ik een pingetje. De nicht van mijn vriendin vanuit Engeland stuurde een berichtje- was ik al op Schiphol? Ja dus. Spannend. Volgende week zou ik hier weer lopen- maar dan om Annette weer af te zwaaien. Dan zou zij naar Engeland gaan naar familie die zij nog nooit had ontmoet. De nicht waar ik nu contact mee had. Zij ( haar man, zoon en zij) hebben een vliegtuig App om vluchten te volgen. Als hobby zijn het "spotters'. Ze zouden het vliegtuig in de gaten houden voor mij. Spannend hoor.

Na wat heen en weer geschommel wat aankomsttijd betrof, was het eindelijk zo ver. We sloten elkaar in de armen en het leven lachten ons toe. Heerlijk. Wat een geweldig gevoel was dat. Een vriendschap die de afstand heeft overleeft doordat ik 16 jaar geleden terug naar huis ging. Terug naar Nederland en alles waar ik mij in herken. Nu, hier, op Schiphol kwam mijn andere leven mij ontmoeten. Ik kon eindelijk meer van mezelf laten zien. Mijn land, mijn cultuur en mijn taal. Geweldig.

We snappen het hoor!

In Breukelen een kopje koffie gedronken- in een gebouw dat niks op iets Nederlands lijkt ( van de Valk in Japanse stijl) met een molen in zicht.

Wij reden 'weg van de snelweg' door het Groene Hart- dwars door prachtig landschap waar ik zoveel van hou. En er waren molens. Veel molens en rieten daken op boerderijen en koeien in de wei. Bij Schoonhoven oversteken op de pont- een nieuwe ervaring voor mijn gast. Over de dijk, langs de Lek en dan naar beneden langs nog meer molens.

Patat met, dat wist ze nog. Doe vond ze in '83 zo lekker. Vlak bij huis staat een patatkraam. Nostalgisch en gezellig. Wat een aankomst. De zon scheen, een lichte bries en patat met , samen met een van ( heb er meer hoor - boffert die ik ben) je beste vriendinnen - ach mijn dag kon niet meer stuk.

Het was een lange vlucht, een vermoeiende reis. Een kort dutje op balkon en ze kon er weer tegenaan. Ik had aangeraden pas na 21:00 naar bed te gaan- proberen de dagritme op orde te krijgen.

Wat een dag, wat een mooie nee PRACHTIGE dag. Het feest kon beginnen. We hadden een week en die gingen wij maar eventjes vullen met bijzondere dingen.

Een week.... die moesten we goed benutten.

De dag begon goed en eindigde met een prachtige lucht!